KROPKA W KROPKĘ. „Muzealne mody” w CSW Toruń
25.11.2016–01.01.2017
wernisaż wystawy: 25 listopada (piątek), godz. 19.00
kuratorzy: Mateusz Kozieradzki, Piotr Szaradowski
Kropka w kropkę to wystawa, która w atrakcyjny sposób wskazuje podobieństwa pomiędzy pracą artystów i projektantów, nie ignorując jednak dzielących ich różnic. To pierwsza taka ekspozycja zrealizowana przez polską instytucję wystawienniczą!
Zobaczymy kolekcję współczesnych dzieł sztuki w dialogu z kolekcją ubiorów. Będzie to nie tylko uczta dla oczu, ale także możliwość odkrycia na nowo kolekcji toruńskiego CSW, budowanej od 2007 roku i zawierającej prace najważniejszych polskich artystów współczesnych. Kontrapunktem do wybranych prac z kolekcji CSW stanie się kolekcja ubrań, znana pod nazwą Muzealne mody, tworzona od kilku lat w Poznaniu przez Piotra Szaradowskiego. Znajdują się w niej ubiory zaprojektowane przez najważniejszych projektantów działających w Paryżu w II połowie XX wieku, takich jak m.in. Christian Dior, Cristóbal Balenciaga, André Courrèges, Karl Lagerfeld czy Issey Miyake.
Kuratorzy wystawy – Mateusz Kozieradzki i Piotr Szaradowski – koncentrują się na pokazaniu czysto plastycznych, wizualnych podobieństw i korespondencji ubioru z obrazem. Wystawa podzielona jest na sześć części i każda z nich koncentruje się na innym zagadnieniu plastycznym.
Płaszczyzna / przestrzeń
Kategoria ta może się wydawać oczywistością – skojarzenie obrazu z płaszczyzną a ubioru z przestrzenią, czyli trójwymiarowym ciałem modelki, jest zupełnie naturalne. Jednak zarówno artyści, jak i projektanci nieustannie stawiają pytania, kwestionują zastany porządek i szukają nowych rozwiązań. Zagadnienie przestrzeni pojawia się między innymi w twórczości Jana Berdyszaka, który dosłownie znajduje dla niej miejsce w ramach tworzonych przez siebie obrazów. Z drugiej zaś strony japońscy projektanci, jak Issey Miyake tworzą ubiory będące zupełnie płaskimi kształtami, którym dopiero ciało nadaje nowy kształt i tym samym sens.
Rysowanie sylwetki
Ludzkie ciało i ustalanie „właściwych” jego proporcji jest jednym z ważniejszych problemów artystycznych. Dla projektantów ubiorów zaś jest to podstawowy element warsztatu, bez którego ich praca nie ma racji bytu. Jednak także oni mogą zgodnie ze swoimi zamierzeniami kreować ludzką sylwetkę, nadawać jej pożądane kształty. Jedną z najpopularniejszych sylwetek kobiecych w kontekście projektowania jest klepsydra, ale w modzie obecne są także inne, równie wyraziste graficznie – jak trapez, tuba i inne.
Rozbijanie formy
Zazwyczaj ubiór podąża za kształtami ludzkiego ciała, podkreślając jego budowę. Są jednak projektanci, którzy starają się przełamać istniejący porządek za pomocą nieoczywistych cięć czy dekoracji, uzyskując w ten sposób nową jakość, bez straty walorów użytkowych. Podobnie rzecz ma się z artystami – komponując swoje dzieła, mogą tworzyć nowe formy poprzez ich rozbijanie. Daje to niemal nieograniczone możliwości twórcze.
a / symetrycznie
Symetria jest porządkiem powszechnie występującym w naturze. Dotyczy także ludzkiego ciała. Stąd przy projektowaniu ubiorów jest stosowana jako podstawowa zasada. Lecz nie jedyna, co nie wynika z faktu, iż jako ludzie nie jesteśmy idealnie symetryczni, ale z plastycznych walorów, jakie posiada asymetryczna kompozycja. Dzięki niej można zbudować napięcie, nadać dynamikę, stworzyć ciekawszą formę. Stosowanie asymetrii wymaga jednak większego wyczucia i doświadczenia, co uwidacznia się także w procesie artystycznej edukacji.
Dialogi
To część wystawy, która koncentruje się na dialogu pojedynczego dzieła sztuki z ubiorem. Zastawienie dwóch różnych typów obiektów w jedną parę nie ma na celu zrównywania ich porządków, a jedynie wskazanie wspólnych zasad plastycznych, czy artystycznych problemów. Projektowanie ubioru, u którego podstaw leży posługiwanie się językiem plastyki, musi być uzupełnione o znajomość technologii tworzenia ubrania, zasady ergonomii, wreszcie – jego funkcji. To zaś jest zagadnienie obioru dziełu sztuki, które nie pełni funkcji użytkowej.
Siła koloru
Kolor jest pierwszym elementem ubioru, jaki postrzegamy. Dopiero po dostrzeżeniu zagłębiamy się w szczegóły kroju czy dekoracyjne detale. Zestawienie sukni z wielkoformatowym obrazem Leona Tarasewicza pozwoli widzom niemal zanurzyć się w kolorze i cieszyć się barwą samą w sobie, poddać się jej działaniu.
Tags: wystawa
