LINE UP FESTIWALU:
piątek, 22.03.2013
ARMA, PURE, Z’EV, Jean Herve Peron & Zsolt Sores, afterparty Klub TANTRA
sobota 23.03.2013
Yannick Franck, SUDDEN INFANT, Pierre Bastien, THEME+goście, afterparty Klub TANTRA
TRANSMISJA COCART NA ŻYWO, AUDIO-LIVESTREAM: http://ecsw.home.pl/cocart
CoCArt Music Festival to niezwykły, unikalny w tej części Europy festiwal, łączący nowe trendy we współczesnej muzyce awangardowej i eksperymentalnej o charakterze elektronicznym i elektroakustycznym z projektami opartymi o estetyczną waloryzację multimediów, traktowanych jako pełnoprawny komponent działania twórczego. CoCArt to prawdziwa uczta dla fanów muzyki elektronicznej i elektroakustycznej – jak co roku z całego świata zjadą się do toruńskiego CSW artyści o statusie prawdziwych legend dźwiękowej awangardy. Piąta edycja festiwalu po raz pierwszy zrealizowana zostanie w największej przestrzeni Centrum, tj. sali kolumnowej na pierwszym piętrze.
Kuratorzy: Rafał Iwański i Rafał Kołacki
Koordynator: Piotr Zawałkiewicz
Artyści:
- Pierre Bastien (FR)
- Z’EV (US)
- Jean-Herve Peron & Zsolt Sores (DE/HU)
- SUDDEN INFANT (CH)
- THEME (UK/PL)
- Yannick Franck (BE)
- ARMA (LT)
- PURE (AT)
Oficjalny profil: myspace.com/cocartmusicfestival
Bilety do nabycia w CSW: 25 zł – bilet na jeden dzień / 40 zł – karnet
Imprezy towarzyszące:
/ czwartek, 21 marca, godz. 20.30: koncert STARA RZEKA – Klub Tantra (wstęp wolny)
/ piątek i sobota, 22 i 23 marca, godz. 23.59: chilloutroom – Klub Tantra (wstęp wolny)
Artyści:
Z’EV (US)
Z’EV urodził się w 1951 r. w Los Angeles. Już w późnych latach 60. grywał w garażowych zespołach Los Angeles, studiował sztuki plastyczne i poezję, zgłębiając równocześnie muzykę perkusyjną Ghany, Indii Południowych i Bali. W latach 70. był jednym z założycieli ruchu kontrkulturowego znanego jako industrial, dając się poznać jako perkusista-performer korzystający z osobliwego zestawu instrumentów etnicznych i odpadów przemysłowych. Tworzył też instalacje dźwiękowe i dzieła multimedialne, łączące muzykę, performance, video i teatr. Współpracował z takimi artystami jak: Glenn Branca, Chris Watson, Charlemagne Palestine, Stephen O’Malley, Fennesz, David Jackman, KK Null, Oren Ambarchi, Genesis P-Orridge czy grupa HATI. Z’EV jest też autorem kilkudziesięciu publikacji i wydawnictw – od artykułów i książek (np. Rhythmajik. Practical Uses of Number, Rhythm and Sound), poprzez kasety i płyty analogowe, po płyty CD. Z’EV jest zarówno muzykiem, jak i teoretykiem, jego idee znamionuje całkowite odejście od zachodniego języka rytmicznego, od form wypracowanych w XX wieku przez jazz, rock a nawet akademicką awangardę. Będzie to drugi występ Z’EV-a na CoCArt Music Festival, tym razem zaprezentuje on audio-wizualny program „cine-cussion” oparty o instrumentarium elektroniczne, całkiem odmienny od koncertu akustycznego, jaki zagrał na festiwalu w 2009 r.
THEME (UK/PL)
THEME to grupa złożona z muzyków rezydujących w Krakowie i w Leicester (Wielka Brytania). Swoją drogę muzyczną rozpoczęli w zespole Splintered. Debiutancki album THEME „On Parallel Shores Removed” ukazał się w 2000 roku. Do roku 2006 w skład grupy wchodzili Stuart Carter, Hassni Malik i Richard Johnson. Wraz z wydaniem drugiej płyty „Our Angels Dislocated”, Malik opuścił zespół. W maju 2007 Jeanne Boyer zajmuje jego miejsce jako muzyk gościnny i w tak uzupełnionym składzie w 2009 roku ukazuje się trzeci krążek THEME „Valentine (Lost) Forever”. Muzyka THEME to unikalna mieszanka brzmienia klasycznych instrumentów, nagrań terenowych, dronów i techniki found sound, zanurzonych w cyfrowym środowisku. W utworach formacji można odnaleźć wiele różnorodnych inspiracji: punk/post-punk, rock, minimalizm, elektroakustyka, surrealizm, jazz i muzyka elektroniczna w jej wszelakich odcieniach. Zespół jednoczy się też we wpływach wziętych z poszczególnych środowisk muzyków, różnych okoliczności, refleksji, doświadczeń, podróży (głównie po Europie i Indiach), przyrody, architektury, obserwacji, refleksji nad śmiertelnością, pracą czy cierpieniem. Grupa THEME wystąpi w składzie: Richard Johnson, Stuart Carter, Olga Drenda, Tomek Chołoniewski i gościnnie Jean-Herve Peron oraz Zsolt Sores.
PURE (AT)
Peter Votava – pochodzi z Wiednia, pracuje i mieszka w Berlinie. Tworzy głównie na polu abstrakcyjnej muzyki elektronicznej. Swą działalność muzyczną rozpoczął w 1990 r. i był jednym z pionierów techno w Austrii, szybko odchodząc w kierunku bardziej eksperymentalnych form muzyki tanecznej. W połowie lat 90. zainteresował się muzyką komputerową oraz muzyczną improwizacją. Jego albumy były wydawane w tak zasłużonych dla eksperymentalnej muzyki wytwórniach płytowych jak: Mego, Staalplaat, Praxis czy Cronica Electronica oraz w jego własnym labelu d0c, w którym to promuje współczesną muzykę elektroakustyczną. Występował w całej Europie, Ameryce Północnej i Południowej. Uczy też języków programowania max/msp/jitter na uniwersytetach i prowadzi warsztaty. Peter Votava jest także współtwórcą projektów muzycznych PRSZR (PURE i HATI), Boldermusic oraz Heart Chamber Orchestra.
ARMA (LT)
Armantas Geciauskas (vel. Arma, urodzony 1982) – artysta dźwięku pochodzący z Jonavy (rejon kowieński), autor i wykonawca muzyki elektroakustycznej. Na koncie ma kilkadziesiąt koncertów na Litwie, Łotwie, w Estonii, Rosji, Niemczech i Polsce. Artysta używa do komponowania swoich utworów wielu ciekawych instrumentów, m.in. analogowych instrumentów elektronicznych (w tym modeli wyprodukowanych w Związku Radzieckim), nagrań terenowych, obiektów znalezionych i urządzeń własnej konstrukcji. Jako Bruzgynai, Arma i pod innymi pseudonimami opublikował kilka albumów wydanych na kasetach i płytach CD. Arma prowadził także niezależne wytwórnie muzyczne, w których wydał kilkadziesiąt publikacji. Jego obecna oficyna wydawnicza to Agharta, w której wydaje muzykę awangardową z Litwy, Rosji i USA. Od 1998 roku zajmuje się też aktywnie promocją nowej sztuki dźwiękowej i wizualnej na Litwie, jest organizatorem festiwalu muzyki eksperymentalnej Speigas, kuratorem festiwalu Homo Ludens oraz kuratorem w galerii Homo Ludens w Jonavie. Na toruńskim festiwalu przedstawi swój premierowy materiał audio-wizualny, przygotowany specjalnie z okazji występu na CoCArt Music Festival.
Pierre Bastien (FR)
Francuski kompozytor, multiinstrumentalista, konstruktor, autor instalacji dźwiękowych. Swoje muzyczne mechanizmy i wynalazki buduje od lat 70., jednocześnie jest też praktykującym muzykiem z dużym doświadczeniem w dziedzinie inżynierii dźwięku. Działalność Bastiena łączy wiele form artystycznych – współpracował m.in. z takimi muzykami jak Pascal Comelade, Robert Wyatt, Dominique Bagouet Dance Company, a także z projektantem mody Isseyem Miyake, artystą video Pierrickiem Sorinem, filmowcem Karelem Doingiem oraz wynalazcami instrumentów muzycznych, zespołami tanecznymi i trupami cyrkowymi. W 1986 r. założył własną (w sensie dosłownym) orkiestrę o nazwie Mecanium, złożoną z mechanicznych urządzeń poruszanych silniczkami elektronicznymi, grającą na rozmaitych instrumentach z różnych stron świata. Subtelna, minimalistyczna i poetycka muzyka Bastiena ma wielu zwolenników na całym świecie. Twórczość Bastiena budzi skojarzenia z dadaizmen, futuryzmem, tradycjami starożytnymi, muzyką etniczną sztuką z recyklingu i muzyką współczesną. Pierre Bastien występował na wielu festiwalach na całym świecie.
SUDDEN INFANT (CH)
Joke Lanz – Szwajcar z Bazylei, mieszkający w Berlinie. Jego niezwykły świat dźwiękowy oparty jest na brzmieniu mikrofonów kontaktowych, elektronicznych pętli i hałasów, bliska jest mu poezja dźwiękowa i dadaistyczna ekspresja wokalna. Tworzy na polu muzyki eksperymentalnej i wolnej improwizacji. SUDDEN INFANT buduje swe kompozycje często przy użyciu niekonwencjonalnych źródeł dźwięku, zabawek i głosu. Jest to „muzyka” pełna dzikości i poczucia humoru. Jego główne inspiracje to dada, punk, fluxus i akcjonizm wiedeński. Joke Lanz w ciągu ponad swej 20 letniej działalności odbył trasy i koncerty, często w towarzystwie kilku zaprzyjaźnionych artystów, w Europie, USA, Azji i Afryce. Tworzy też muzykę do tańca współczesnego, teatru i instalacji dźwiękowych. Współpracował z takimi artystami jak m.in. Rudolf Eb.er, Z’EV, Carlos Giffoni, Peter Kowald, Christian Marclay, DJ Olive. Pierwszy występ artysty na 1. edycji CoCArt Music Festival w 2008 r. został entuzjastycznie odebrany przez publiczność, był to pierwszy w historii występ Joke-a Lanza w Polsce, od tego czasu występował w następnych latach kilka razy na innych festiwalach w naszym kraju, za każdym razem ciesząc się bardzo dobrym oddźwiękiem wśród publiczności i dziennikarzy. Na 5. edycji toruńskiego festiwalu artysta zaprezentuje swój nowy program artystyczny.
Yannick Franck (BE)
Belgijski artysta audio-wizualny, pochodzący z Liège, obecnie mieszkający w Gent. W 2004 roku ukończył Higher School of Art w Liège. Yannick Franck jest założycielem elektroakustycznych projektów Idiosyncrasia (wraz z Phillem Maggi) i Y.E.R.M.O., który był prezentowany w 2009 roku na weneckim Biennale w Pawilonie Luksemburskim. Prowadzi niezależną wytwórnię Idiosyncratics Records. Pracuje jako kompozytor i sound designer w National Theater of the French Community w Brukseli. Podstawą jego artystycznych poszukiwań jest rekontekstualizacja obiektów i idei obejmująca formy estetycznej transgresji, celowe podrażnianie percepcji oraz pobudzanie widza do refleksji. W swoich wystąpieniach łączy obraz z dźwiękiem wygenerowanym za pomocą sprzętu elektronicznego, własnego głosu, obiektów oraz spreparowanych instrumentów. Czasem inspiruje się powszechnie znanymi utworami, które miksuje i interpretuje odkrywając ich nową, niespotykaną poetykę. Poprzez różnorodne próby i procesy eksperymentalne, Yannick Franck uwydatnia swój stosunek do świata, obserwuje i transformuje komponenty rzeczywistości. Cień i światło, wibracja i rezonans jawią się jako składniowe jego kompozycji.
Jean-Herve Peron & Zsolt Sores (DE/HU)
Jean-Herve Peron – jedna z najważniejszych postaci awangardy rockowej. Działalność solową prowadzi zaledwie od paru lat. Przede wszystkim znany jest jako członek legendarnej niemieckiej formacji awangardy rockowej FAUST. Pomimo, że FAUST był zespołem kolektywnym, na początku istniejącym wręcz jako komuna muzyków, tworzących bardzo zespołowo, to jednak wyraźnie można było zauważyć, że Jean-Herve Peron był osobowością dominującą, co szczególnie wyraźnie ujawniło się w ostatnich latach, po ponownej reaktywacji zespołu FAUST. Pod jego przewodnictwem założony w 1971 roku i istniejący do dnia dzisiejszego FAUST, obok innych legendarnych formacji niemieckich – CAN i AMON DÜLL, wypracował specyficzną formę muzyczną nazywaną kraut-rockiem. Zbudowana ona na fundamencie awangardowego, undergroundowego rocka wzmocnionego namiętnościami psychodelicznymi, osadzona na motorycznych rytmach, poprzez wprowadzenie dźwięków muzyki noise, stworzyła podwaliny pod później rozwinięta formę muzyki industrialnej. Jean-Herve Peron z zespołem FAUST, jako jeden z pierwszych zespołów awangardy rockowej traktował studio nagraniowe jako kolejny instrument muzyczny, a inżyniera dźwięku jako kolejnego muzyka. W ten sposób obróbka dźwięku, jego preparowanie z nagranych dźwięków i wytwarzanie nowych możliwości miksowania, klejenia i zmieniania prędkości dźwięków, wykorzystywane były w pełni jak na możliwości lat 70-tych. Koncerty zamieniane były w happeningi z udziałem sztuk plastycznych, a do uzyskiwania brzmienia industrialnego wykorzystywane były oryginalne maszyny, jak betoniarka, szlifierki, spawarki, piły do cięcia metalu, etc. W obecnych czasach Jean-Herve Peron, również poza zespołem FAUST, skłania się bardziej w kierunku muzyki eksperymentalnej i nowej muzyki improwizowanej. W małej miejscowości Schipchorst w Niemczech od kilku lat organizuje festiwal muzyki awangardowej, zapraszając głownie twórców awangardowych, eksperymentalnych i multimedialnych.
www.art-errorist.de
Zsolt Sores urodził się w 1969 roku w Budapeszcie. Muzyk z kręgu noise, zajmujący się improwizacją i elektroakustyką, artysta dźwięku, performer i artysta konceptualny. Członek grup Abstract Monarchy Trio (wraz z Franzem Hautzingerem), duetu z Rhodri Daviesem, Budapastis (z członkami paryskiej dziecęcej grupy rock-noisowej Dragibus). Jego obszarem działalności i zainteresowań, poza muzyką, są granice różnorodnych form sztuki. Współpracuje z artystami reprezentującymi wiele artystycznych nurtów. Obecnie jest głównym organizatorem serii niezależnych pokazów filmowych pn. „Club of Invisible Films” w Ludwig Museum w Budapeszcie. Jest także dyrektorem artystycznym Niezależnych Międzynarodowych Spotkań z Muzyką Współczesną organizowanych w Budapeszcie.
inaplo.hu/ahad
Stara Rzeka
Ten jednoosobowy projekt nazywa się Stara Rzeka, ponieważ jego idea wykluła się w Starej Rzece, w samym sercu Borów Tucholskich. Stara Rzeka to głównie most nad Wdą, włączający nieinwazyjnie to, co ludzkie w ciszę i przestwór natury. Projekt pomyślany został „w swym skromnym zakresie” jako kontemplacja nad tym miejscem, i nad tym, co wspólne człowiekowi, rzece, lasom i mostowi, nad jednością, która nie zawiera w sobie prymatu żadnego z tych członów. Odrzucając wszelkie romantyczne, sentymentalne, hipisowskie i ekologiczne banały, zostaje sama surowość wydarzenia, która domaga się świadectwa. Muzyka okazuje się jego najlepszym przekaźnikiem między innymi dlatego, że sama istota muzyki przynależy do istoty rzeki i jest z nią nierozerwalnie spleciona. W muzyce Starej Rzeki pobrzmiewają echa eksperymentów minimalistów z lat 60., ambientowych/post-industrialnych kolaży, azjatyckich bogów muzyki noise takich jak Li Jianhong i Keiji Haino, krautrocka w duchu Ash Ra Tempel, Popol Vuh, Harmonia czy Tangerine Dream, muzyki dr(eam)one, black metalu, muzyki ludowej, a także Nico. Chodzi jednak o wypracowanie spójnej formuły dla opowiedzenia historii o tym, co wspólne (i skryte) człowiekowi i przyrodzie. Twórcą Starej Rzeki jest Kuba Ziołek grający m.in. w takich grupach jak T’ien Lai, Ed Wood, Alameda Trio, Hokei, Innercity Ensemble i innych.
stararzeka.bandcamp.com
