MENU

DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW

przedluzenie

Wystawa / IT’S ALWAYS TEA-TIME. Międzynarodowa wystawa ilustracji

Komputer krok po kroku – od kupna przez konfigurację...

2016-09-23 - 2016-11-13 Views: 4366 Strona główna, Sztuka, Wystawy, wystawy

Wystawa / KOŚCI WSZYSTKICH LUDZI

otwarcie wystawy: 23.09.2016

artyści: Magdalena Angulska, Piotr Bujak, Jagna Ciuchta, Justyna Górowska, Piotr Grabowski, Martyna Jastrzębska, Szymon Kobylarz, Jacek Kryszkowski, Diana Lelonek, Honorata Martin, Aleka Polis, Natalia Wiśniewska

kurator: Piotr Lisowski

Człowiek „nie istnieje” dopóki nie powoła myśli o sprzeczności
Jacek Kryszkowski

Alibi dla naszej obecności tutaj wyznacza historia, która nigdy się nie wydarzyła: odnaleziony maszynopis Listów dla E.K. i najbliższych znajomych Jacka Kryszkowskiego (1955–2006), z połowy lat 80. XX wieku stał się przyczyną wizji lokalnej, próbującej zrekonstruować opisane w tekście przyczyny ucieczki artysty z kultury. To wystawowe śledztwo rozgrywa się w niejednoznacznej rzeczywistości. Być może to tylko bajka lub uruchomiona przez artystę kolejna historyjka. Niemniej czas i miejsce są nieistotne. Istotna jest – tak ważna dla Kryszkowskiego – obecność.

Wystawa Kości wszystkich ludzi dedykowana jest Jackowi Kryszkowskiemu i to jego twórczość wyznacza specyfikę jej narracji. Debiutujący na przełomie lat 70. i 80. XX wieku artysta stał się jedną z kluczowych postaci rodzącego się wówczas w Polsce zjawiska określonego w 1984 roku Kulturą Zrzuty. Ten niezależny ruch artystyczny – oparty na samoorganizacji, kolektywizacji i kontestacji – za punkt wyjścia wyznaczył sobie krytykę układu artystycznego, a z czasem stał się sposobem bycia i funkcjonowania uporczywie wymykającym się wszelkim próbą zdefiniowania. Jednocześnie całkowicie odrzucał jakikolwiek autorytet (społeczny, polityczny, kulturowy, religijny), a zakreślany przez artystów obszar swobody wynikał z przyjęcia nihilistycznej postawy wobec zastanej rzeczywistości. Na wystawie ślady obecności tego środowiska i tamtego czasu odnajdujemy w pracach oraz dokumentacji takich twórców jak Zbigniew Libera, Zofia Łuczko, Józef Robakowski, Zygmunt Rytka, Tomasz Sikorski, Grzegorz Zygier czy artyści z grupy Łódź Kaliska.

Na tym tle postawa Jacka Kryszkowskiego rysuje się jako konsekwentnie realizowana przez artystę strategia. Sprowadzała się ona do zderzenia dwóch postaw – momentami wzajemnie się wykluczających, a zawartych w głoszonych przez artystę hasłach: „Tylko tam, gdzie jestem”, utożsamiającym życie z aktywnością artystyczną, oraz drugim: „Sztuka zanieczyszcza środowisko”, wyrażającym zwątpienie w materialną produkcję dzieł sztuki. W zderzeniu tym klaruje się powolna rezygnacja z tworzenia przedmiotów na rzecz intencji i słów. Działania Kryszkowskiego ku odrzuceniu instytucjonalnego systemu kultury nakierowane zostały na próby budowy więzi społecznych. Gdy te zawiodły, rezygnacja z kultury stała się jedynym możliwym aktem obecności, co też artysta zadeklarował pod koniec lat 80.

Opisane w Listach do E.K… przyczyny tej decyzji, niepozbawione mistyfikacji i wyrachowania artystycznego, zakreślają szersze pole rozważań uwikłanych w zagadkę bytu pełną wytworów, ludzi i sytuacji. Jak pisał sam autor: „Listy uparcie wiodą ku zatracie wartości i oceny, mimo że wyłącznie te jakości stanowią ich budulec. Pojęcia «kultury», «cywilizacji», «natury» mieszczą się tam i łączą. […] Oto, w którymś momencie ukazuję «kulturę» nie jako zjawisko przeciwstawne «naturze», a tożsame z nią, znamionujące jedynie zmianę jej strategii w walce o przetrwanie. Łączę też «kulturo-naturę» z «cywilizacją» niszcząc sprzeczność między narzędziem a wiarą, instytucją a sztuką, nauką a przyrodą”.

Wystawa, skonstruowana wokół rozważań i postawy Jacka Kryszkowskiego, próbuje wciągnąć widza w wizualną fabułę zrealizowaną przy współpracy z artystami: Magdaleną Angulską, Piotrem Bujakiem, Jagną Ciuchtą, Justyną Górowską, Piotrem Grabowskim, Martyną Jastrzębską, Szymonem Kobylarzem, Dianą Lelonek, Honoratą Martin, Aleką Polis i Natalią Wiśniewską. Poszukując odpowiedzi na pytanie, dlaczego Kryszkowski podjął decyzję o rezygnacji z uczestnictwa w kulturze, wspólnie wchodzimy w przestrzeń, gdzie kluczowa pozostaje rozgrywka, jaką toczą między sobą natura, cywilizacja i kultura. To właśnie na tle tych relacji kształtuje się doświadczanie tożsamości jednostki i społecznej interakcji. To tam rodzą się struktury, w których funkcjonujemy lub które podważamy.

Pokazywane na wystawie prace odnoszą się do pojęć mierzących się z własnymi obsesjami, fascynacjami i urazami. Łączy je refleksja o ludzkiej naturze, przemijaniu i pamięci. Jednocześnie podważają granice między dziełem a jego kontekstem, szukając radykalnych rozwiązań na drodze zmierzającej do połączenia sztuki i życia. Tym samym wystawa staje się wypowiedzią, dla której Kryszkowski jest jedynie pretekstem dla szerszej refleksji będącej wyrazem wahań i niepewności dotyczących możliwości i pułapek związanych ze sztuką.

Tytuł wystawy został zaczerpnięty z nazwy jednego z drzeworytów, ilustrującego cykl Obrazów śmierci autorstwa niemieckiego malarza i grafika doby renesansu Hansa Holbeina młodszego. Scena ukazująca Kości wszystkich ludzi przedstawia orkiestrę szkieletów rozpoczynających swój taniec. Motyw tańca śmierci to jedno z najpopularniejszych przedstawień w sztuce i literaturze późnego średniowiecza. Przedstawienia tego typu powstawały jako upomnienie przed nieuchronnym losem, ale także jako wyraz rozczarowania światem. W kontekście wystawy motyw ten zasiewa niepokojącą myśl, że „pośród życia jesteśmy zanurzeni w śmierci”. Niemniej może dzięki temu jesteśmy w stanie chwycić jego istotę. Zderzenie myśli Kryszkowskiego, przesiąkniętych repulsją do kultury oficjalnej, z wanitatywnym przesłaniem Holbeina buduje opowieść o nieuchwytnej postawie. Opowieść o potrzebie pozostawienia śladu obecności po czymś, co musi zniknąć.

 

fot. Tytus Szabelski

  • Widok ogólny wystawy
    Widok ogólny wystawy
  • Wystąpienie Doroty Kryszkowskiej według tekstu Jacka Kryszkowskiego, Muzeum Narodowe w Warszawie, 9.12.1994, wideo 13'56''. Depozyt Fundacji Gessel dla Muzeum Narodowego w Warszawie
    Wystąpienie Doroty Kryszkowskiej według tekstu Jacka Kryszkowskiego, Muzeum Narodowe w Warszawie, 9.12.1994, wideo 13'56''. Depozyt Fundacji Gessel dla Muzeum Narodowego w Warszawie
  • Widok ogólny
    Widok ogólny
  • Hans Holbein,Taniec śmierci, Warszawa 1985, książeczka z grafiką Kości wszytskich ludzi autorstwa Hansa Holbeina
    Hans Holbein, Taniec śmierci, Warszawa 1985, książeczka z grafiką "Kości wszystkich ludzi" autorstwa Hansa Holbeina
  • Hans Holbein, Taniec śmierci, Warszawa 1985, książeczka z grafiką "Kości wszystkich ludzi" autorstwa Hansa Holbeina
  • Widok ogólny wystawy
  • Widok ogólny wystawy
  • Widok ogólny wystawy
  • Szymon Kobylarz, bez tytułu (statek) z cyklu Człowiek, który przeżył koniec świata, 2011, instalacja, 250x850x300 cm. Dzięki uprzejmości artysty
  • Szymon Kobylarz, bez tytułu (statek) z cyklu Człowiek, który przeżył koniec świata, 2011, instalacja, 250x850x300 cm. Dzięki uprzejmości artysty
  • Szymon Kobylarz, bez tytułu (statek) z cyklu Człowiek, który przeżył koniec świata, 2011, instalacja, 250x850x300 cm. Dzięki uprzejmości artysty
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski, Listy do E.K. i najbliższych znajomych, około 1984, maszynopis, a4, s. 55, tekturowa teczka 22x31 cm. Dzięki uprzejmości Doroty Monkiewicz
  • Jacek Kryszkowski, Listy do E.K. i najbliższych znajomych, około 1984, maszynopis, a4, s. 55, tekturowa teczka 22x31 cm. Dzięki uprzejmości Doroty Monkiewicz
  • Jacek Kryszkowski, Listy do E.K. i najbliższych znajomych, około 1984, maszynopis, a4, s. 55, tekturowa teczka 22x31 cm. Dzięki uprzejmości Doroty Monkiewicz
  • Widok ogólny
  • Diana Lelonek, Znacznie wcześniej, 2014, seria fotografii barwnej, wymiary różne. Dzięki uprzejmości artystki
  • Diana Lelonek, Znacznie wcześniej, 2014, seria fotografii barwnej, wymiary różne. Dzięki uprzejmości artystki
  • Diana Lelonek, Znacznie wcześniej, 2014, seria fotografii barwnej, wymiary różne. Dzięki uprzejmości artystki
  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski, Nagrobek Michaiła Bakunina, 1990, obiekt, drewno, papier, piasek, gwasz, metal, ziemia,192x60x58 cm. Dzięki uprzejmości Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
  • Magdalena Angulska, Pokrzywa miejska, 2016, instalacja site-specific, pokrzywy, ziemia, wideo loop. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Magdalena Angulska, Pokrzywa miejska, 2016, instalacja site-specific, pokrzywy, ziemia, wideo loop. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Magdalena Angulska, Pokrzywa miejska, 2016, instalacja site-specific, pokrzywy, ziemia, wideo loop. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Widok ogólny
  • Diana Lelonek, Center for the living things, 2016, obiekty z kolekcji Instytutu, wymiary różne, gablotą 120x80x70 cm. Dzięki uprzejmości artystki
  • Diana Lelonek, Center for the living things, 2016, obiekty z kolekcji Instytutu, wymiary różne, gablotą 120x80x70 cm. Dzięki uprzejmości artystki
  • Diana Lelonek, Center for the living things, 2016, obiekty z kolekcji Instytutu, wymiary różne, gablotą 120x80x70 cm. Dzięki uprzejmości artystki
  • Diana Lelonek, Center for the living things, 2016, obiekty z kolekcji Instytutu, wymiary różne, gablotą 120x80x70 cm. Dzięki uprzejmości artystki
  • Diana Lelonek, Center for the living things, 2016, obiekty z kolekcji Instytutu, wymiary różne, gablotą 120x80x70 cm. Dzięki uprzejmości artystki
  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Natalia Wiśniewska, Ciepło, 2015, instalacja, krzesło, kabel grzewczy, wideo loop. Dzięki uprzejmości artystki i Galerii Miłość.
  • Piotr Bujak, bez tytułu, 2016, obiekt (wycieraczka, nadruk cyfrowy), 40x60 cm. Dzięki uprzejmości artysty
  • Widok ogólny
  • Zygmunt Rytka, Z cyklu Kolekcja Prywatna, lata 80. XX wieku, fotografia czarno-biała malowana przez autora, każda 30x40 cm. Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ w Sokołowsku
  • Na pierwszym planie Jacek Kryszkowski, Makieta posiadłości Z. Bińczyka w Teofilowie – rozkładówka. Hali Gali. Chlusty Zrzuty, czasopismo autorskie Jacka Kryszkowskiego, numer ostatni 1986, format a4, s. 166 nlb.
  • Na pierwszym planie Jacek Kryszkowski, bez tytułu (walizka), lata 80. XX wieku, tektura, płótno, skóra, metal, drewno, papier, plastik, 11x36x28,5 cm, plastikowy pistolet zabawka, papierowy osiołek, papierowe nogi.
  • Jacek Kryszkowski, bez tytułu, 1974, sklejka drewniana, akryl, tusz, wymiary różne. Dzięki uprzejmości Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski i Elżbieta Kacprzak, Bez tytułu. Interwencja artystyczna na XIX-wiecznej rycinie, 1983, XIX wieczny rysunek na papierze, długopis, 29x105 cm. Dzięki uprzejmości Andrzeja Wielogórskiego
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski, Szopka Co było 150 lat temu, 1984, obiekt, papier, pleksi, 33x63x24 cm. Dzięki uprzejmości Marka Janiaka
  • Jacek Kryszkowski, Anamorfoza (grecka), lata 80. XX wieku, sklejka drewniana, akryl, 31x33,9 cm, walec drewniany, folia lustrzana. Dzięki uprzejmości Andrzeja Bonarskiego i Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
  • Jacek Kryszkowski, bez tytułu, około 1985, obiekt, książka, plastik, śruby metalowe, pleksi, 40x27x4 cm. Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ w Sokołowsku
  • Widok ogólny
  • Piotr Bujak, Love Like Blood, 2016, dyptyk fotograficzny, klisza analogowa średniego formatu,wydruk cyfrowy na dibondzie, każde 120x120 cm. Fot. Dominik Stanisławski. Dzięki uprzejmości artysty.
  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Piotr Grabowski, Koniec tej historii, 2009, obiekt (akwarium, żwir, spalony plastik, woda) 60x22x45 cm, 3 wydruki cyfrowe 106x106 cm, wpis w Wikipedii, wideo 0'22''. Dzięki uprzejmości Galerii Kohana
  • Piotr Grabowski, Koniec tej historii, 2009, obiekt (akwarium, żwir, spalony plastik, woda) 60x22x45 cm, 3 wydruki cyfrowe 106x106 cm, wpis w Wikipedii, wideo 0'22''. Dzięki uprzejmości Galerii Kohana
  • Jacek Kryszkowski, Projektor, 1984, tektura, papier, plastik, metal, guma, 40x35x36 cm. Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ w Sokołowsku
  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski, Tylko tam gdzie jestem, 1982, czarno-biała fotografia, papier, długopis. Dzięki uprzejmości Jarosława Modzelewskiego
  • Jacek Kryszkowski, Tylko tam gdzie jestem, 1982, performance, pracownia Doroty i Daniela Wnuków w Warszawie. Fot. Tomasz Sikorski.Dzięki uprzejmości Tomasza Sikorskiego.
  • Jacek Kryszkowski wykonujący napis „Tylko tam gdzie jestem”, około 1982, czarno-biała fotografia. Dzięki uprzejmości Doroty Kryszkowskiej
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski, Z serii Sztuka zanieczyszcza środowisko, około 1983, tektura, papier, cienkopis, 45,5x50 cm. Dzięki uprzejmości Marka Janiaka
  • Jacek Kryszkowski, Adam Rzepecki, Pozbędziemy się dzieł sztuki światowej i rodzimek jakie znajdują się w naszym zasięgu. 1985, dokumentacja aukcji zorganizowanej w Małej Galerii w Warszawie
  • Jacek Kryszkowski, Bojownik, 1984, obiekt, zbiór różnych drobnych elementów w drewnianej ramie, 36x27x4 cm. Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ w Sokołowsku.
  • Natalia Wiśniewska, Łopata, 2015, obiekt (łopata, sztuczna skóra), 116x10x4 cm. Dzięki uprzejmości artystki i Galerii Miłość
  • Jacek Kryszkowski, Nagrobek Witkacego, 1985, akryl, piasek, płótno, 100x120 cm. Dzięki uprzejmości Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
  • Znaleziona, niezidentyfikowana, kość wśród pamiątek rodzinnych po Jacku Kryszkowskim. Dzięki uprzejmości Doroty Kryszkowskiej
  • Znaleziona, niezidentyfikowana, kość wśród pamiątek rodzinnych po Jacku Kryszkowskim. Dzięki uprzejmości Doroty Kryszkowskiej
  • Jacek Kryszkowski, Wyprawa po Witkacego do Rosji, 1985, dokumentacja fotograficzna, pismo Halo Haloo, nr 3 1985, format a4, s. 132 nlb. Dzięki uprzejmości Andrzeja Bonarskiego i Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski robiący na drutach polską flagę, 1980-1981, dokumentacja fotograficzna. Dzięki uprzejmości Tomasza Sikorskiego, Zofi Łuczko i Doroty Kryszkowskiej
  • Jacek Kryszkowski, bez tytułu, około1984, książka, plastik, śruby metalowe, pleksi, modelina, 47,5x26x3 cm. Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ w Sokołowsku
  • Jacek Kryszkowskiego w mundurze generalskim
  • Martyna Jastrzębska, Vergessenheit, 2015, instalacja, technika własna, 520x140x30 cm. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Widok ogólny
  • Martyna Jastrzębska, Klasa, 2014, obiekty, technika własna, wymiary różne. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Widok ogólny
  • Aleka Polis, Żyjąc nurzamy się w śmierci, 2016, wideo 10'05'', ziemia, dokumentacja fotograficzna. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Aleka Polis, Żyjąc nurzamy się w śmierci, 2016, wideo 10'05'', ziemia, dokumentacja fotograficzna. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Aleka Polis, Żyjąc nurzamy się w śmierci, 2016, wideo 10'05'', ziemia, dokumentacja fotograficzna. Dzięki uprzejmości artystki.
  • 81-widok-ogolny
  • Justyna Górowska, FW – JG, 2009, wideo performance, instalacja, marmurowa płyta, metalowy stelaż, 80x160x80 cm, grzebień. Dzięki uprzejmości artystki
  • Justyna Górowska, FW – JG, 2009, wideo performance, instalacja, marmurowa płyta, metalowy stelaż, 80x160x80 cm, grzebień. Dzięki uprzejmości artystki
  • Widok ogólny
  • Jagna Ciuchta, Drawing on Performance, 2010, cykl 11 rysunków, węgiel, ksero zdjęć archiwalnych (performance Jagny Ciuchty Państwa – Miasta, 2000, zdjęcia Hanna Łuczak) każdy 16x24 cm, Dzięki uprzejmości artystki
  • Honorata Martin, Z wysoka widok jest piękniejszy, 2015, wideo performance. Dzięki uprzejmości artystki.
  • Wystąpienie Jacka Kryszkowskiego w Galerii Czyszczenie Dywanów, 1982, fragment filmu. Dzięki uprzejmości Józefa Robakowskiego. Państwo wojny, 1982, film 16 mm, praca zespołowa, montaż Józef Robakowski
  • Honorata Martin, Kości, 2015, odlewy kości od różnych gatunków zwierząt. Dzięki uprzejmości artystki
  • Honorata Martin, Kości, 2015, odlewy kości od różnych gatunków zwierząt. Dzięki uprzejmości artystki
  • Honorata Martin, Kości, 2015, odlewy kości od różnych gatunków zwierząt. Dzięki uprzejmości artystki
  • Widok ogólny
  • Jacek Kryszkowski, Trumienka, 1982, obiekt, trumna, 68x30x24 cm. Dzięki uprzejmości Józefa Robakowskiego
  • Jagna Ciuchta, Nigthmare, 2010, kolaże, 15x21 cm. Dzięki uprzejmości Emmanuel Blondiau
  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Natalia Wiśniewska, Niech żyje Muzeum, 2015, wideo, 2'57''. Dzięki uprzejmości artystki i Galerii Miłość
  • Jacek Kryszkowski, Miś, 1994, pluszowy miś w gablocie, pleksi, drewno, tworzywo sztuczne, 60,5x60x60 cm. Depozyt Fundacji Gessel dla Muzeum Narodowego w Warszawie
  • Jacek Kryszkowski, Miś, 1994, pluszowy miś w gablocie, pleksi, drewno, tworzywo sztuczne, 60,5x60x60 cm. Depozyt Fundacji Gessel dla Muzeum Narodowego w Warszawie

 

Tags: , ,

Instytucja finansowana ze środków Miasta Toruń