Wystawa przygotowywana na otwartym terenie otwarta była od 1 sierpnia do ostatnich dni września br. Tablice ekspozycyjne z logotypami konkursowymi wystawione były na Placu Rapackiego w okolicach Collegium Maximum. Wystawa obejmowała 34 projekty, w tym prace finałowe, a także kilka wybranych logotypów, wskazanych przez kuratora wystawy – Krzysztofa Białowicza, kuratora CSW w zakresie designu i nowych mediów. Wystawa zewnętrzna to rodzaj skromnego wstępu do działalności merytorycznej Centrum, które otwarte zostanie w czerwcu 2008 roku.

Wystawa pokonkursowa to artystyczne podsumowanie ogłoszonego w marcu 2007 r. konkursu na opracowanie systemu identyfikacji wizualnej dla powstającego Centrum. Konkurs skierowany był do artystów profesjonalnie zajmujących się projektowaniem graficznym oraz studentów i absolwentów uczelni plastycznych. Do 16 kwietnia wpłynęło 151 projektów, z czego obradująca w pełnym składzie Komisja w pierwszym etapie głosowania wybrała 29 prac finałowych. Logotypy zostały omówione i ocenione, a spośród nich – w drodze głosowania – wybrano pięciu laureatów I etapu konkursu. Po 2 tygodniach, pod koniec maja br., Komisja wyłoniła najlepszy projekt.

Zaproponowany znak jest nowoczesnym, uniwersalnym i oryginalnym projektem, w pełni odpowiadającym idei Centrum. Oryginalna forma znaku, jego wyrazistość i dynamika, stwarzają w przekonaniu jurorów możliwość rozwijania nowoczesnego systemu identyfikacji wizualnej zgodnie z założeniami Regulaminu Konkursu.

Sylwia Giżka – autorka najlepszego logo jest absolwentką wydziału wzornictwa przemysłowego warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Zajmuje się projektowaniem graficznym, wykłada przedmioty projektowe oraz historię sztuki i reklamy w warszawskiej Szkole Reklamy. O swoim projekcie mówi: „(…), że Sygnet łączy w sobie idee budowania, organizowania (geometryczna, architektoniczna konstrukcja znaku) oraz ideę działalności artystycznej – mniej konkretnej, wymykającej się jednoznacznym opisom (niedefiniowalna geometrycznie plama). Oddalająca się kropka dodatkowo wskazuje na problem przemijania i paradoksalnie pełni rolę wielokropka, pewnego niedopowiedzenia. Sensem znaku jest ukazanie instytucji CSW i jej siedziby – budynku (analogie do elementów konstrukcyjnych gmachu), jako podstawy i punktu wyjścia dla działań edukacyjno – artystycznych(…).” Oficjalna prezentacja logo Centrum nastąpiła przy okazji uroczystości podniesienia wiechy na budowie, 16 maja 2007 r.

Plenerowa wystawa prezentująca logotypy biorące udział w konkursie na system identyfikacji wizualnej Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu była najprawdopodobniej pierwszą w Polsce tego typu prezentacją. Na 34 planszach zostały wyeksponowane znaki, które w opinii jurorów, spośród 151 zgłoszonych projektów, prezentowały najwyższy poziom artystyczny.

Nie jesteśmy oswojeni z sytuacją, w której na wystawie prezentowane są tego rodzaju dzieła. Mamy tu do czynienia ze specyficznym miejscem i niecodzienną skalą. Na ogół logo kojarzymy z kompozycją, w której stanowi ono jeden z elementów układu graficznego – plakatu, ulotki, wizytówki… Tutaj na planszach 2 – metrowej wysokości tworzy niezależne dzieło graficzne, które wyjęte z komercyjnego kontekstu można porównać z obrazem, fotografią lub rysunkiem.

Niewątpliwie wystawa ta wymyka się pewnym schematom. Jest to otwarta struktura, w której uczestniczyć może praktycznie każdy. Nie ma potrzeby kupowania biletów ani dostosowania się do godzin otwarcia galerii. Oczywiście też każdy ze zwiedzających może projekty ocenić na własny sposób i stworzyć sobie osobisty ranking, niekoniecznie zgodny z werdyktem jury,

Trzeba jednak pamiętać o jednej ważnej kwestii, z którą związany jest taki konkurs. Chodzi mianowicie o to, że jurorzy mają w przypadku podobnych wydarzeń jedno niezwykle trudne zadanie: muszą przewidzieć zachowanie się logotypu w czasie – jego niezależność, uniwersalność, odporność na modę.

Jako członek jury tego konkursu mogę tylko przypuszczać i mieć jednocześnie nadzieję, że zwycięskie logo Sylwii Giżki przetrwa próbę czasu stając się „znakiem czasu”.

Krzysztof Białowicz
Kurator wystawy