Praca Susan Philpsz Glass Track to czterokanałowa instalacja dźwiękowa. Dźwięk, jaki prezentuje artystka, to kompozycja powstała poprzez pocieranie wilgotnymi palcami krawędzi kieliszków o różnym poziomie wypełnienia wodą. Uzyskana w ten sposób przez artystkę nostalgiczna melodia przywołuje na myśl żałobną pieśń, lament za osobami opuszczającymi przestrzeń, gdzie odbywał się wernisaż, którego tradycyjnym elementem są kieliszki wina. Dźwiękowa interwencja w przestrzeń przywołuje nową, melancholijną poetykę miejsca. Wywołująca niezwykłe napięcie przy wykorzystaniu minimalnych środków praca powstała dla Büro Friedrich w Berlinie i nawiązywała do niestabilnej sytuacji, w jakiej wówczas znajdowała się galeria.

Philipsz w swoich działaniach posługuje się wyłącznie dźwiękiem i to zarówno w przestrzeni publicznej jak i galeryjnej. Jej projekty balansują na granicy między osobistym wyznaniem a wypowiedzią publiczną, a to co najbardziej ją interesuje to przestrzenne właściwości dźwięku i sposoby, w jakie dźwięki określają architekturę. Ważny pozostaje również emocjonalny i psychologiczny wpływ piosenek na odbiorców, a także ich zdolność do wywołania wspomnień, wznoszenia samoświadomości na wyższy poziom i odczuwania otoczenia.Dźwiękowe interwencje artystki, pomimo że w większości przypadków stanowią „pustkę”, której nie można zobaczyć, i która nie posiada realnego kształtu, w konsekwencji są działaniem nastawionym na badanie przestrzennych właściwości dźwięku i jego relacji z otoczeniem oraz architekturą.

Zakup ze środków Miejskich (2009)