Obraz utrzymany jest w ciemnej tonacji kolorystycznej (czernie, brązy, ciemne zielenie). Kadr wypełnia widok pogrążonego w półmroku wnętrza. Źródłem światła, które wydobywa zarysy kształtów zgromadzonego w pokoju wyposażenia, są promienie słońca wpadające przez okno. Na pierwszym planie znajduje się puste krzesło, sygnalizujące nieobecność człowieka, który zwykle na nim siada. Dalej, w głębi dostrzec można fotel i stół. W niezamieszkałym na pierwszy rzut oka pomieszczeniu ktoś jednak przebywa – jest to trudna do dostrzeżenia postać, siedząca przy oknie, której obecność odbierana jest jako zaskakująca, nieoczekiwana. Zarys ludzkiej głowy wyraźnie odcina się na tle rozpościerającego się na zewnątrz widoku na ogród. Na parapecie, w okolicach centrum geometrycznego pola obrazowego, znajduje się karafka. Stanowi ona element skupiający światło i przyciągający wzrok, a jednocześnie najjaśniejszy akcent w pogrążonym w atmosferze półmroku obrazie.

Zakup w ramach dotacji Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, z inicjatywy Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuk Pięknych Znaki Czasu w Toruniu (2007)