Kiedy: 12 grudnia (czwartek), godz. 18.00 Od kiedy polska architektura w XXI wieku na dobre włączyła się w międzynarodowy obieg i stała się atrakcyjnym rynkiem dla inwestorów i projektantów z całego świata, wciąż marzy się nam jakaś...
Premiera wykładu: 3 grudnia (wtorek), godz. 18.00 Na ostatniej w tym roku Lekcji czytania obrazu Alicja Jakubowska opowiada o pełnym znaczeń obrazie Beaty Ewy Białeckiej pt. Samotrzeć z kolekcji CSW. Zapraszamy do wysłuchania!...
Kiedy: 6 grudnia (piątek), godz. 18.00 Turystyka XVIII wieku to ważny rozdział w historii kultury europejskiej. Podróże stały się wówczas nieodzowną częścią życia osób należących do najwyższych kręgów społeczeństwa. Szczególnie...
Kiedy: 28 listopada (czwartek), godz. 18.00 Wybitna fotografka i animatorka kultury Janina Gardzielewska (1926–2012) przez całe życie związana była z regionem kujawsko-pomorskim, a zwłaszcza z Toruniem. Zafascynowana gotycką architekturą...
Kiedy: 20 listopada (środa), godz. 18.00 Charles i Ray Eames to powszechnie znany duet amerykańskich projektantów architektury, wnętrz, mebli, zabawek, grafiki, wystaw czy filmów. Ich roli w historii designu XX wieku nie da się...
Premiera filmu: 5 listopada (wtorek), godz. 18.00 Listopadowa „Lekcja czytania obrazu” to opowieść o sztuce Lecha Majewskiego. Alicja Jakubowska mówi o wspaniałych odniesieniach z historii sztuki i analizuje pracę z kolekcji CSW pt....
Kiedy: 14 listopada (czwartek), godz. 18.00 Działalność Galerii, która mieściła się w lokalu przy Marszałkowskiej 6/2 w Warszawie, spina ze sobą niemal wszystkie wątki działalności Grażyny Hase – projektantki i reprezentantki...
Kiedy: 12 listopada (wtorek), godz. 18.00 Wykład skupiony będzie na określeniu „instagramowy” w odniesieniu do wybranych elementów rzeczywistości społeczno-kulturowej, w tym zagadnienia instagramowych muzeów. Przybliżone...
Kiedy: 8 listopada (piątek), godz. 18.00 Twórczość Botticellego zdaje się być ponadczasowa. Jej urok doceniano we Florencji Medyceuszy, w czasach których artysta żył. Również w późniejszych wiekach dzieła Botticellego silnie...
Bill Viola: Visions of Time / Wizje czasu - Program 3
Prace prezentowane w ramach Programu Wideoprojekcji w sali kinowej Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki czasu":
Program 3:
Hatsu-Yume (First Dream), 1981
Dla Daiena Tanaki / For Daien Tanaka
Kolor, dźwięk stereo; 56 min
Color, stereo sound; 56 minutes
Wstęp za okazaniem biletu na wystawę w CSW. Jeden bilet upoważnia do obejrzenia filmów ze wszystkich czterech programów (w tym celu należy zachować bilet z wystawy).Kliknij i kup biletKurator: Marek ŻydowiczKiedy: 25.07–31.12.2025Wernisaż: 24.07.2025 (czwartek), godz. 19.00
Bill Viola był jednym z pierwszych twórców sztuki współczesnej, którzy sięgnęli po techniki video, by używać ich jako narzędzia do kreacji artystycznych. Wypracował swój własny styl tworzenia instalacji komponowanych przy pomocy ruchomych obrazów, oparty na głębokich studiach filozoficznych i analizach dzieł dawnych mistrzów malarstwa (szczególnie XIII–XVII wieku).
Śledził i badał możliwości rozwijających się elektronicznych technik rejestracji obrazów i dźwięków oraz ich projekcji, aż do przełomu cyfrowego, co pozwoliło mu odkryć i ukazać widzom fizjologiczne i psychologiczne aspekty percepcji wzrokowej, wynikające z ludzkich emocji i na nie rzutujących. Podczas gdy większość twórców video-artu koncentrowała się głównie na konceptualnej stronie swych realizacji plastycznych, Bill Viola z niezwykłym pietyzmem dopracowywał estetyczny kształt swoich dzieł, aż z czasem stały się one kompozycjami więcej niż malarskimi, wprowadzającymi widza w zachwyt, a jednocześnie niepokojącymi, zaskakującymi efektami plastycznymi i skojarzeniami, jakie wywołują.
Jego obrazy, wyrastające ideowo z tego, co wspólne kulturom wschodu i zachodu, wywołują czasem dziwne poczucie déjà vu, czasem wprost nawiązują do znanych z historii malarstwa wątków ikonograficznych, lub są imponującymi zapisami metamorfoz ludzkich stanów fizycznych i psychicznych.
To „obrazy bez opowieści”, jak je sam określał Bill Viola. To ponadczasowe wizje. Nie ma w nich żadnej personalnej identyfikacji. Postaci i rzeczy rozpoznajemy na poziomie podstawowym, a mimo to sami dopowiadamy sobie ich historię, współtworzymy obraz dzięki emocjom, jakie on w nas wywołuje.
Według Billa Violi ma to związek z niedocenianą przez historyków sztuki ideą „czasu” – najistotniejszym, często nieuświadamianym jego zdaniem wyzwaniem artystycznym, z którym zmagali się mistrzowie malarstwa minionych wieków.
Bill Viola powiedział:
„W 30-minutowym filmie wideo mam do dyspozycji 54 000 klatek; dawni mistrzowie mieli tylko jedną. Jak najlepiej zrozumieć czas? Jeśli chcesz pojąć, jak działa wzrok, zawiąż sobie oczy. Jeśli chcesz zrozumieć czas, przestań się ruszać. Masz tylko jedno spojrzenie. Oko otworzy się tylko raz, a cały świat – wszystko, co w danej chwili jest do opowiedzenia – musi znaleźć się w tym jednym mrugnięciu powieki”.
Tak wykreował dzieła, które są emanacją różnych form energii życiowej.
Bill Viola jest bez wątpienia najważniejszym w historii sztuki twórcą wideo-artu, kontynuatorem odkryć i osiągnięć malarskich Giotta, Rogiera van der Weydena, Roberta Campina, Hansa Memlinga, Gerarda Davida, Massaccia, Uccella, Vermeera, Velázqueza, Zurbarána, de Ribery, Goyi i innych mistrzów, których obrazy odzierał z treści, by stały się „imago” boskiego dzieła na ziemi. Poświęcił całe życie rozmyślaniom na temat narodzin, starzenia się, duchowości i śmierci człowieka.
Kurator: Marek ŻydowiczKoordynatorki: Agnieszka Swoińska, Karolina Kowalska
Produkcja wystawy: Wojciech Ruminski
Premiera filmu warsztatowego „Pogłos” wyprodukowanego w ramach projektu „Od pomysłu do premiery” we współpracy Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki czasu" i Fundacji Art Connections.
Droga do Vermiglio, reż. Maura Delpero, dramat, Włochy, Francja, Belgia, 2024, napisy, 119'
Poruszająca rodzinna saga, uhonorowana Wielką Nagrodą Jury na festiwalu w Wenecji oraz 6 statuetkami prestiżowej nagrody David di Donatello – włoskiego odpowiednika Oscara. Ten oszałamiający wizualnie dramat stał się jednym z największych wydarzeń włoskiego kina ostatnich lat. Reżyserka Maura Delpero – czerpiąc inspirację z historii własnej rodziny – tworzy intymną, ale uniwersalną opowieść o miłości, zdradzie, przemijaniu i nadziei. Osadzony w surowym, a zarazem przepięknym krajobrazie włoskich Alp film przenosi widzów do roku 1944, ukazując życie zamkniętej społeczności w cieniu wielkiej historii.
Ostatnie miesiące II wojny światowej. Spokojne życie mieszkającej w górskiej wiosce Vermiglio rodziny zakłóca pojawienie się młodego żołnierza, który dezerteruje z armii i szuka schronienia z dala od wojennego frontu. Mężczyzna nawiązuje romans z najstarszą córką miejscowego nauczyciela. Ich związek staje się katalizatorem przemian, zarówno w samej rodzinie, jak i w lokalnej społeczności, ujawniając długo skrywane emocje, tajemnice i konflikty.
„Droga do Vermiglio” jest jak pocztówka wysłana w przyszłość, gdzie pod śniegiem, kostiumem i pieczołowicie oddanymi detalami surowej egzystencji kryje się porywająca, żywa i przejmująca historia o tym, jak odległe zdarzenia i decyzje wpływają na nas tu i teraz. Dzięki zniuansowanym postaciom, wyjątkowym zdjęciom ukazującym zapierające dech w piersi alpejskie krajobrazy oraz subtelnej narracji Delpero tworzy kino, które zapada głęboko w pamięć – ciche, ale niezwykle mocne. Rytm zmieniającej się przyrody oddają towarzyszące bohaterom nokturny Fryderyka Chopina oraz „Cztery pory roku” Vivaldiego. Ta subtelnie zrealizowana opowieść jest emocjonalną podróżą przez ludzkie wybory i ich konsekwencje, które definiują nasze życie.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=g_WXN4s5jPk
12-letnia Nina marzy o byciu pisarką. Ma już notes, długopis i garść rad od sąsiadki Lídii, która sama napisała wiele książek. Dziewczyna musi tylko wymyślić chwytliwą historię. Pomoże jej w tym… samo życie.
Jak zaciekawić czytelników i zdobyć szczyty list bestsellerów? Dowcipna i ciekawa świata Nina od dawna głowi się nad tym pytaniem. Młoda autorka z czasem orientuje się, że nie trzeba specjalnie uciekać w świat fikcji. Każdy kolejny dzień to nowe, niezwykłe historie, które warto przelać na papier. Dzięki takiemu dokumentowaniu codzienności oswoi się ze stratą mamy i zrozumie, dlaczego tata spotyka się z nową dziewczyną. Powoli rozpozna także emocje, jakie żywi względem nieszczęśliwie zakochanego w niej kolegi. Ciepły, kameralny film poza pochwałą kreatywności uczy, że czasem sami możemy dopisać szczęśliwe zakończenie swojej opowieści.
Czy wiesz, że…
film powstał na podstawie książki niderlandzkiej pisarki Annet Huizing? Wydaną w 2014 roku powieść, którą autorka rozpoczęła literacką karierę, wyróżniono Srebrnym Rysikiem, niderlandzką nagrodą dla autorów literatury dziecięcej.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=5qhcDow6j5w
Bill Viola: Visions of Time / Wizje czasu - Program 3
Prace prezentowane w ramach Programu Wideoprojekcji w sali kinowej Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki czasu":
Program 3:
Hatsu-Yume (First Dream), 1981
Dla Daiena Tanaki / For Daien Tanaka
Kolor, dźwięk stereo; 56 min
Color, stereo sound; 56 minutes
Wstęp za okazaniem biletu na wystawę w CSW. Jeden bilet upoważnia do obejrzenia filmów ze wszystkich czterech programów (w tym celu należy zachować bilet z wystawy).Kliknij i kup biletKurator: Marek ŻydowiczKiedy: 25.07–31.12.2025Wernisaż: 24.07.2025 (czwartek), godz. 19.00
Bill Viola był jednym z pierwszych twórców sztuki współczesnej, którzy sięgnęli po techniki video, by używać ich jako narzędzia do kreacji artystycznych. Wypracował swój własny styl tworzenia instalacji komponowanych przy pomocy ruchomych obrazów, oparty na głębokich studiach filozoficznych i analizach dzieł dawnych mistrzów malarstwa (szczególnie XIII–XVII wieku).
Śledził i badał możliwości rozwijających się elektronicznych technik rejestracji obrazów i dźwięków oraz ich projekcji, aż do przełomu cyfrowego, co pozwoliło mu odkryć i ukazać widzom fizjologiczne i psychologiczne aspekty percepcji wzrokowej, wynikające z ludzkich emocji i na nie rzutujących. Podczas gdy większość twórców video-artu koncentrowała się głównie na konceptualnej stronie swych realizacji plastycznych, Bill Viola z niezwykłym pietyzmem dopracowywał estetyczny kształt swoich dzieł, aż z czasem stały się one kompozycjami więcej niż malarskimi, wprowadzającymi widza w zachwyt, a jednocześnie niepokojącymi, zaskakującymi efektami plastycznymi i skojarzeniami, jakie wywołują.
Jego obrazy, wyrastające ideowo z tego, co wspólne kulturom wschodu i zachodu, wywołują czasem dziwne poczucie déjà vu, czasem wprost nawiązują do znanych z historii malarstwa wątków ikonograficznych, lub są imponującymi zapisami metamorfoz ludzkich stanów fizycznych i psychicznych.
To „obrazy bez opowieści”, jak je sam określał Bill Viola. To ponadczasowe wizje. Nie ma w nich żadnej personalnej identyfikacji. Postaci i rzeczy rozpoznajemy na poziomie podstawowym, a mimo to sami dopowiadamy sobie ich historię, współtworzymy obraz dzięki emocjom, jakie on w nas wywołuje.
Według Billa Violi ma to związek z niedocenianą przez historyków sztuki ideą „czasu” – najistotniejszym, często nieuświadamianym jego zdaniem wyzwaniem artystycznym, z którym zmagali się mistrzowie malarstwa minionych wieków.
Bill Viola powiedział:
„W 30-minutowym filmie wideo mam do dyspozycji 54 000 klatek; dawni mistrzowie mieli tylko jedną. Jak najlepiej zrozumieć czas? Jeśli chcesz pojąć, jak działa wzrok, zawiąż sobie oczy. Jeśli chcesz zrozumieć czas, przestań się ruszać. Masz tylko jedno spojrzenie. Oko otworzy się tylko raz, a cały świat – wszystko, co w danej chwili jest do opowiedzenia – musi znaleźć się w tym jednym mrugnięciu powieki”.
Tak wykreował dzieła, które są emanacją różnych form energii życiowej.
Bill Viola jest bez wątpienia najważniejszym w historii sztuki twórcą wideo-artu, kontynuatorem odkryć i osiągnięć malarskich Giotta, Rogiera van der Weydena, Roberta Campina, Hansa Memlinga, Gerarda Davida, Massaccia, Uccella, Vermeera, Velázqueza, Zurbarána, de Ribery, Goyi i innych mistrzów, których obrazy odzierał z treści, by stały się „imago” boskiego dzieła na ziemi. Poświęcił całe życie rozmyślaniom na temat narodzin, starzenia się, duchowości i śmierci człowieka.
Kurator: Marek ŻydowiczKoordynatorki: Agnieszka Swoińska, Karolina Kowalska
Produkcja wystawy: Wojciech Ruminski