Obraz ten stanowi realizację reprezentatywną dla twórczości Ewy Pankiewicz. Malarstwo tej artystki oscyluje wokół sztuki figuratywnej i związanych z nią tradycyjnych gatunków – aktu, portretu, studium postaci. W jej kompozycjach człowiek jest elementem najistotniejszym, a jego obecność determinuje i podporządkowuje sobie całą strukturę obrazu. Pankiewicz bada m.in. relacje między ciałem a przestrzenią, umieszczając pozbawione piętna indywidualizmu postaci w abstrakcyjnych, trudnych do zidentyfikowania wnętrzach. Jej prace wymykają się jednoznacznym interpretacjom, zawsze jednak ich wymowa krąży wokół aspektów związanych z ludzką psychiką, uczuciami i stanami emocjonalnymi. Odindywidualizowanie uzyskane poprzez zatarcie czytelności rysów twarzy, sprawia, że bohaterowie jej przedstawień stają się uniwersalizacją wizualizacją człowieka jako takiego, wraz z jego psychologicznymi uwarunkowaniami.

Natalia Cieślak

Zakup w ramach Narodowego Programu Kultury Znaki Czasu (2007)