21-22 lutego 2014
Program:
Piątek
- Bocian Records (PL)
- Bernd Klug (AT)
- Innercity Ensemble (PL)
- Feine Trinkers bei Pinkels Daheim (DE)
- Piotr Kurek (PL)
- Witold Oleszak/Adam Gołębiewski (PL)
- Mia Zabelka (AT)
- Francisco López (SP)
- Jason Kahn (CH)
- Wilhelm Bras (PL)
Kuratorzy: Rafał Iwański i Rafał Kołacki
Koordynator: Piotr Zawałkiewicz
myspace.com/cocartmusicfestival
cocart.pl
CENA / 40PLN KARNET / 25PLN BILET NA JEDEN DZIEŃ
PROGRAM:
piątek, 21 lutego
Piotr Kurek (Polska)
Piotr Kurek to muzyk, multiinstumentalista, autor projektu Piętnastka i kilku albumów wydanych nakładem Sangoplasmo, Digitalis, Crónica Electronica. Mieszka i pracuje w Warszawie. Współpracował z Sylvią Monnier (jako Suaves Figures), Pawłem Romańczukiem (Małe Instrumenty), Stephanem Mathieu, Arturasem Bumsteinasem i Hubertem Zemlerem (Betaville, Piętnastka). Koncertował na wielu festiwalach w kraju i za granicą. Współpracował z teatrami. Kurek świadomie nawiązuje do najważniejszych muzycznych zjawisk przełomu lat 60-tych i 70-tych – głównie krautrocka, psychodelii i minimalizmu, nadając im aktualny kontekst, jednocześnie unikając wyraźnej klasyfikacji. Cechą charakterystyczną jego utworów jest hipnotyczny rytm oraz bardzo bogate, pełne niuansów, brzmienie instrumentów klawiszowych. www.piotrkurek.com
Feine Trinkers bei Pinkels Daheim (Niemcy)
Jürgen Eberhard – mieszka w Bremie, gdzie pracuje jako architekt. Od 1989 roku poświęca się tworzeniu eksperymentalnej muzyki elektronicznej i jest współtwórcą projektu Feine Trinkers bei Pinkels Daheim, który stał się jego indywidualnym projektem w roku 2004. Od tamtej pory wydał wiele płyt, zawsze ze starannie zaprojektowanym okładkami, we współpracy z międzynarodowymi wytwórniami muzycznymi, takimi jak Audiofile Tapes (USA), Vinyl Communication (USA), Drone Records (Niemcy), White Rabbit Records (Niemcy) i Silken Tofu (Belgia). Celem artysty jest tworzenie dźwięków i krajobrazów muzycznych za pomocą przedmiotów, które nie są zazwyczaj wykorzystywane jako instrumenty muzyczne, takich jak zabawki, przybory kuchenne czy chemikalia. Zgromadzone i na nowo zaaranżowane dźwięki są elektronicznie przetwarzane i przegrupowywane na wiele różnych sposobów do momentu, w którym ich oryginalne brzmienie jest całkowicie zmienione. Ciężki psycho-akustyczny dźwięk – efekt tej pracy – prezentowany podczas pokazów na żywo, to uczta zarówno dla uszu, jak i oczu. www.pinkelsdaheim.com
Innercity Ensemble (Polska)
Innercity Ensemble to kolektyw, czy jak kto woli supergrupa, którą tworzą muzycy znani z takich grup jak m.in. Sing Sing Penelope, Something Like Elvis, Ed Wood, Hati, Grobbing Thristle. Idea zespołu wzięła się z chęci skumulowania mas dobrej energii i jeszcze lepszej muzyki, jaka w ostatnich latach wykwitła w Bydgoszczy, Toruniu i Poznaniu wśród wyżej wymienionych składów. Zespół jest wynikiem niezwykłego spotkania siedmiu muzycznych osobowości, które zapisały się już w historii polskiej muzyki alternatywnej i jazzowej, a także tych, które od kilku lat aktywnie ją współtworzą. Podczas pierwszej sesji nagraniowej w lipcu 2011 r. – bez założeń, koncepcji i wstępnych planów, muzycy wspólnie improwizowali przez trzy dni od rana do nocy, czego rezultatem były dwie dobrze przyjęte płyty: epka „Innercity Ensemble” (dostępna w internecie) i album „Katahdin” wydany w październiku 2012 na CD. Muzyka Innercity Ensemble nie jest jedynie wypadkową tego, co każdy wnosi do zespołu, ale daje nową jakość unikającą prostych szufladek takich: jazz, ambient, drone, post-industrial, muzyka psychodeliczna. To dźwięki transowe, medytacyjne, jednak pełne ulotnych melodii i mimo surowości instrumentarium, zachowujące wewnętrzny spokój. Grupa grała koncerty m.in. na Experimental and Jazz Music from Poland (Londyn, 2013), Festiwalu Jazz Jantar (Gdańsk, 2013), Unsound Festival (Kraków, 2012). Skład kolektywu jest od początku niezmienny i tworzą go: Radek Dziubek, Rafał Iwański, Wojtek Jachna, Rafał Kołacki, Artur Maćkowiak, Tomek Popowski i Kuba Ziołek. Podczas koncertu na na toruńskim festiwalu będzie miała miejsce premiera drugiego albumu Innercity Ensemble – w postaci podwójnej płyty/kasety, których wydawcą jest krakowska oficyna Instant Classic. http://innercityensemble.bandcamp.com/
Bernd Klug (Austria)
Artysta dźwiękowy i basista (kontrabas) z Wiednia, obecnie rezydujący w Nowym Jorku. Jako muzyk uprawia szeroko rozumianą muzykę współczesną, skupiając się głównie na improwizacji. Pracując jako solista, którego głównym instrumentem jest kontrabas, skupia się na świecie dźwięków z wnętrza instrumentu – używając pudła rezonansowego, smyczka i częstotliwości rezonujących w danym pomieszczeniu. Zmierza jednocześnie w kierunku radykalnej redukcji roli kompozytora/performera i tradycyjnej muzycznej narracji. Jego koncerty to żywe instalacje dźwiękowe (live sound installations). B. Klug jako autor instalacji dźwiękowych skupia się ostatnio na dźwięku rozpatrywanym jako jako rzeźba oraz zagadnieniach przestrzeni publicznych. Koncertował i współpracował m.in. z takimi artystami jak Meaghan Burke, Danielle Dahl, Bernhard Hammer, Sixtus Preiss, Gust Burns, Burkhard Stangl, John Butcher, Franz Hautzinger, Butch Morris, Bernhard Lang, Daniel Lercher, Henrik Munkeby Nørstebø, Radu Malfatti i wieloma innymi. Bernd Klug jest członkiem wiedeńskiego kolektywu improwizatorów “snim”. Yostał uhonorowany nagrodą “New Austrian Sound of Music” na lata 2014-15, wcześniej otrzymaj grant na edukację muzyczną w Harvestworks (NYC) na lata 2012-13. http://klug.klingt.org/
Bocian Records (Polska)
Grzegorz Tyszkiewicz wystąpi z setem „skondensowanych błędów” ze źle wytłoczonych winyli wytwórni Bocian, którą prowadzi. Twórca labelu jest znanym w środowisku i aktywnym od lat propagatorem niszowej muzyki, który organizował koncerty i zdarzenia, udziela się na forach popularyzujących sztukę dźwięku, okazjonalnie publikuje teksty. Wytwórnia powstała w 2009 roku. „Bocian jest labelem eksperymentalnym” – wyjaśnia linię programową Tyszkiewicz – „Istotne przy wyborze artystów jest ich zainteresowanie dźwiękiem (sonoryzm). Nie podoba mi się „muzyka przegadana”, oczywista stylistycznie zamknięta.”http://www.bocianrecords.com/
sobota, 22 lutego
Francisco López (Hiszpania)
Francisco López (ur. 1964) – hiszpański artysta dźwięku uznawany powszechnie za jedną z najważniejszych postaci szeroko pojmowanej sztuki dźwięku. Przez ponad trzydzieści lat swojej twórczości rozwinął niezwykle oryginalne podejście do tworzenia, oparte między innymi na głębokim nasłuchiwaniu świata. Działalność Lópeza artysty wyrasta również z jego doświadczenia jako entomologa. Podczas pracy terenowej w środkowoamerykańskich lasach tropikalnych, uderzyła go zbieżność między pejzażem dźwiękowym takiego lasu a koncepcją „słuchania akuzmatycznego” zaproponowaną przez Pierre’a Schaeffera. W myśl tej zasady choć lasy te są wypełnione dźwiękiem, źródła tych dźwięków (owady, ptaki, małpy) są zazwyczaj ukryte. Zagrał i zrealizował setki koncertów, projektów (podsumowujących nagrania terenowe), warsztatów i instalacji dźwiękowych w ponad sześćdziesięciu krajach na pięciu kontynentach. Jego obszerny katalog publikacji (w studio i na żywo współpracował z ponad 150 artystami) obejmuje 300 tytułów wydanych na całym świecie. Odznaczony czterokrotnie wyróżnieniem w konkursie Ars Electronica Festival, jest także laureatem Nagrody Qwartz 2010 dla najlepszej antologii dźwiękowej. Niemal wszystkie nagrania Lópeza pozostają „bez tytułu”, ponieważ stara się on zwrócić naszą uwagę raczej na same dźwięki niż ich źródła. Z tych samych przyczyn podczas występów na żywo López prosi publiczność, by zawiązywała sobie oczy. http://www.franciscolopez.net/
Mia Zabelka (Austria)
Mia Zabelka pochodzi z Wiednia. Kompozytorka, skrzypaczka elektroakustyczna i wokalistka. Uznawana obok Jona Rose i Laurie Anderson za jedną z najbardziej innowacyjnych skrzypaczek z kręgu free improvisation. Studiowała muzykę i kompozycję u Romana Haubenstock-Ramatiego, Dietera Kaufmanna, Kurta Schwertsika i Aleksandra Arenkova. Jako kompozytorka i wykonawczyni muzyki improwizowanej i elektroakustycznej wypracowała swój własny język oparty na de- i rekonstrukcji dźwiękowych możliwości skrzypiec, wykorzystując do gry na żywo efekty elektroniczne i nowe techniki wykonawcze. Koncertowała w Ameryce, Europie i Rosji. Laureatka wielu nagród, trzy razy otrzymała Prix Ars Electronica, była gościem programu DAAD w Berlinie. Kompozycje zamówione przez m.in. Salzburger Festspiele/Zeitfluß, Ars Electronica, steirischer herbst, Bonner Tage für Neue Musik, Stiftung Akademie der Künste Berlin, New Music America, De Ijsbreker Amsterdam, ORF Kunstradio, Klangturm St.Pölten. Współpracowała z takimi muzykami, jak m.in. John Zorn, David Moss, Franz Hautzinger, Martin Siewert, Phil Minton, Shelley Hirsch, Fernando Grillo, Eliot Sharp, Wolfgang Mitterer, Francis Marie Uitti, Fred Frith, Manon Liu Winter. Obecnie współpracuje w duetach z Lidią Lunach i Zahrą Mani, z artystką video Mią Makela, a także w triach z Pavlem Fajtem/Johannesem Frishem i Johnem Russelem/Maggie Nichols. www.miazabelka.com
Jason Kahn (Szwajcaria)
Muzyk, artysta, autor tekstów teoretycznych. Urodził się w 1960 r. w Nowym Jorku, dorastał w Los Angeles. W 1990 r. przeniósł się do Europy i obecnie mieszka w Zürichu. Swoje instalacje prezentował w muzeach, galeriach i przestrzeniach publicznych w wielu miejscach. Jako artysta dźwięku poruszający się na polu elektroniki i perkusista, Kahn współpracuje regularnie z wieloma muzykami, zarówno w składach improwizowanych jak i autor partytur graficznych, które komponuje dla określonych grup. Inne formy artystycznej aktywności Jasona Khana to utwory dla radia, do filmu, teatru i baletu. Projektował także wiele okładek płyty CD, winylowych oraz kaset. Jego teksty pojawiają się w książkach, magazynach i wkładkach wielu publikacji audio. Regularnie koncertuje na całym świecie, występował z koncertami w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Australii, Egipcie, Turcji, Libanie, Hong Kongu, Izraelu, Singapurze, Indiach, Korei Południowej, Malezji, Meksyku, Nowej Zelandii i Afryce Południowej. Od 1998 do 2008 prowadził wytwórnię płytową Cut, w której opublikował 25 płyt CD z muzyką swego autorstwa i innych artystów. Od 2011 r. pod marką Editions publikuje własne nagrania i pisma. www.jasonkahn.net
Wilhelm Bras (Polska)
Pod pseudonimem Wilhelm Bras kryje się śląski eksperymentator Paweł Kulczyński, postać szeroko znana na scenie elektronicznej muzyki niezależnej oraz w kręgach miłośników brzmień ekstremalnych. Autor niebanalnych koncertów plenerowych oraz instalacji dźwiękowych, jak też zapalony budowniczy elektronicznych instrumentów analogowych. Występując jako Wihlem Bras artysta zdecydował się przekuć swe niszowe doświadczenia w nieco bardziej przystępną i zrytmizowaną formę, zachowując jednak charakterystyczny dla siebie pazur i wybujałe, choć surowe brzmienia. Efektem pracy P. Kulczyńskiego jest też płyta/kaseta o romantycznym tytule “Wordless Songs by the Electric Fire”, wydana przez oficynę Mik Musik. Repetytywne sekwencje uchylają furtkę do organicznego świata sprężystych hałasów, karkołomnych wolt i zgrzytów. http://wilhelmbras.com/
Witold Oleszak/Adam Gołębiewski (Polska)
Witold Oleszak (ur.1970) – naukę muzyki rozpoczął w wieku 5 lat. Po latach kształcenia (fortepian klasyczny), porzucił szkołę i wkrótce dołączył do awangardowej, muzycznej i para-teatralnej grupy „KREW”. To doświadczenie najbardziej wpłynęło na kierunek jego artystycznych poszukiwań. W 1989 rozpoczął studia w zakresie architektury, równolegle działając na polu muzycznym – jako autodydakta. W tym czasie powstawały wyłącznie utwory-ilustracje dla teatru alternatywnego oraz koncepcje partytur graficznych. Obecnie skupia się prawie wyłącznie na wykonawstwie muzyki swobodnie improwizowanej, pozostając jednocześnie członkiem poszukujących grup muzycznych – „REPORTAŻ” i „RAL7024”. Najczęściej gra na fortepianie i fortepianie preparowanym, instrumentach własnej konstrukcji oraz na dowolnych instrumentach zepsutych i na krawędzi ruiny. Jako wykonawca, najbardziej ceni sobie współpracę z innowacyjnymi perkusistami takimi jak: Andrzej Karpiński, Chris Cutler, Adam Gołębiewski, Robert Broniarz, Mark Sanders, Dyre Magnus Korssjøen, czy Roger Turner, z którym gra na stałe od kilku lat. www.witoldoleszak.com
Adam Gołębiewski – perkusista improwizator, muzykolog, socjolog. Używając zestawu perkusyjnego dąży do przeinterpretowania jego cech anatomicznych, ekspresyjnych i brzmieniowych. Improwizację w muzyce traktuje jak otwarty amalgamat właściwych uczestnikom, równoprawnych estetyk, będącą praktyką dialogu, kompromisu i pokory. Projekty i sytuacje muzyczne dzielił, m.in. Yoko Ono, Thurstonem Moorem, Fredem Lonberg-Holmem, Witoldem Oleszakiem, Kenem Vandermarkiem, Matsem Gustafssonem, Sharifem Sehnaoui, Mazenem Kerbajem, Patrykiem Lichotą, Piotrem Mełechem, Anną Zielińską, Sławkiem Janickim czy Hermanem Muntzingiem. Wraz z Konradem Chylem współtworzył społeczną-dźwiękową koncepcję FreeSite. http://podotykajsobiepoznan.bandcamp.com/track/duo-studies-07-03
Imprezy towarzyszące:
czwartek, 20 lutego – koncert Micromelancolié (PL), Dom Muz, ul. Podmurna 1/3, godz. 19.00; dodatkowy bilet 8 zł
piątek, 21 lutego – spotkanie: Francisco López (SP), CSW Toruń, Czytelnia, godz. 15.00
piątek, 21 lutego – chillout room, Klub Tantra, ul. Ślusarska 5, godz. 23.59;
sobota, 22 lutego – after party: Radar (PL), Procesor Plus (PL), NRD, ul. Browarna 6, godz. 23.59.
