Artyści: John Cage, Yoko Ono, Marina Abramović, VALIE EXPORT, Natalia LL, John Baldessari, Neša Paripović, Ulay, Marek Sobczyk, Katarzyna Kozyra, Maurizio Cattelan, David Michalek, Pierre Bismuth, Jonathan Monk, Vanessa Beecroft, João Onofre, Francesco Vezzoli, Gil Kuno, Partick Tuttofuoco, Nezaket Ekici, Pilvi Takala, Marlene Haring, Ana Prvački, Mihoko Ogaki, Malin Ståhl, Branko Milisković, Francesco Fonassi, Nicola Ruben Montini, Lerato Shadi, Maks Cieślakkuratorka: Dobrila Denegri
Życie, życie, samo życie… jest sztuką absolutną!
Gdy Yves Klein wypowiedział po raz pierwszy te słowa, były one bardzo prowokacyjne. Nie tylko podważyły tradycyjne pojęcia sztuki, ale i zapowiedziały strategie artystyczne, które na przełomie lat 60-tych i 70-tych zdecydowanie poszerzyły granice sztuki, łącząc ją z innymi językami ekspresji.
Teatr życia: jedna i wiele akcji jest wystawą poświęconą tym działaniom artystycznym, które szukają punktów wspólnych pomiędzy sztuką, muzyką eksperymentalną, nowoczesnym tańcem i teatrem. Ma na celu zwrócenie uwagi nie tylko na działania, które zatarły granice między wymienionymi dyscyplinami, ale przede wszystkim na te, które zakwestionowały społeczne konwencje w poszukiwaniu alternatywnych modeli sztuki i życia, wprawiając w ruch wyzwalającą energię, która wstrząsnęła światem w późnych latach 60-tych i na wczesnym etapie lat 70-tych.
Fluxus, performance, body art i wszystkie inne tendencje artystyczne, które skupiają się na akcji i na ciele (artysty) jako temacie, a zarazem obiekcie pracy, będą punktem wyjścia dla wystawy pokazującej drogi, którymi porusza się młoda generacja artystów przemawiająca podobnym językiem. Anarchizujące, uwalniające a nawet heroiczne gesty sztuki lat 60-tych i 70-tych, jej teatralność i wywrotowość ciągle odbijają się echem w praktyce młodej generacji artystów, choć wydaje się, że współcześni kładą nacisk raczej na powtarzalność, niż oryginalność, traktując ją jako pewną strategię na wyrażenie czegoś nowego.
Dlaczego to robią? Dlaczego pokazują coś jeszcze raz? Jaka jest motywacja artystów, zwłaszcza młodszej generacji, która sprawia, że wracają do prac/akcji, które miały miejsce całe dekady wcześniej? Będzie to jeden, ale niejedyny z punktów, na których skupi się wystawa. Kolejny będzie badał dychotomie: akcja/nieaktywność, ruch/bezruch, obecność/nieobecność.
Cisza, powolność, minimum gestów są powszechnie zauważalne w pracach młodych performerów, a poprzez naszą wystawę spróbujemy przyjrzeć się, w jaki sposób redukowanie ekspresyjnego języka jest w stanie spotęgować i wyrażać artystyczne prawdy.
Rozpoczynając od kilku ważnych prac Yoko Ono, VALIE EXPORT, Mariny Abramowicz i Natalii LL, wystawa ta będzie podróżą poprzez wielość „pejzaży ciała”, które mogą być statyczne lub dynamiczne, pokazywane na żywo bądź na taśmie filmowej.
Teatr Życia będzie także podróżą przez prowokujące i rzucające wyzwania wypowiedzi, poprzez które współcześni artyści (Cattelan, Beecroft, Vezzoli, Kozyra, Montini, Haring) odnoszą się do kwestii konwencji patriarchalnego społeczeństwa, politycznych i religijnych autorytetów, wolności seksualnej, jak również tabu sztuki. Wystawa zostanie wzbogacona o monumentalne dzieło z kolekcji sztuki UniCredit, Chiński Teatr Partricka Tuttofuoco: audytorium, w którym będzie można zobaczyć wybór wzajemnie połączonych dzieł Johna Baldessariego, João Onofre, Jonathana Monka i Pierra Bismutha, stanowiących pewnego rodzaju wystawą wewnątrz wystawy.
18 maja wieczorem, w dniu otwarcia, jak i przez cały następny dzień, sobotę 19 maja, przestrzenie wystawiennicze CSW będą tętniły życiem, dzięki licznym występom performance, które przemienią Centrum i samą wystawę w jedno „totalne wydarzenie performatywne”, z udziałem zarówno artystów, jak i publiczności.
Teatr życia jest drugą wystawą z serii zapoczątkowanej w 2011 roku przez wystawę Statek Kosmiczny Ziemia. Będzie jej towarzyszył katalog z esejami kuratorki Dobrili Denegri, historyka sztuki i filozofa Thomasa McEvilley’a, a także historyków sztuki i kuratorów Cristiany Perrelli i Piotra Lisowskiego.
W ramach projektu odbędzie się także cykl wykładów i prezentacji młodych artystów, którzy biorą udział w wystawie, takich jak: Gil Kuno, Nezaket Ekici, Marlene Haring, Malin Stahl, Branko Milisković, Francesco Fonassi, Nicola Ruben Montini.
19 maja w sobotę, o godzinie 18.30 zapraszamy na wykład jednego z najbardziej znanych włoskich krytyków sztuki, ojca transawangardy, Achille’a Bonito Olivy. Będzie to wyjątkowe wydarzenie otwarte dla szerokiej publiczności.
Informacja: niektóre prace na wystawie przeznaczone są tylko dla widzów pełnoletnich!
od lewej / from left: Yoko Ono, Instrukcje do obrazów / Instructions for Paintings, 1960-1964, Moja mamusia jest piękna / My mommy is beautiful, 2004-2012, Odcięty kawałek / Cut Piece, 1965 / 2003, fot. W. Olech, CSW 2012
Yoko Ono, Moja mamusia jest piękna / My mommy is beautiful, 2004-2012, fot. W. Olech, CSW 2012
David Michalek, Portrety w dramatycznych czasach / Portraits in Dramatic Times, 2011, fot. W. Olech, CSW 2012
Patrick Tuttofuoco, Chiński teatr / Chinese Theatre, 2008, fot. W. Olech, CSW 2012
Ana Prvacki, Muzykopochodny środek przeciwbólowy z Wędrującym Zespołem / Music Derived Painkiller with Wandering Band, 2009, fot. W. Olech, CSW 2012
Joao Onofre, Catriona Shaw śpiewa “Baldessari śpiewa LeWitta” w reedycji “Like a Virgin” wersja rozszerzona (Catriona Shaw Sings “Baldessari Sings LeWitt” Re-edit “Like a Virgin” Extended Version), 2003, fot. W. Olech, CSW 2012
Branko Miliskovic, The Song of a Soldier on Watch ( WW3 Lili Marlene ), 2011, video installation, color, loop, courtesy: the artist
Francesco Fonassi, IR, shoot for isolation, series of sonic acts | dvd video, 4'10'' | vinyl 33rpm series, 2010, courtesy: the artist
Nezaket Ekici, Form it able ( berlin version), performance installation 2010, presented at: Solo Exhibition Zitate, Performance at Theaterforum Kreuzberg, DNA Gallery Berlin, 3.9.-16.10.2012; Photo by Stefan Erhard
Lerato Shadi MMITLWA, HD-video projection with sound, 25‘21’’, 2010, courtesy: the artist
Katarzyna Kozyra, Il Castrato / Kastrat, 2006, film, z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością, kadr z filmu, dzięki uprzejmości artystki
Maurizio Cattelan, Untitled, 1996, b&w photography, courtesy: Raffaella and Stefano Sciarretta’s Collection, Nomas Foundation, Rome
John Baldessari, Baldessari Sings LeWitt, 1972, video on DVD, 13 min., courtesy: Electronic Arts Intermix, New York
Malin Ståhl, Becoming Trees (the Black-up Clowns), performance photo, 2010, courtesy: the artist
W pokoju obok, reż. Pedro Almodóvar, dramat, Hiszpania/USA, 2024, napisy, 110'
Zwycięzca festiwalu w Wenecji, „W pokoju obok", łączy na ekranie dwie wielkie osobowości i gwiazdy kina: Julianne Moore i Tildę Swinton. Melodramat Pedra Almodóvara to pełna emocji opowieść o pożegnaniach, spełnieniu, macierzyństwie i rodzinie z wyboru, a przede wszystkim – o życiu na swoich zasadach. Anglojęzyczny debiut Hiszpana otwiera zupełnie nowy rozdział w jego twórczości, zachowując przy tym charakterystyczne dla reżysera humor, melancholię i uwodzicielski splendor kostiumów i wnętrz. Eksplozja soczystych barw głosi pochwałę życia tak w radosnych, jak i w gorzkich odsłonach i jest hołdem dla przyjaźni, której blask złagodzi każdy ból.
Akcję „W pokoju obok" umieścił Almodóvar na Wschodnim Wybrzeżu USA. To w Nowym Jorku spotykają się przyjaciółki sprzed lat: wzięta pisarka Ingrid (Moore) i Martha (Swinton), reporterka wojenna, która toczy właśnie najważniejszą bitwę swojego życia. Rozdzieliły je zawodowe i prywatne wybory, a na nowo połączy los, którego się nie wybiera. W dramatycznych okolicznościach Ingrid i Martha dostrzegą szansę, by jeszcze raz przeżyć coś wspólnie.
Jeden z najwyżej ocenianych filmów Pedra Amodóvara jest ekranizacją „Pełni miłości", powieści Sigrid Nunez. „W pokoju obok" to terapeutyczne, niosące nadzieję kino, które nie wstydzi się wzruszać i wierzyć: w uzdrawiającą moc obecności i relacje odporne na upływ czasu.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=5rphRnnqyu0
Na wielu rzeczach zna się jak krowa na gwiazdach, jest niezdarna i często coś idzie nie po jej myśli. Mimo to ciekawość świata nie opuszcza Mamy Mu nawet na moment - inaczej byłoby bardzo nudno. Plany o byciu wokalistką i aktorką na razie musi jednak odstawić na bok, bo gdzieś zniknął ukochany pluszak brata małej Liny. Mama Mu wraz ze swoim przyjacielem, Panem Wroną, rusza z kopyta i rozpoczyna śledztwo na farmie. Czasu jest niewiele, miś przechodzi z rąk do rąk i gubi się nawet pod wodą, ale dla rezolutnej krowy to tylko dodatkowa motywacja do działania. Komu w drogę, temuuu czas!
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=NT0UPf6YzEE
W pokoju obok, reż. Pedro Almodóvar, dramat, Hiszpania/USA, 2024, napisy, 110'
Zwycięzca festiwalu w Wenecji, „W pokoju obok", łączy na ekranie dwie wielkie osobowości i gwiazdy kina: Julianne Moore i Tildę Swinton. Melodramat Pedra Almodóvara to pełna emocji opowieść o pożegnaniach, spełnieniu, macierzyństwie i rodzinie z wyboru, a przede wszystkim – o życiu na swoich zasadach. Anglojęzyczny debiut Hiszpana otwiera zupełnie nowy rozdział w jego twórczości, zachowując przy tym charakterystyczne dla reżysera humor, melancholię i uwodzicielski splendor kostiumów i wnętrz. Eksplozja soczystych barw głosi pochwałę życia tak w radosnych, jak i w gorzkich odsłonach i jest hołdem dla przyjaźni, której blask złagodzi każdy ból.
Akcję „W pokoju obok" umieścił Almodóvar na Wschodnim Wybrzeżu USA. To w Nowym Jorku spotykają się przyjaciółki sprzed lat: wzięta pisarka Ingrid (Moore) i Martha (Swinton), reporterka wojenna, która toczy właśnie najważniejszą bitwę swojego życia. Rozdzieliły je zawodowe i prywatne wybory, a na nowo połączy los, którego się nie wybiera. W dramatycznych okolicznościach Ingrid i Martha dostrzegą szansę, by jeszcze raz przeżyć coś wspólnie.
Jeden z najwyżej ocenianych filmów Pedra Amodóvara jest ekranizacją „Pełni miłości", powieści Sigrid Nunez. „W pokoju obok" to terapeutyczne, niosące nadzieję kino, które nie wstydzi się wzruszać i wierzyć: w uzdrawiającą moc obecności i relacje odporne na upływ czasu.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=5rphRnnqyu0
André Rieu. Srebrno-złoty koncert gwiazdkowy (André Rieu’s 2024 Christmas Concert: Gold and Silver), Holandia, 2024, aranżacja: André Rieu.
Koncert trwa około 2 godzin i 30 minut (w tym jedna przerwa).
Nowy bożonarodzeniowy show króla walca! Spraw, aby czas Bożego Narodzenia stał się jeszcze bardziej wyjątkowy i spędź go z bliskimi na „Srebrno-złotym koncercie gwiazdkowym” André Rieu i jego Orkiestry Johanna Straussa. Dzięki temu wydarzeniu na blisko trzy godziny przeniesiecie się do skąpanego w świątecznej atmosferze Zimowego Pałacu w Maastricht i przeżyjecie najpiękniejsze muzyczno-gwiazdkowe chwile ze swoim ulubionym maestrem. W koncercie pojawi się również uwielbiana przez publiczność Emma Kok, nastolatka o anielskim głosie.
Tytuł swego nowego bożonarodzeniowego koncertu André Rieu zaczerpnął ze słynnego walca „Gold und Silber” [„Złoto i srebro”] Ferenca Lehára, kompozytora, który podarował nam najsłynniejsze operetki świata, choćby „Wesołą wdówkę” czy „Krainę Uśmiechu”. Olśniewający walc Lehára do dziś usłyszeć można na wielu wystawnych balach na całym świecie. Nic więc dziwnego, że ta zjawiskowa kompozycja stała się inspiracją dla tegorocznego spektakularnego koncertu gwiazdkowego maestra André Rieu.
„Srebrno-złoty koncert gwiazdkowy” André Rieu to jednak nie tylko eleganckie walce. Efektowną zimową scenerię Zimowego Pałacu w Maastricht ogrzewać będą również najpiękniejsze kolędy z całego świata oraz świąteczne hity w wyjątkowych aranżacjach. Weź więc do kina swoich bliskich, rodzinę, sąsiadów, znajomych i świętujcie wspólne chwile razem z maestrem André Rieu!
Na wielu rzeczach zna się jak krowa na gwiazdach, jest niezdarna i często coś idzie nie po jej myśli. Mimo to ciekawość świata nie opuszcza Mamy Mu nawet na moment - inaczej byłoby bardzo nudno. Plany o byciu wokalistką i aktorką na razie musi jednak odstawić na bok, bo gdzieś zniknął ukochany pluszak brata małej Liny. Mama Mu wraz ze swoim przyjacielem, Panem Wroną, rusza z kopyta i rozpoczyna śledztwo na farmie. Czasu jest niewiele, miś przechodzi z rąk do rąk i gubi się nawet pod wodą, ale dla rezolutnej krowy to tylko dodatkowa motywacja do działania. Komu w drogę, temuuu czas!
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=NT0UPf6YzEE