Artyści: John Cage, Yoko Ono, Marina Abramović, VALIE EXPORT, Natalia LL, John Baldessari, Neša Paripović, Ulay, Marek Sobczyk, Katarzyna Kozyra, Maurizio Cattelan, David Michalek, Pierre Bismuth, Jonathan Monk, Vanessa Beecroft, João Onofre, Francesco Vezzoli, Gil Kuno, Partick Tuttofuoco, Nezaket Ekici, Pilvi Takala, Marlene Haring, Ana Prvački, Mihoko Ogaki, Malin Ståhl, Branko Milisković, Francesco Fonassi, Nicola Ruben Montini, Lerato Shadi, Maks Cieślakkuratorka: Dobrila Denegri
Życie, życie, samo życie… jest sztuką absolutną!
Gdy Yves Klein wypowiedział po raz pierwszy te słowa, były one bardzo prowokacyjne. Nie tylko podważyły tradycyjne pojęcia sztuki, ale i zapowiedziały strategie artystyczne, które na przełomie lat 60-tych i 70-tych zdecydowanie poszerzyły granice sztuki, łącząc ją z innymi językami ekspresji.
Teatr życia: jedna i wiele akcji jest wystawą poświęconą tym działaniom artystycznym, które szukają punktów wspólnych pomiędzy sztuką, muzyką eksperymentalną, nowoczesnym tańcem i teatrem. Ma na celu zwrócenie uwagi nie tylko na działania, które zatarły granice między wymienionymi dyscyplinami, ale przede wszystkim na te, które zakwestionowały społeczne konwencje w poszukiwaniu alternatywnych modeli sztuki i życia, wprawiając w ruch wyzwalającą energię, która wstrząsnęła światem w późnych latach 60-tych i na wczesnym etapie lat 70-tych.
Fluxus, performance, body art i wszystkie inne tendencje artystyczne, które skupiają się na akcji i na ciele (artysty) jako temacie, a zarazem obiekcie pracy, będą punktem wyjścia dla wystawy pokazującej drogi, którymi porusza się młoda generacja artystów przemawiająca podobnym językiem. Anarchizujące, uwalniające a nawet heroiczne gesty sztuki lat 60-tych i 70-tych, jej teatralność i wywrotowość ciągle odbijają się echem w praktyce młodej generacji artystów, choć wydaje się, że współcześni kładą nacisk raczej na powtarzalność, niż oryginalność, traktując ją jako pewną strategię na wyrażenie czegoś nowego.
Dlaczego to robią? Dlaczego pokazują coś jeszcze raz? Jaka jest motywacja artystów, zwłaszcza młodszej generacji, która sprawia, że wracają do prac/akcji, które miały miejsce całe dekady wcześniej? Będzie to jeden, ale niejedyny z punktów, na których skupi się wystawa. Kolejny będzie badał dychotomie: akcja/nieaktywność, ruch/bezruch, obecność/nieobecność.
Cisza, powolność, minimum gestów są powszechnie zauważalne w pracach młodych performerów, a poprzez naszą wystawę spróbujemy przyjrzeć się, w jaki sposób redukowanie ekspresyjnego języka jest w stanie spotęgować i wyrażać artystyczne prawdy.
Rozpoczynając od kilku ważnych prac Yoko Ono, VALIE EXPORT, Mariny Abramowicz i Natalii LL, wystawa ta będzie podróżą poprzez wielość „pejzaży ciała”, które mogą być statyczne lub dynamiczne, pokazywane na żywo bądź na taśmie filmowej.
Teatr Życia będzie także podróżą przez prowokujące i rzucające wyzwania wypowiedzi, poprzez które współcześni artyści (Cattelan, Beecroft, Vezzoli, Kozyra, Montini, Haring) odnoszą się do kwestii konwencji patriarchalnego społeczeństwa, politycznych i religijnych autorytetów, wolności seksualnej, jak również tabu sztuki. Wystawa zostanie wzbogacona o monumentalne dzieło z kolekcji sztuki UniCredit, Chiński Teatr Partricka Tuttofuoco: audytorium, w którym będzie można zobaczyć wybór wzajemnie połączonych dzieł Johna Baldessariego, João Onofre, Jonathana Monka i Pierra Bismutha, stanowiących pewnego rodzaju wystawą wewnątrz wystawy.
18 maja wieczorem, w dniu otwarcia, jak i przez cały następny dzień, sobotę 19 maja, przestrzenie wystawiennicze CSW będą tętniły życiem, dzięki licznym występom performance, które przemienią Centrum i samą wystawę w jedno „totalne wydarzenie performatywne”, z udziałem zarówno artystów, jak i publiczności.
Teatr życia jest drugą wystawą z serii zapoczątkowanej w 2011 roku przez wystawę Statek Kosmiczny Ziemia. Będzie jej towarzyszył katalog z esejami kuratorki Dobrili Denegri, historyka sztuki i filozofa Thomasa McEvilley’a, a także historyków sztuki i kuratorów Cristiany Perrelli i Piotra Lisowskiego.
W ramach projektu odbędzie się także cykl wykładów i prezentacji młodych artystów, którzy biorą udział w wystawie, takich jak: Gil Kuno, Nezaket Ekici, Marlene Haring, Malin Stahl, Branko Milisković, Francesco Fonassi, Nicola Ruben Montini.
19 maja w sobotę, o godzinie 18.30 zapraszamy na wykład jednego z najbardziej znanych włoskich krytyków sztuki, ojca transawangardy, Achille’a Bonito Olivy. Będzie to wyjątkowe wydarzenie otwarte dla szerokiej publiczności.
Informacja: niektóre prace na wystawie przeznaczone są tylko dla widzów pełnoletnich!
od lewej / from left: Yoko Ono, Instrukcje do obrazów / Instructions for Paintings, 1960-1964, Moja mamusia jest piękna / My mommy is beautiful, 2004-2012, Odcięty kawałek / Cut Piece, 1965 / 2003, fot. W. Olech, CSW 2012
Yoko Ono, Moja mamusia jest piękna / My mommy is beautiful, 2004-2012, fot. W. Olech, CSW 2012
David Michalek, Portrety w dramatycznych czasach / Portraits in Dramatic Times, 2011, fot. W. Olech, CSW 2012
Patrick Tuttofuoco, Chiński teatr / Chinese Theatre, 2008, fot. W. Olech, CSW 2012
Ana Prvacki, Muzykopochodny środek przeciwbólowy z Wędrującym Zespołem / Music Derived Painkiller with Wandering Band, 2009, fot. W. Olech, CSW 2012
Joao Onofre, Catriona Shaw śpiewa “Baldessari śpiewa LeWitta” w reedycji “Like a Virgin” wersja rozszerzona (Catriona Shaw Sings “Baldessari Sings LeWitt” Re-edit “Like a Virgin” Extended Version), 2003, fot. W. Olech, CSW 2012
Branko Miliskovic, The Song of a Soldier on Watch ( WW3 Lili Marlene ), 2011, video installation, color, loop, courtesy: the artist
Francesco Fonassi, IR, shoot for isolation, series of sonic acts | dvd video, 4'10'' | vinyl 33rpm series, 2010, courtesy: the artist
Nezaket Ekici, Form it able ( berlin version), performance installation 2010, presented at: Solo Exhibition Zitate, Performance at Theaterforum Kreuzberg, DNA Gallery Berlin, 3.9.-16.10.2012; Photo by Stefan Erhard
Lerato Shadi MMITLWA, HD-video projection with sound, 25‘21’’, 2010, courtesy: the artist
Katarzyna Kozyra, Il Castrato / Kastrat, 2006, film, z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością, kadr z filmu, dzięki uprzejmości artystki
Maurizio Cattelan, Untitled, 1996, b&w photography, courtesy: Raffaella and Stefano Sciarretta’s Collection, Nomas Foundation, Rome
John Baldessari, Baldessari Sings LeWitt, 1972, video on DVD, 13 min., courtesy: Electronic Arts Intermix, New York
Malin Ståhl, Becoming Trees (the Black-up Clowns), performance photo, 2010, courtesy: the artist
André Rieu. Niech ten sen ciągle trwa. Jubileuszowy koncert z okazji 75. urodzin Maestra
Holandia, 2025, czas trwania: 135 minut (w tym 15 minutowa przerwa)
André Rieu skończył niedawno 75 lat i z tej okazji zaprasza Cię do świętowania jego urodzin na pięknym statku, którym – razem ze swoją ukochaną Orkiestrą Johanna Straussa – pływał w październiku ubiegłego roku po rzece Mozie w swym rodzinnym mieście Maastricht. Tak wszyscy świętowali jego jubileusz, bowiem Maestro urodził się dokładnie 1 października 1949 roku. W kinie i na pokładzie tego statku czeka więc na Ciebie wielkie urodzinowe przyjęcie i wiele przepięknej muzyki!
Nasz nowy kinowy show jest wyrazem uznania dla młodzieńczych snów i marzeń André o założeniu własnej orkiestry i podróżowaniu z nią po całym świecie. To wybór utworów z ulubionych tras koncertowych André.
Większość z tych koncertów nigdy wcześniej nie była pokazywana na dużym ekranie, zatem to Twoja szansa, aby zobaczyć kultowe klasyki André po raz pierwszy. To wielkie święto, wejdź więc na pokład tej rozmuzykowanej łodzi i dołącz do Maestra i jego znakomitych gości!
Dowiesz się też, jakie plany na przyszłość ma nasz ukochany król walca.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Bilety w cenie 30 złKliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=4kdYcq9NUtU
Sanatorium pod klepsydrą według braci Quay, reż. Stephen Quay, Timothy Quay, animacja/poetycki, Wielka Brytania, Polska, Niemcy, 2024, dubbing, 75'
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=KmS7Fkd0--Y
Biografia jednej z głównych przedstawicielek europejskiego pop-artu, prekursorki happeningów, postrzeganej jednocześnie jako ikona feminizmu. Skomplikowana biografia Niki de Saint Phalle mieni się kolorami, składając się na intrygujący portret niespokojnej artystki.
Rok 1952. Niki de Saint Phalle (w tej roli Charlotte Le Bon) wraz z mężem i dwuletnią córką przenoszą się z ogarniętych terrorem makkartyzmu Stanów Zjednoczonych do europejskiej stolicy sztuki – Paryża. Mająca arystokratyczne korzenie kobieta posiada znacznie większe artystyczne aspiracje niż jedynie bycie pięknością na okładkach „Vogue’a”, gdzie pojawiała się w charakterze modelki. Dystans, jaki dzieli ją od rodzinnego domu, początkowo przynosi kobiecie ukojenie. Szybko jednak demony przeszłości dopadają Niki także we Francji, a seria niepokojących retrospekcji z dzieciństwa pozwala zrozumieć, z jaką traumą się mierzy. Bezpiecznym gruntem, ale i sposobem na wyrażenie siebie staje się dla bohaterki jej sztuka. Pozwala także na to, by Niki walczyła o niezależność w świecie społecznych konwenansów i z góry przypisanych ról.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=Xbjg8ApDNLU
Królestwo Kensuke, reż. Neil Boyle, Kirk Hendry, Wielka Brytania, Luksemburg, Francja, 2023, dubbing, 85'
Sugerowany wiek: 9+
Michael wraz z psem Stellą rozbija się na egzotycznej wyspie. Wkrótce odkrywa, że wśród palm, pnączy i dzikich zwierząt żyje tajemniczy mężczyzna, który trafił tam dekady temu. Wspólnie będą musieli nauczyć się żyć razem i połączyć siły, aby obronić swój sekretny świat.
11-letni Michael wyrusza ze swoją rodziną w podróż dookoła świata. Gdy na ich drodze rozpętuje się burza, chłopiec wraz ze swoim psem trafiają za burtę. Budzą się na tropikalnej wyspie, która wydaje się bezludna. Wkrótce jednak Michael odkrywa, że jest ona zamieszkana przez jednego mężczyznę – Kensuke. Ten weteran II wojny światowej jest małomówny, unika statków, a do chłopca podchodzi z dystansem. Wkrótce na wyspie pojawiają się niebezpieczni kłusownicy. Czy rozbitkom uda się nawiązać nić porozumienia i znaleźć wspólny język, aby uratować swój sekretny świat?
„Królestwo Kensuke” to ponadczasowa opowieść o przymierzu człowieka z naturą i sile relacji międzyludzkich. Film został nagrodzony decyzją jury European Children’s Film Association podczas 11. MFF Młode Horyzonty.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=PS0BcA4m5k0
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Info: tel. 56 610 97 18, e-mail: kino.centrum@csw.torun.pl
Kliknij i kup bilet
https://www.youtube.com/watch?v=aLf7hu2PyoE