Koszmarek, reż. Steve Hudson, animowany, Niemcy, Luksemburg, 2024, 91'

Kategoria wiekowa: 6-10 lat

Wzruszająca i zabawna komedia animowana o tym, że nie taki potwór straszny, jak go malują. Poznajcie Koszmarka i ekipę jego potwornych przyjaciół o gołębich sercach. Miły typek o imieniu Koszmarek jest jednym z wielu potworów stworzonych przez zwariowanego profesora w mrocznym zamczysku na szczycie wyniosłej góry. Robi co może, by chronić swych potwornych przyjaciół przed uprzedzeniami mieszkańców pobliskiego miasteczka. Gdy w okolicy pojawia się podupadający cyrk z ekscentrycznym Dyrektorem na czele, Koszmarek po raz pierwszy w życiu stanie oko w oko z człowiekiem! Dyrektor zapragnie zrobić z niego gwiazdę swojego objazdowego show. Koszmarek jednak zamiast straszyć ludzi za pieniądze, spróbuje się z nimi zaprzyjaźnić. Niestety ich strach ma wielkie oczy, szczególnie gdy odkrywają, że w zamku roi się od najróżniejszych „kreatur”. Czy wiesz, że… Koszmarka do życia powołał brytyjski pisarz Guy Bass? W tłumaczeniu jego książki, która ukazała w 2014 roku, bohater nazywał się Pacynek, a miasto, dokąd trafia – Pierdziszewo. Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl Kliknij i kup bilet https://www.youtube.com/watch?v=5qhcDow6j5w

Bill Viola: Visions of Time / Wizje czasu - Program 3

Prace prezentowane w ramach Programu Wideoprojekcji w sali kinowej Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki czasu": Program 3: Hatsu-Yume (First Dream), 1981 Dla Daiena Tanaki / For Daien Tanaka Kolor, dźwięk stereo; 56 min Color, stereo sound; 56 minutes Wstęp za okazaniem biletu na wystawę w CSW. Jeden bilet upoważnia do obejrzenia filmów ze wszystkich czterech programów (w tym celu należy zachować bilet z wystawy). Kliknij i kup bilet Kurator: Marek Żydowicz Kiedy: 25.07–31.12.2025 Wernisaż: 24.07.2025 (czwartek), godz. 19.00

Bill Viola był jednym z pierwszych twórców sztuki współczesnej, którzy sięgnęli po techniki video, by używać ich jako narzędzia do kreacji artystycznych. Wypracował swój własny styl tworzenia instalacji komponowanych przy pomocy ruchomych obrazów, oparty na głębokich studiach filozoficznych i analizach dzieł dawnych mistrzów malarstwa (szczególnie XIII–XVII wieku).

Śledził i badał możliwości rozwijających się elektronicznych technik rejestracji obrazów i dźwięków oraz ich projekcji, aż do przełomu cyfrowego, co pozwoliło mu odkryć i ukazać widzom fizjologiczne i psychologiczne aspekty percepcji wzrokowej, wynikające z ludzkich emocji i na nie rzutujących. Podczas gdy większość twórców video-artu koncentrowała się głównie na konceptualnej stronie swych realizacji plastycznych, Bill Viola z niezwykłym pietyzmem dopracowywał estetyczny kształt swoich dzieł, aż z czasem stały się one kompozycjami więcej niż malarskimi, wprowadzającymi widza w zachwyt, a jednocześnie niepokojącymi, zaskakującymi efektami plastycznymi i skojarzeniami, jakie wywołują.

Jego obrazy, wyrastające ideowo z tego, co wspólne kulturom wschodu i zachodu, wywołują czasem dziwne poczucie déjà vu, czasem wprost nawiązują do znanych z historii malarstwa wątków ikonograficznych, lub są imponującymi zapisami metamorfoz ludzkich stanów fizycznych i psychicznych.

To „obrazy bez opowieści”, jak je sam określał Bill Viola. To ponadczasowe wizje. Nie ma w nich żadnej personalnej identyfikacji. Postaci i rzeczy rozpoznajemy na poziomie podstawowym, a mimo to sami dopowiadamy sobie ich historię, współtworzymy obraz dzięki emocjom, jakie on w nas wywołuje.

Według Billa Violi ma to związek z niedocenianą przez historyków sztuki ideą „czasu” – najistotniejszym, często nieuświadamianym jego zdaniem wyzwaniem artystycznym, z którym zmagali się mistrzowie malarstwa minionych wieków.

Bill Viola powiedział:

„W 30-minutowym filmie wideo mam do dyspozycji 54 000 klatek; dawni mistrzowie mieli tylko jedną. Jak najlepiej zrozumieć czas?
Jeśli chcesz pojąć, jak działa wzrok, zawiąż sobie oczy. Jeśli chcesz zrozumieć czas, przestań się ruszać. Masz tylko jedno spojrzenie. Oko otworzy się tylko raz, a cały świat – wszystko, co w danej chwili jest do opowiedzenia – musi znaleźć się w tym jednym mrugnięciu powieki”.

Tak wykreował dzieła, które są emanacją różnych form energii życiowej.

Bill Viola jest bez wątpienia najważniejszym w historii sztuki twórcą wideo-artu, kontynuatorem odkryć i osiągnięć malarskich Giotta, Rogiera van der Weydena, Roberta Campina, Hansa Memlinga, Gerarda Davida, Massaccia, Uccella, Vermeera, Velázqueza, Zurbarána, de Ribery, Goyi i innych mistrzów, których obrazy odzierał z treści, by stały się „imago” boskiego dzieła na ziemi. Poświęcił całe życie rozmyślaniom na temat narodzin, starzenia się, duchowości i śmierci człowieka.

Kurator: Marek Żydowicz Koordynatorki: Agnieszka Swoińska, Karolina Kowalska Produkcja wystawy: Wojciech Ruminski

Opisy prac, które można oglądać na wystawie:

CSW "Znaki Czasu"

Fundacja Tumult

Wystawa współorganizowana przez Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu" i Fundację Tumult.

Działanie jest współfinansowane z Funduszy Europejskich. Partnerem głównym wydarzenia jest Kujawsko-Pomorskie i Fundusze Europejskie dla Kujaw i Pomorza .

Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl

Premiera filmu warsztatowego „Pogłos” wyprodukowanego w ramach projektu „Od pomysłu do premiery” we współpracy Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki czasu" i Fundacji Art Connections.

Po seansie spotkanie z twórcami.

Wstęp wolny!

Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl

Droga do Vermiglio, reż. Maura Delpero, dramat, Włochy, Francja, Belgia, 2024, napisy, 119'

Poruszająca rodzinna saga, uhonorowana Wielką Nagrodą Jury na festiwalu w Wenecji oraz 6 statuetkami prestiżowej nagrody David di Donatello – włoskiego odpowiednika Oscara. Ten oszałamiający wizualnie dramat stał się jednym z największych wydarzeń włoskiego kina ostatnich lat. Reżyserka Maura Delpero – czerpiąc inspirację z historii własnej rodziny – tworzy intymną, ale uniwersalną opowieść o miłości, zdradzie, przemijaniu i nadziei. Osadzony w surowym, a zarazem przepięknym krajobrazie włoskich Alp film przenosi widzów do roku 1944, ukazując życie zamkniętej społeczności w cieniu wielkiej historii. Ostatnie miesiące II wojny światowej. Spokojne życie mieszkającej w górskiej wiosce Vermiglio rodziny zakłóca pojawienie się młodego żołnierza, który dezerteruje z armii i szuka schronienia z dala od wojennego frontu. Mężczyzna nawiązuje romans z najstarszą córką miejscowego nauczyciela. Ich związek staje się katalizatorem przemian, zarówno w samej rodzinie, jak i w lokalnej społeczności, ujawniając długo skrywane emocje, tajemnice i konflikty. „Droga do Vermiglio” jest jak pocztówka wysłana w przyszłość, gdzie pod śniegiem, kostiumem i pieczołowicie oddanymi detalami surowej egzystencji kryje się porywająca, żywa i przejmująca historia o tym, jak odległe zdarzenia i decyzje wpływają na nas tu i teraz. Dzięki zniuansowanym postaciom, wyjątkowym zdjęciom ukazującym zapierające dech w piersi alpejskie krajobrazy oraz subtelnej narracji Delpero tworzy kino, które zapada głęboko w pamięć – ciche, ale niezwykle mocne. Rytm zmieniającej się przyrody oddają towarzyszące bohaterom nokturny Fryderyka Chopina oraz „Cztery pory roku” Vivaldiego. Ta subtelnie zrealizowana opowieść jest emocjonalną podróżą przez ludzkie wybory i ich konsekwencje, które definiują nasze życie. Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl Kliknij i kup bilet https://www.youtube.com/watch?v=g_WXN4s5jPk

Przypadkiem napisałam książkę, reż. Nóra Lakos, familijny, Węgry, Niderlandy, 2024, 98'

Kategoria wiekowa: 8-12 lat

12-letnia Nina marzy o byciu pisarką. Ma już notes, długopis i garść rad od sąsiadki Lídii, która sama napisała wiele książek. Dziewczyna musi tylko wymyślić chwytliwą historię. Pomoże jej w tym… samo życie. Jak zaciekawić czytelników i zdobyć szczyty list bestsellerów? Dowcipna i ciekawa świata Nina od dawna głowi się nad tym pytaniem. Młoda autorka z czasem orientuje się, że nie trzeba specjalnie uciekać w świat fikcji. Każdy kolejny dzień to nowe, niezwykłe historie, które warto przelać na papier. Dzięki takiemu dokumentowaniu codzienności oswoi się ze stratą mamy i zrozumie, dlaczego tata spotyka się z nową dziewczyną. Powoli rozpozna także emocje, jakie żywi względem nieszczęśliwie zakochanego w niej kolegi. Ciepły, kameralny film poza pochwałą kreatywności uczy, że czasem sami możemy dopisać szczęśliwe zakończenie swojej opowieści. Czy wiesz, że… film powstał na podstawie książki niderlandzkiej pisarki Annet Huizing? Wydaną w 2014 roku powieść, którą autorka rozpoczęła literacką karierę, wyróżniono Srebrnym Rysikiem, niderlandzką nagrodą dla autorów literatury dziecięcej. Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl Kliknij i kup bilet https://www.youtube.com/watch?v=5qhcDow6j5w