Artyści: John Cage, Yoko Ono, Marina Abramović, VALIE EXPORT, Natalia LL, John Baldessari, Neša Paripović, Ulay, Marek Sobczyk, Katarzyna Kozyra, Maurizio Cattelan, David Michalek, Pierre Bismuth, Jonathan Monk, Vanessa Beecroft, João Onofre, Francesco Vezzoli, Gil Kuno, Partick Tuttofuoco, Nezaket Ekici, Pilvi Takala, Marlene Haring, Ana Prvački, Mihoko Ogaki, Malin Ståhl, Branko Milisković, Francesco Fonassi, Nicola Ruben Montini, Lerato Shadi, Maks Cieślakkuratorka: Dobrila Denegri
Życie, życie, samo życie… jest sztuką absolutną!
Gdy Yves Klein wypowiedział po raz pierwszy te słowa, były one bardzo prowokacyjne. Nie tylko podważyły tradycyjne pojęcia sztuki, ale i zapowiedziały strategie artystyczne, które na przełomie lat 60-tych i 70-tych zdecydowanie poszerzyły granice sztuki, łącząc ją z innymi językami ekspresji.
Teatr życia: jedna i wiele akcji jest wystawą poświęconą tym działaniom artystycznym, które szukają punktów wspólnych pomiędzy sztuką, muzyką eksperymentalną, nowoczesnym tańcem i teatrem. Ma na celu zwrócenie uwagi nie tylko na działania, które zatarły granice między wymienionymi dyscyplinami, ale przede wszystkim na te, które zakwestionowały społeczne konwencje w poszukiwaniu alternatywnych modeli sztuki i życia, wprawiając w ruch wyzwalającą energię, która wstrząsnęła światem w późnych latach 60-tych i na wczesnym etapie lat 70-tych.
Fluxus, performance, body art i wszystkie inne tendencje artystyczne, które skupiają się na akcji i na ciele (artysty) jako temacie, a zarazem obiekcie pracy, będą punktem wyjścia dla wystawy pokazującej drogi, którymi porusza się młoda generacja artystów przemawiająca podobnym językiem. Anarchizujące, uwalniające a nawet heroiczne gesty sztuki lat 60-tych i 70-tych, jej teatralność i wywrotowość ciągle odbijają się echem w praktyce młodej generacji artystów, choć wydaje się, że współcześni kładą nacisk raczej na powtarzalność, niż oryginalność, traktując ją jako pewną strategię na wyrażenie czegoś nowego.
Dlaczego to robią? Dlaczego pokazują coś jeszcze raz? Jaka jest motywacja artystów, zwłaszcza młodszej generacji, która sprawia, że wracają do prac/akcji, które miały miejsce całe dekady wcześniej? Będzie to jeden, ale niejedyny z punktów, na których skupi się wystawa. Kolejny będzie badał dychotomie: akcja/nieaktywność, ruch/bezruch, obecność/nieobecność.
Cisza, powolność, minimum gestów są powszechnie zauważalne w pracach młodych performerów, a poprzez naszą wystawę spróbujemy przyjrzeć się, w jaki sposób redukowanie ekspresyjnego języka jest w stanie spotęgować i wyrażać artystyczne prawdy.
Rozpoczynając od kilku ważnych prac Yoko Ono, VALIE EXPORT, Mariny Abramowicz i Natalii LL, wystawa ta będzie podróżą poprzez wielość „pejzaży ciała”, które mogą być statyczne lub dynamiczne, pokazywane na żywo bądź na taśmie filmowej.
Teatr Życia będzie także podróżą przez prowokujące i rzucające wyzwania wypowiedzi, poprzez które współcześni artyści (Cattelan, Beecroft, Vezzoli, Kozyra, Montini, Haring) odnoszą się do kwestii konwencji patriarchalnego społeczeństwa, politycznych i religijnych autorytetów, wolności seksualnej, jak również tabu sztuki. Wystawa zostanie wzbogacona o monumentalne dzieło z kolekcji sztuki UniCredit, Chiński Teatr Partricka Tuttofuoco: audytorium, w którym będzie można zobaczyć wybór wzajemnie połączonych dzieł Johna Baldessariego, João Onofre, Jonathana Monka i Pierra Bismutha, stanowiących pewnego rodzaju wystawą wewnątrz wystawy.
18 maja wieczorem, w dniu otwarcia, jak i przez cały następny dzień, sobotę 19 maja, przestrzenie wystawiennicze CSW będą tętniły życiem, dzięki licznym występom performance, które przemienią Centrum i samą wystawę w jedno „totalne wydarzenie performatywne”, z udziałem zarówno artystów, jak i publiczności.
Teatr życia jest drugą wystawą z serii zapoczątkowanej w 2011 roku przez wystawę Statek Kosmiczny Ziemia. Będzie jej towarzyszył katalog z esejami kuratorki Dobrili Denegri, historyka sztuki i filozofa Thomasa McEvilley’a, a także historyków sztuki i kuratorów Cristiany Perrelli i Piotra Lisowskiego.
W ramach projektu odbędzie się także cykl wykładów i prezentacji młodych artystów, którzy biorą udział w wystawie, takich jak: Gil Kuno, Nezaket Ekici, Marlene Haring, Malin Stahl, Branko Milisković, Francesco Fonassi, Nicola Ruben Montini.
19 maja w sobotę, o godzinie 18.30 zapraszamy na wykład jednego z najbardziej znanych włoskich krytyków sztuki, ojca transawangardy, Achille’a Bonito Olivy. Będzie to wyjątkowe wydarzenie otwarte dla szerokiej publiczności.
Informacja: niektóre prace na wystawie przeznaczone są tylko dla widzów pełnoletnich!
od lewej / from left: Yoko Ono, Instrukcje do obrazów / Instructions for Paintings, 1960-1964, Moja mamusia jest piękna / My mommy is beautiful, 2004-2012, Odcięty kawałek / Cut Piece, 1965 / 2003, fot. W. Olech, CSW 2012
Yoko Ono, Moja mamusia jest piękna / My mommy is beautiful, 2004-2012, fot. W. Olech, CSW 2012
David Michalek, Portrety w dramatycznych czasach / Portraits in Dramatic Times, 2011, fot. W. Olech, CSW 2012
Patrick Tuttofuoco, Chiński teatr / Chinese Theatre, 2008, fot. W. Olech, CSW 2012
Ana Prvacki, Muzykopochodny środek przeciwbólowy z Wędrującym Zespołem / Music Derived Painkiller with Wandering Band, 2009, fot. W. Olech, CSW 2012
Joao Onofre, Catriona Shaw śpiewa “Baldessari śpiewa LeWitta” w reedycji “Like a Virgin” wersja rozszerzona (Catriona Shaw Sings “Baldessari Sings LeWitt” Re-edit “Like a Virgin” Extended Version), 2003, fot. W. Olech, CSW 2012
Branko Miliskovic, The Song of a Soldier on Watch ( WW3 Lili Marlene ), 2011, video installation, color, loop, courtesy: the artist
Francesco Fonassi, IR, shoot for isolation, series of sonic acts | dvd video, 4'10'' | vinyl 33rpm series, 2010, courtesy: the artist
Nezaket Ekici, Form it able ( berlin version), performance installation 2010, presented at: Solo Exhibition Zitate, Performance at Theaterforum Kreuzberg, DNA Gallery Berlin, 3.9.-16.10.2012; Photo by Stefan Erhard
Lerato Shadi MMITLWA, HD-video projection with sound, 25‘21’’, 2010, courtesy: the artist
Katarzyna Kozyra, Il Castrato / Kastrat, 2006, film, z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością, kadr z filmu, dzięki uprzejmości artystki
Maurizio Cattelan, Untitled, 1996, b&w photography, courtesy: Raffaella and Stefano Sciarretta’s Collection, Nomas Foundation, Rome
John Baldessari, Baldessari Sings LeWitt, 1972, video on DVD, 13 min., courtesy: Electronic Arts Intermix, New York
Malin Ståhl, Becoming Trees (the Black-up Clowns), performance photo, 2010, courtesy: the artist
Emilia Pérez, reż. Jacques Audiard, kryminalny/musical/melodramat, Francja, USA, Meksyk, 2024, napisy, 133'
Jeden z najgorętszych tytułów roku, oscarowy faworyt (13 nominacji!) i przebój ostatniego festiwalu w Cannes, skąd „Emilia Pérez” wyjechała z Nagrodą Jury i Nagrodą dla Najlepszej Aktorki, przyznaną – wyjątkowo – całej czteroosobowej kobiecej obsadzie filmu (Zoe Saldaña, Selena Gomez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz). Nowy film Jacques’a Audiarda („Paryż, 13. dzielnica”, „Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona „Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.
Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldaña), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. „Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.
Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu „Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=5sceawet5Xs
Nasienie świętej figi, reż. Mohammad Rasoulof, dramat/kryminał, Iran, Francja, Niemcy, 2024, napisy, 168'
Jeden z najważniejszych i najgłośniejszych filmów tegorocznego sezonu nagród. Nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny, oscarowa shortlista, zwycięzca Nagrody Specjalnej Jury oraz bezkonkurencyjnie najlepiej oceniony film festiwalu w Cannes, laureat Nagrody Publiczności na festiwalu San Sebastian oraz zdobywca dziesiątek innych wyróżnień i nagród. Okrzyknięty absolutnym arcydziełem, trzymający w napięciu, poruszający i wciągający jak najlepsze filmy Davida Finchera.
Dwie dorastające siostry na co dzień zajmują się szkołą, przyjaciółmi i domowymi obowiązkami. Wszystko się zmienia, gdy ich ojciec niespodziewanie awansuje na sędziego śledczego. Wraz z finansowymi korzyściami i awansem społecznym, pojawiają się nowe zasady i obowiązki. Ich surowość i restrykcyjność budzi w dziewczynach sprzeciw. Atmosfera w domu gęstnieje, a sytuacja dodatkowo się pogarsza się, gdy znika służbowa broń ojca. Z dnia na dzień cała rodzina znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=9F7gg8mCMbA
Maria Callas, reż. Pablo Larraín, biograficzny/dramat, Niemcy, USA, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Włochy, 2024, napisy, 123'
Nagrodzona Oscarem Angelina Jolie jako Maria Callas - nazywana „primadonną stulecia”, najsłynniejsza i najbardziej uwielbiana śpiewaczka operowa świata. To zahaczający o najważniejsze momenty w życiu diwy film o wielkich miłościach: do mężczyzn, do kariery, do śpiewu. Nagrodzona owacjami na stojąco podczas światowej premiery na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji „Maria Callas” została wyreżyserowana przez specjalistę od ekranizacji kobiecych biografii Pablo Larraína, nagradzanego w Cannes i Berlinie twórcy obrazów „Jackie” o Jacqueline Kennedy oraz „Spencer” pokazującego historię księżnej Diany. Podczas swoich ostatnich dni, mieszkająca w Paryżu lat 70-tych XX wieku Maria Callas wyobraża sobie i przeżywa na nowo burzliwą, piękną i tragiczną historię swojego życia. To wspomnienia największej śpiewaczki operowej świata, które pełne są miłosnych uniesień, brawurowych występów, obecności na najbardziej ekskluzywnych salonach i poznawania najwybitniejszych osobistości tamtych czasów. Znajdzie się tu miejsce na historię miłosną z Arystotelesem Onassisem – jednym z najbogatszych ludzi tamtego okresu czy spotkanie z Johnem F. Kennedym. To historia kobiety niezwykle pewnej siebie, ale równocześnie niewyobrażalnie wrażliwej.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=pNh8RarjUxQ
Nasienie świętej figi, reż. Mohammad Rasoulof, dramat/kryminał, Iran, Francja, Niemcy, 2024, napisy, 168'
Jeden z najważniejszych i najgłośniejszych filmów tegorocznego sezonu nagród. Nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny, oscarowa shortlista, zwycięzca Nagrody Specjalnej Jury oraz bezkonkurencyjnie najlepiej oceniony film festiwalu w Cannes, laureat Nagrody Publiczności na festiwalu San Sebastian oraz zdobywca dziesiątek innych wyróżnień i nagród. Okrzyknięty absolutnym arcydziełem, trzymający w napięciu, poruszający i wciągający jak najlepsze filmy Davida Finchera.
Dwie dorastające siostry na co dzień zajmują się szkołą, przyjaciółmi i domowymi obowiązkami. Wszystko się zmienia, gdy ich ojciec niespodziewanie awansuje na sędziego śledczego. Wraz z finansowymi korzyściami i awansem społecznym, pojawiają się nowe zasady i obowiązki. Ich surowość i restrykcyjność budzi w dziewczynach sprzeciw. Atmosfera w domu gęstnieje, a sytuacja dodatkowo się pogarsza się, gdy znika służbowa broń ojca. Z dnia na dzień cała rodzina znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=9F7gg8mCMbA
Emilia Pérez, reż. Jacques Audiard, kryminalny/musical/melodramat, Francja, USA, Meksyk, 2024, napisy, 133'
Jeden z najgorętszych tytułów roku, oscarowy faworyt (13 nominacji!) i przebój ostatniego festiwalu w Cannes, skąd „Emilia Pérez” wyjechała z Nagrodą Jury i Nagrodą dla Najlepszej Aktorki, przyznaną – wyjątkowo – całej czteroosobowej kobiecej obsadzie filmu (Zoe Saldaña, Selena Gomez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz). Nowy film Jacques’a Audiarda („Paryż, 13. dzielnica”, „Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona „Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.
Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldaña), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. „Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.
Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu „Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=5sceawet5Xs