Minimalistyczne, zredukowane formy obrazów oraz instalacji Tomasza Kowalskiego, są efektem ostatnich poszukiwań artysty, który wyszedł w swojej sztuce od skomplikowanych, bogatych w detale kompozycji. W pracach pojawia się charakterystyczna dla Tomasza Kowalskiego fascynacja rzeczywistością snu i wyrafinowaną metaforyką. Formy powracają w nowych odsłonach.

Film zrealizowany z Normanem Leto to podróż do “wnętrza obrazu”. Wykreowany komputerowo, nieistniejący świat, będący odbiciem wyobraźni i fantazji, łudząco przypomina rzeczywistość. Konwencja animacji wpisuje się w dotychczasowe strategie Normana Leto, który często w swojej sztuce wykorzystuje wnętrza galerii, aby prezentować w nich “dzieła niemożliwe”. W tym wypadku artysta zainspirował się twórczością Tomasza Kowalskiego.Oszczędna forma prac miesza się tutaj z bogactwem znaczeń; stworzony przez artystów świat dedykowany jest temu, co niewidoczne, niedopowiedziane i widmowe.

Tomasz Kowalski (ur. 1984 r.) Mieszka w Berlinie. Jest jednym z najbardziej obiecujących młodych artystów w Polsce. W 2009 roku ukończył studia na wydziale malarstwa krakowskiej ASP. W jego wcześniejszych obrazach widać inspirację malarstwem renesansu, surrealizmem, suprematyzmem czy futurystycznymi kostiumami Oskara Schlemmera. Przede wszystkim jednak Tomek Kowalski wypracował własny, bardzo oryginalny język malarski, który nieustannie ewoluuje. Jego pierwsze obrazy miały skomplikowaną strukturę i złożoną narrację, operowały charakterystycznymi, powracającymi wciąż na nowo motywami. Od roku artysta redukuje formy i jednocześnie komplikuje kompozycje, swobodnie czerpiąc z wypracowanego wcześniej repertuaru. Coraz częściej sięga po inne media, wykonuje cykle na papierze, kolaże, obrazy z plasteliny, rzeźby oraz instalacje.

Norman Leto (ur. 1980 w Bochni). Mieszka i pracuje w Krakowie. W 1999 roku zrezygnował z nauki w szkole średniej i na własną rękę zajął się grafiką oraz malarstwem. Jest samoukiem. Przez kilka miesięcy pracował w firmie zajmującej się animacją i filmem. W roku 2001 brał udział w zbiorowej wystawie w Melbourne, która przyniosła mu sporą popularność w Australii i zaowocowała pierwszymi propozycjami zakupu jego prac. W połowie 2001 roku autor zniszczył większą część swoich obrazów. Zafascynowany rzeczywistością wirtualną, grami komputerowymi, tworzy intuicyjne, emocjonalne prace. Na potrzeby tworzonego filmu artysta wymyślił postać fikcyjnego malarza, którego personaliami posługuje się do dzisiaj. Jego sztuka, poza malarstwem obejmuje przede wszystkim obiekty, fotografie, video, czy symulacje komputerowe.