31 marca 2012 (sobota)
godz. 18.00, Pokój z kuchnią
godz. 23.59, Chilloutroom Klub Tantra
bilety w cenie 20 zł / do nabycia w CSW
CoCArt Music Festival to niezwykły, unikalny w tej części Europy festiwal, łączący nowe trendy we współczesnej muzyce awangardowej i eksperymentalnej o charakterze elektronicznym i elektroakustycznym z projektami opartymi o estetyczną waloryzację multimediów, traktowanych jako pełnoprawny komponent działania twórczego.
Chris Cutler (UK)
C.3.3. (UK) – Paul Jamrozy, ex Test Dept
Steve Buchanan & Heike Fiedler (CH)
pathMAN (PL) – ex Atman
ZENIAL (PL)
HATI (PL)
Kuratorzy festiwalu: Rafał Iwański, Rafał Kołacki
Artyści 4. CoCArt Music Festival:
Chris Cutler (UK)
Urodzony w 1947 roku w Waszyngtonie (USA) angielski perkusista, kompozytor, legendarna postać awangardowej muzyki rockowej, nowej improwizacji oraz współczesnej muzyki eksperymentalnej, autor tekstów piosenek, producent muzyczny, wydawca i teoretyk muzyki. Założyciel niezwykle znaczących grup awangardy rockowej, dzisiaj powszechnie uznawanych za klasykę: Henry Cow, Art Bears, News From Babel oraz Cassiber. Od końca lat 60-tych cały czas aktywny twórczo. Współpracował m.in. z: The Residents, Slapp Happy, Pere Ubu, The Work, Fred Frith, Zeena Parkins, Dagmar Krause, Lindsay Cooper, Peter Blegvad, Thomas Dimuzzio, Lutz Glandien. W 1978 roku założył istniejącą do dzisiaj firmę płytową Recommended Records, obecnie nazywającą się ReR Megacorp, której jest również niezwykle wymagającym szefem artystycznym. Był pomysłodawcą nieformalnej organizacji awangardy rockowej Rock In Opposition, która wystartowała w połowie lat 70-tych, a obecnie funkcjonuje już jako określenie formy muzycznej oraz jak coroczny festiwal RIO organizowany we Francji. Jest autorem wielu esejów i tekstów krytycznych na temat muzyki popularnej oraz awangardowej, w tym książki „File Under Popular” wydanej również w Polsce pod tytułem „O muzyce popularnej”. Występuje w solowych koncertach z współczesną muzyką eksperymentalną oraz nową improwizacją, gdzie źródłem dźwięku są przedmioty oraz elektronika.
http://www.ccutler.com/ccutler/
C.3.3. (UK)
Duet Paul Jamrozy (ex TEST DEPT) i Roz Corrigan. Paul Jamrozy był współzałożycielem legendarnej, pionierskiej i bardzo wpływowej post-punkowo industrialnej grupy TEST DEPARTMENT, powstałej we wczesnych latach 80-tych w południowym Londynie. Owiane złą sławą dźwiękowe ataki kolektywu uważane były za testy fizycznej wytrzymałości, zmierzające ku granicy wytrzymałości na ból spowodowany rytmicznym hałasem, generowanym między innymi w dużej mierze na odpadach cywilizacji takich jak beczki, szyny, pręty stalowe, łańcuchy. Zespół adaptował do potrzeb swych zmasowanych multimedialnych wystąpień niezwykłe przestrzenie jak hale fabryczne, stacje kolejowe czy zamarznięte jezioro. W połowie lat 90. muzycy skoncentrowali swą aktywność artystyczną na pracy z nowoczesnymi technologiami muzycznymi, idąc w kierunku awangardowej muzyki tanecznej, w końcu wydzielając się w szerszą diasporę artystów dźwięku eksperymentujących z elektroniką. Paul Jamrozy studiował sztukę interaktywną i media elektroniczne, pracując pod wieloma nazwami jak Satellitic, Deep Face, Full Spectrum Dominance czy obecnie jako projekt C.3.3. – inspirowany jego doświadczeniem pracy w więzieniach. Skupia się także na kreowaniu prowokujących i eksperymentalnych elektronicznych instalacji i performance, których dokumentacje można znaleźć na stronie http://www.satellitic.org.uk/ Satellitic jest podstawową platformą dla prac Paula Jamrozego i jego współpracowników w takich dziedzinach jak Sztuka Elektro-Magnetyczna, manipulacja materiałem dźwiękowym, ścieżka dźwiękowa, performance, współpraca i wspólnota.
http://www.testdept.org.uk/
pathMAN (PL)
Po rozpadzie istniejącego od 1976 roku Teatru Dźwięku ATMAN (w 1998 r.), Piotr Kolecki i Marek Leszczyński utworzyli grupę pathMAN. Od tego czasu przez zespół przewinęło się kilku innych muzyków, zespół z przerwami występował w Polsce i za granicą. Propozycja muzyczna i brzmieniowa tria pathMAN oparta jest na akustycznym instrumentarium jak m.in.: cymbały polskie, cymbały ukraińskie, tscheng, cytry, sitar, gitary akustyczne i 12-strunowe oraz zabytkowa gitara dwugryfowa, drumbass, flety, akordeon, polskie bębny ceramiczne, trąbka, perkusja, gitara elektryczna. W niewielkim stopniu, z pełną świadomością i kontrolą muzycy używają urządzeń elektronicznych. Oryginalne rytmy, delikatne brzmienie instrumentów akustycznych, momentami przetwarzane elektroniczne budują coś, czego nie da się zaklasyfikować do określonej kategorii lub nurtu muzycznego. Muzyka grupy, prezentowana podczas kameralnych koncertów to ciągła emisja dźwięków, tworzących długi utwór, w którym dynamika zmienia się od ciszy po łoskot, barwy od dźwięków lasu i łąki po zgiełk ulicy i hal fabrycznych, a nastrój od kontemplacji, poprzez jazzowy feeling do rockowego koncertu. Energię tak kreowanej muzyki w dużym stopniu tworzy publiczność, której zaangażowanie w odbiór zapętla się z muzykami, tworząc zamkniętą, „Miniaturową Przestrzeń”. Grupa pathMAN wystąpi w składzie: Piotr Kolecki, Marek Leszczyński, Kuba Pieczyński.
http://pathman.republika.pl/
Steve Buchanan (audio) i Heike Fiedler (video)
Steve Buchanan (USA/CH)
Urodzony w Filadelfii muzyk i tancerz, profesjonalny performer od wczesnych lat 70-tych. Artysta interdyscyplinarny. W późnych latach 70-tych i 80-tych mieszkał w Nowym Jorku. W latach 90-tych przeprowadził się do Szwajcarii, rezyduje w Genewie. Jego repertuar obejmuje szerokie spektrum: począwszy od włoskich i bałkańskich rytmów, aż do muzyki noise. Wykonuje udane improwizacje w wielu popularnych (i nie tylko) nurtach muzycznych. Od początku lat 80-tych jest związany także ze sztuką wideo, współpracując z takimi artystami jak: Paul Garrin, Boris Edelstein, Exzytz (architects 1024). Długa lista projektów, w których uczestniczył związana jest m.in. z takimi artystami jak: Fred Frith, Sun Ra, David Moss, Elliott Levin, Ron Anderson, Jon Rose, Paed Conca, Steve Dalachinsky, Tatsuya Yoshide, Nicholas Field, William Parker czy Heike Fiedler. Steve Buchanan gra na kilku instrumentach (saksofon altowy, gitary, banjo), a także tańczy, przenosząc ruchy swojego ciała na skonstruowany przez siebie instrument 2nd-LINE (TAP-DANCE-BOARD), z którym zaprezentuje się na CoCArt Music Festival – we wspólnym projekcie audiowizualnym z Heike Fiedler.
http://paed.ch/bushwac/2ndline
www.myspace.com/buschwac
Heike Fiedler (D/CH)
Poetka, artystka nowoczesna, eksperymentalna, improwizatorka. Pracuje z tekstem i dźwiękiem, oddając relacje pomiędzy językiem, płcią, a BREAD (oś deiktyczna i akty mowy). Zajmuje się również elektroakustyką, poezja śpiewaną, daje wykłady, zajmuje się video (vj). Ingeruje w przestrzeń publiczną, bierze udział w festiwalach (zarówno wystawy indywidualne, jak i zbiorowe). Pracowała w kilku krajach Europy, jest animatorem kultury i uczestnikiem ROARATORIO
www.roaratorio.ch
www.realtimepoem.com
www.myspace.cm/heikefiedler
ZENIAL (PL)
Łukasz Szałankiewicz a.k.a. ZENIAL, artysta mieszkający w Poznaniu, sound designer, historyk, kurator muzyki elektronicznej. Członek Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej. Brał udział w międzynarodowych festiwalach w Austrii, Rosji, Bułgarii, Niemczech, Holandii, Czechach, Słowacji, Ukrainie, Francji, Chinach, Węgrzech, Białorusi, Rumunii, Litwie, Izraelu, Kazachstanie, Peru, Brazylii, Argentynie, Urugwaju, Kolumbii, Meksyku, Ekwadorze, Luksemburgu, Chorwacji i USA. Występował w Polsce podczas Festiwali: Audio Art, Unsound, Wro, a także w Galerii Kordegarda (Warszawa), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (Warszawa), Galerii Arsenał (Białystok), Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia (Gdańsk) i wielu innych miejscach. W swojej pracy skupia się zarówno na muzycznych poszukiwaniach, jak i audiowizualnych występach oraz interaktywnych instalacjach. Wydał albumy jako ZENIAL oraz PALSECAM, wraz z Maciejem Szymczukiem jest twórcą projektu AABZU. Razem z Markiem Chołoniewskim udziela się w projekcie Dizzy Kinetics. Łukasz Szałankiewicz jest również współzałożycielem Audiotong Label, platformy muzyki eksperymentalnej oraz sztuki dźwięku, która działa w Krakowie od 2005 roku.
www.zenial.audiotong.net
HATI (PL)
Grupa muzyczna bazująca na brzmieniu instrumentów akustycznych – etnicznych i obiektów z recyklingu, łącząca w sobie eksploracje na polu muzyki rytualno-medytacyjnej i improwizowanej. Muzycy HATI – Rafał Iwański i Rafał Kołacki – zagrali kilkaset koncertów w Polsce, USA, Niemczech, Hiszpanii, Belgii, Holandii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Danii i na Litwie. Pojawili się na wielu festiwalach, m.in.: Unsound Festival New York, Equinox Festival w Londynie, Fanø Free Folk Festival w Danii, Linien Festival w Getyndze, Wrocław Industrial Festival, Festiwal w Krajobrazie w Inowłodzu, Open’er Festival. Grupa nagrała szereg płyt, także we współpracy z innymi polskimi i zagranicznymi muzykami. Muzycy HATI współpracowali koncertowo i studyjnie z wieloma wyśmienitymi artystami dźwięku i obrazu takimi jak Z’EV (m.in. podwójny album nagrany podczas trasy koncertowej w maju 2011 – Z’EV & HATI „Heart of a Wolf”), grupa PAS z Nowego Jorku (album PAS/HATI present P.H.A.S.T.I. – „The Stages of Sleep: A Metaphor for Toruń”), PURE (wspólny projekt i płyta sygnowane jako PRSZR), Sławomir Ciesielski (ex Republika – wspólna płyta będzie wydana w 2012 r.), John Zorn, Robert Curgenven, Steve Buchanan & Heike Fiedler, Raymond Salvatore Harmon i wieloma innymi. Najnowszy premierowy materiał HATI został skomponowany w trzyosobowym składzie, tym razem we współpracy z toruńskim muzykiem Robertem Darowskim – grającym na didgeridoo. R. Iwański i R. Kołacki są pomysłodawcami i współorganizatorami CoCArt Music Festival w CSW Znaki Czasu w Toruniu. Obaj artyści udzielają się w autorskich projektach. R. Kołacki w „Tonopolis” (2010) – na który składa się płyta cd i strona internetowa, prezentujące prace dźwiękowe z nurtu field recordings oraz w projekcie muzyczno-literackim „Orient Potockiego. Dźwiękopis” (2011). R. Iwański pod nazwą X-NAVI:ET tworzy muzykę elektroakustyczną grając koncerty solo oraz z innymi artystami dźwięku i obrazu; nagrywa płyty – m.in. split album ELECTRIC URANUS & X-NAVI:ET „Voices of the Cosmos” (2011) oraz album na płycie winylowej pt. „Soundtracks for the Dying Moments” (2012).
www.myspace.com/hatitah
4. CoCArt Music Festival jest twórczą kontynuacją trzech poprzednich edycji CoCArt Music Festival, które odbyły się w CSW w Toruniu i zostały objęte w 2008 r. patronatem Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego, a w 2009 r. Europejskiego Roku Innowacyjności. O trzeciej edycji festiwalu (2011) pisano m.in.:
CoCArt skupia się na trudnych formach muzyki eksperymentalnej i dla mnie był pozytywnym zaskoczeniem, nie tylko ze względu na liczbę publiczności – ale przede wszystkim ze względu na jej wiek. Sporo młodych ludzi!!!. To dla mnie zaskoczenie. Być może nie wszyscy byli tu dla muzyki i nie wszyscy byli nią zainteresowani do końca. Ale od czegoś trzeba zacząć, a trzeba przyznać, że spędzenie całego wieczoru przy muzyce awangardowej nie jest prostym zadaniem./…/ Dzięki HATI za umożliwienie…
Henryk Palczewski, Informator „Ars”2, Nr 52, Lipiec 2011
Impreza zainicjowana przez obu Rafałów, nabrała już konkretnego rozmachu i jest formalnie ewenementem wśród wydarzeń artystycznych nie tylko w regionie. Poziom organizacji i przede wszystkim klasa artystów to absolutna festiwalowa czołówka. Trudno o lepszą wizytówkę dla toruńskiego Centrum Sztuki Współczesnej. Pozostaje życzyć sobie dalszego podążania tym ambitnym tropem przy kolejnych – oby było ich jak najwięcej – edycjach.
Piotr Mirski/Krzysztof Mirowski, www.okultura.pl/serwis, Kwiecień 2011
Po rocznej przerwie spowodowanej żałobą narodową po katastrofie lotniczej CoCArt powrócił do toruńskiego kalendarza imprez artystycznych w bardzo dobrym stylu. Organizatorzy kontynuują drogę mieszania różnych form muzyki awangardowej i dają możliwość konfrontacji rozszerzającym spektrum obcowania z dźwiękiem, wnosząc w toruńską przestrzeń muzyczną unikatową wartość.
Marcin Zalewski, Musli Magazine, 4 (14), 2011, http://www.muslimagazine.pl/
Niekłamaną przyjemność wywołało u mnie dojście do skutku trzeciego CoCArt Music Festival w Toruniu. Po traumie z poprzedniego roku wywołanej odwołaniem festiwalu z powodu żałoby narodowej, spodziewać można się było wszystkiego. /…/Jeśli organizatorzy będą nadal parli do przodu i opierali się przeciwnościom losu jak dotychczas, to pozostaje mi trzymać kciuki i zachęcić każdego amatora dobrego dźwięku za rok do Torunia.
santasangremagazine.wordpress.com
Co słychać w świecie muzyki elektronicznej i elektroakustycznej? Na jakie nowe doznania możemy liczyć ze strony twórców ambientu i postindustrialu? Jakie nowe zjawiska rodzą się na pograniczu muzyki ’do słuchania” i sound artu? Po odpowiedzi na takie pytania warto zanurkować do garażu pod toruńskim CSW, które wraz z zespołem HATI zaprasza na CoCArt Music Festival, jedyną taką imprezę w naszej części Europy.
Jędrzej Słodkowski, Gazeta Wyborcza, 18.03.2011
