Punktem wyjścia instalacji Angeliki Markul, przygotowanej na otwarcie Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu, są samotne góry lodowe, pływające w obrębie kół podbiegunowych. Monumentalne „zmarzliny”, których znaczna część znajduje się pod powierzchnią wody, topnieją wraz z rosnącą temperaturą, zmieniają swą formę i ostatecznie znikają. W wypadku, gdy góra lodowa „wywróci się“ i zanurzona dotąd pod wodą część wynurzy się na powierzchnię, przybiera ona ciemnoniebieską barwę, dającą ciekawe efekty świetlne. Śmiertelnie niebezpieczne, a zarazem oszałamiająco piękne, pływające lodowce, fascynują i budzą grozę. Doskonale rozpoznane przez człowieka, dryfujące po morzach ruchome góry, są w pewnym sensie zjawiskami nierzeczywistymi, a nawet bajkowymi. Równie ważną inspiracją artystki przy realizacji instalacji Iceberg są wspomnienia idealnego świata dzieciństwa, fantazji i sennych marzeń. Fantastyczne formy z piany do kąpieli, podobnie jak nieskończone układy chmur na niebie, pobudzają wyobraźnię, a nawet ekscytują. Pochłaniają bez reszty uwagę obserwatorów i współuczestników chwilowych zaledwie spektakli. Wykonana z piany rzeźba prezentowana jest w centralnej części głównego hallu CSW, w niecce basenu, wyłożonego czarnym marmurem. Nieprzystająca do architektonicznego kontekstu nowego budynku, kontrastująca z czernią kamienia, monumentalna i „zamknięta w czasie” biała forma znika w ciągu kilku godzin. Jej naturalna destrukcja jest nieodłączną częścią tej procesualnej pracy.Angelika Markul w swoich realizacjach, przygotowywanych zazwyczaj do konkretnych przestrzeni, łączy elementy architektury, sztuk wizualnych i teatru. Pomimo wykorzystywania różnych mediów, jej prace są minimalistyczne, niekiedy do tego stopnia, że na pierwszy rzut oka w ogóle niewidoczne. Dopracowane w najmniejszych szczegółach, zaskakują precyzją „obliczoną“ zarówno na czas jak i przestrzeń. Istotę jej prac można określić jako zacieranie granic między dyscyplinami sztuki, dążenie do odczuwania i chłonięcia różnymi zmysłami atmosfery lęku i niepokoju, stanów zawieszenia, niedopowiedzeń czy momentów krytycznych. Przestrzeń traktowana jest przez artystkę jako świetlna rzeźba, do której można wejść. Instalacje Angeliki Markul podejmują grę z percepcją widzów na dwa sposoby. Z jednej strony pokazują świat wyobraźni, który miesza się z rzeczywistością. Dezorientują one widza do tego stopnia, że trudno jednoznacznie stwierdzić, co jest prawdą, a co artystyczną fikcją. Z drugiej strony, dzięki trójwymiarowej specyfice i odpowiednim warunkom świetlnym, burzą poczucie przestrzennego komfortu. Twórczość Angeliki Markul, inspirowana w równej mierze światem przyrody, atmosferą miejsc naznaczonych piętnem przeszłości, jak również opowieściami zasłyszanymi w dzieciństwie, intryguje i pobudza wyobraźnię. Momentami przerażająca, innym razem poetycka, podobnie jak baśnie i legendy, dotyka najważniejszych aspektów egzystencji człowieka.

Angelika Markul (ur. 1977 r. w Szczecinie, mieszka i pracuje w Paryżu). Artystka ukończyła studia wyższe w Ecole Nationale Superieur des Beaux Arts w Paryżu, seminarium „Introduction to the exhibition“ oraz otrzymała Dyplom Narodowy Sztuk Plastycznych w E.N.S.B.A. w dziedzinie sztuk multimedialnych. W ciągu ostatnich lat uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w Europie m.in. „La Clarté Souterraine“ Kewenig Galerie, Kolonia, 2007/2008 (wystawa indywidualna); „Parole d’insecte“, Galerie Frédéric Giroux, Paryż, 2006 (wystawa indywidualna); „The Pantagruel Syndrome“ w ramach T1 Torino Triennale Tremusei – Castello di Rivoli, Museo d’Arte Conteporenea w Turynie, 2006; „J’en reve“ w Fondation Cartier w Paryżu, 2005; „I still believe in miracles“ w Museé d’Art Moderne de la Ville de Paris, 2005 (jej instalacja wideo została włączona do stałej kolekcji muzeum ARC). W Polsce wystawiała wielokrotnie, m.in. w ramach wystawy indywidualnej w Galerii Foksal w Warszawie w 2006 r., „Ponowoczesność i życie wieczne“, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 2007; „Pamięć tej chwili z odległości lat, które miną“, Fabryka Schindlera, Kraków 2007. Obecnie artystka przygotowuje wystawę indywidualną w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.