Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu i grupa HATI zapraszają na 2. CoCArt Music Festival, który odbędzie się w dniach 24-28 marca 2009 r.
2. CoCArt Music Festival jest twórczą kontynuacją pierwszej edycji festiwalu, który odbył się w CSW w marcu 2008 r.
Podstawowym założeniem organizatorów jest prezentacja nowych trendów we współczesnej sztuce dźwiękowej i wizualnej w warunkach jej wzajemnego oddziaływania i uzupełniania się. W ramach międzynarodowego wydarzenia koncerty multimedialne zaprezentują artyści integrujący muzykę, obraz i sztukę performance.
Głównymi wydarzeniami 2. CoCArt Music Festival będą – podobnie jak podczas pierwszej edycji – koncerty audiowizualne w garażu podziemnym budynku CSW. Nowymi inicjatywami są koncerty pod szyldem CoCArt Music Poland, instalacje audio, warsztaty edukacyjne oraz panel dyskusyjny pt. Eksperymentalna sztuka mulitimedialna wobec nowych technologii tworzenia. Nie zabraknie również imprez after party.
Do udziału w festiwalu zaproszeni zostali współcześni niezależni twórcy sztuki audio i video o znacznym dorobku artystycznym. Jeśli chodzi o samą muzykę będzie to twórczość artystów poruszających się na takich polach jak elektroakustyka, eksperymentalna muzyka taneczna, ambient, drone music, postindustrial, free improvisation czy field recordings…
Część z artystów prezentowanych na 2. edycji CoCArt Music Festival wystąpi w Polsce po raz pierwszy.
27.03. (piątek), godz. 19.00:
REFORMED FACTION (GB)
TROUM (D)
Vitor Joaquim + Hugo Olim (P)
MODULATE (GB)
HATI & PURE (PL/A)
VIDEOTURISTEN (PL)
28.03. (sobota), godz. 18.00:
Oren Ambarchi (AUS)
Z’EV (USA)
Sunao Inami (JP)
COLUMN ONE (D)
Richard Pinhas + Jérôme Schmidt + Milosh Luczynski (F)
KARPATY MAGICZNE (PL)
INNE WYDARZENIA W RAMACH FESTIWALU:
- Panel dyskusyjny: Eksperymentalna sztuka multimedialna wobec tradycji i nowych technologii tworzenia: 24.03. (wtorek), godz. 12.00. Collegium Maius UMK, ul. Fosa Staromiejska 3.
- Emiter_Franczak (Polska) – warsztaty audiowizualne: 24-26.03 (wtorek-czwartek). CSW – Biblioteka.
- Dariusz Wojtaś (Polska) – instalacja audio SzumPływ/SzumDryf: od 24.03. (wtorek), godz. 18.00, czynna przez tydzień. Wodociągi – Hala Pomp, ul. Św. Józefa 47/49.
- Robert Curgenven (Australia) – instalacja audio Unsilenced Landscape: od 25.03. (środa), godz. 18.00, czynna przez miesiąc. CSW – Niecka.
- Herman Müntzing (Szwecja), Muzeum Etnograficzne, ul. Wały gen. Sikorskiego 19:
– koncert: 26.03. (czwartek), godz. 18.00.
– session live impro: 27.03. (piątek), godz. 12.00. - KARPATY MAGICZNE (Polska), Muzeum Etnograficzne:
– prezentacja Etnobotaniczne aspekty muzyki & Psychogeografia transu: 27.03., godz. 16.00.
– warsztaty Odzyskać głos: 28.03. (sobota), godz. 12.00. - CoCArt Music Poland, Kino Centrum w CSW, 26.03 (czwartek), godz. 20.00:
– Emiter_Franczak
– T. Gadomski / T. Mirt - imprezy after party w klubie eNeRDe, ul. Browarna 6:
– 26.03 (czwartek): Miedziana, Eliasz
– 27.03 (piątek): Wiktor Skok, Goon Squad
– 28.03 (sobota): Wiktor Skok, dj SZUm
Bilety:
25 zł / 27.03 lub 28.03 (wstęp: garaż podziemny CSW i after party)
40 zł / karnet na 3 dni (wstęp na wszystkie koncerty i after party)
5 zł / 26.03 (wstęp: CoCArt Music Poland i after party)
Pozostałe wydarzenia – wstęp wolny
Przedsprzedaż: CSW i klub eNeRDe. W dniach Festiwalu: CSW
www.myspace.com/cocartmusicfestival
CoCArt Music Festival będzie w całości na żywo nadawany przez radio internetowe: RADIO SFERA UMK
[gallery_bank type=”images” format=”masonry” title=”true” desc=”false” responsive=”true” display=”all” sort_by=”random” animation_effect=”bounce” album_title=”true” album_id=”43″]
Artyści:
Z’EV (USA)
Z’EV urodził się w 1951 r. w Los Angeles. Już w późnych latach 60. grywał w garażowych zespołach Los Angeles, studiował sztuki plastyczne i poezję, zgłębiając równocześnie muzykę perkusyjną Ghany, Indii Południowych i Bali. W latach 70. był jednym z założycieli ruchu kontrkulturowego znanego jako industrial, dając się poznać jako perkusista-performer korzystający z osobliwego zestawu instrumentów etnicznych i odpadów przemysłowych. Tworzył też instalacje dźwiękowe i dzieła multimedialne, łączące muzykę, performance, video i teatr. Współpracował z takimi artystami jak: Glenn Branca, Chris Watson, Charlemagne Palestine, Stephen O’Malley, Fennesz, David Jackman, KK Null, Oren Ambarchi czy Genesis P-Orridge. Z’EV jest też autorem kilkudziesięciu publikacji i wydawnictw – od artykułów i książek (np. Rhythmajik. Practical Uses of Number, Rhythm and Sound), poprzez kasety i płyty analogowe, po płyty CD. Jednymi z ciekawszych są płyty: Opus 3.1 i Ghost Stories (Soleilmoon Recordings), nagrane w wyjątkowych warunkach akustycznych holenderskich kościołów i prezentujące całe spektrum brzmień niesamowitych instrumentów perkusyjnych, których przeważającą część Z’EV wykonał sam z materiałów odpadowych, takich jak metal czy plastik. Obok tego dobrze odnalazł się w produkcjach studyjnych: Face The Wound (1998, Soleilmoon Recordings), Headphone Music (2004, Touch) czy The Sapphire Nature (2002, Tzadik) – która jest dźwiękową medytacją nad mistycznym tekstem Sefer Yetzirah. Z’EV jest zarówno muzykiem, jak i teoretykiem, jego idee znamionuje całkowite odejście od zachodniego języka rytmicznego, od form wypracowanych w XX wieku przez jazz, rock a nawet akademicką awangardę.
www.rhythmajik.com
www.myspace.com/rhythmajik
SUNAO INAMI (Japonia)
Sauno Inami należy bez wątpienia do weteranów japońskiej awangardy elektronicznej, rozpoczął wszak swą pracę z syntezatorami w wieku 13 lat. Posiada szeroką wiedzę o syntezie analogowej i cyfrowej oraz jest kluczową postacią w dziedzinie syntezy wavetable. Po współpracy z post-nowofalową grupą CONTROLLED VOLTAGE na początku lat 90., budował własne serwery internetowe i rozpoczął tworzenie improwizowanej muzyki elektronicznej. Jego pierwszy album został wydany przez belgijską wytwórnię SubRosa w 1998 r. W roku 2000 uczestniczył w zainicjowanym przez Y.M.O. (Yellow Magic Orchestra) projekcie remixów TECHNOPOLIS 2000-00. Od 2000 r. Sunao odbywa trasy koncertowe, występując też z innymi muzykami i tancerzami w Europie, Stanach Zjednoczonych na Tajwanie i w rodzinnej Japonii. Sunao Inami dwa razy w miesiącu występuje również w serii programów internetowych nadawanych na żywo, Live from Far East i od 2002 r. ma na swoim koncie ponad 80 internetowych koncertów. Prowadzi również CAVE Studio, swoją własną wytwórnię „electr-ohm” i sklep „C.U.E. Records”w Kobe. „electr-ohm” jest jedną z ważniejszych wytwórni i dystrybucji muzyki IDM/experimental eletronica/industrial w Japonii. Sunao jest także autorem seryjnego wydarzenia zatytułowanego Mindscapes w Apple Store w Osace i Nagoya w Japonii.
www.cavestudio.com
www.myspace.com/sunao
COLUMN ONE (Niemcy)
Column One powstał w Berlinie w roku 1991 jako baza ideologiczna estetycznego podejścia do struktur społecznych, idei filozoficznych oraz mediów współczesnego świata zachodniego. W owym czasie Rene Lamp i Robert Schalinski mieli już za sobą współpracę nad filmami krótkometrażowymi. Idee filozoficzne radykalnego konstruktywizmu (Paul Watzlawik etc.), twórcze ścieżki autorów cut-up takich, jak W. S. Burroughs, Brion Gysin i Jürgen Ploog, eksperymenty pop-terrorystów, jak Genesis P-Orridge oraz filmy Andrieja Tarkowskiego, Dereka Jarmana, Ingmara Bergmanna, Larsa von Triera czy Alejandro Jodorowskiego wywarły duży wpływ na twórczość Column One. Jednakże główną motywacją działań Column One jest totalizacja komunikacji w celu odkodowywania informacji, której zastosowanie, formułowanie i dekodowanie jest nam przedstawiane jako rzeczywistość. Aby odnieść sukces w tym procesie, grupa stosuje dostępne formy komunikacji i jej mediów. Column One działa konsekwentnie jako kolektyw. Poza założycielami grupy od projektu do projektu zmieniają się jej członkowie: Andrew Loadman, Jerome Soudan (aka Mimetic), Wojcek Czern (aka Za Siodmą Gorą), Jürgen Eckloff (Kein Zweiter), Leo Solter (Kein Zweiter, Tornow), R.U. Brain-Bridge…
www.column-one.de
www.myspace.com/ccolumn11
Oren Ambarchi (Australia)
Oren Ambarchi (ur. 1969) – australijski gitarzysta, perkusista i improwizator. Karierę artystyczną rozpoczął w 1986 roku, grając w formacjach jazzowych, by na początku lat 90. utworzyć postpunkowe grupy Phlegm i The Menstruation Sisters. Działalność solową rozpoczął w roku 1997, zainspirowany twórczością japońskich twórców noise (m.in. The Hanatarash, Masonna, Grim) i eksperymentami klasyków awangardy (m.in. Alvina Luciera i Johna Cage’a). Tworzona przez niego muzyka oparta jest na niekonwencjonalnym wykorzystaniu właściwości brzmieniowych gitary elektrycznej oraz generowaniu kakofonicznych płaszczyzn dźwiękowych. Jest inicjatorem wielu intrygujących kooperacji, m.in. z Fenneszem, Otomo Yoshihide, Johnem Zornem, Voice Crack, Keithem Rowem czy Zbigniewem Karkowskim oraz prestiżowego festiwalu What Is Music?, poświęconego nowym trendom w muzyce współczesnej. Ostatnio intensywnie współpracuje z muzykami z grupy Sunn o))). Koncertuje z zespołem, współtworząc też z jego członkami inne projekty: Burial Chamber Trio oraz Gravetemple.
www.orenambarchi.com
Karpaty Magiczne (Polska)
Acousmatic Psychogeography Event
Karpaty Magiczne stworzyły własne, rozpoznawalne brzmienie, bazując na połączeniu instrumentów tradycyjnych z kręgu muzyki transowej i liturgicznej Eurazji z nowym podejściem do tworzonej na Zachodzie muzyki improwizowanej. Anna Nacher i Marek Styczyński, podróżując i współpracując z muzykami z kręgu muzyki medytacyjnej, jazzu, psychodelii, rave i techno dorobili się kilkunastu oficjalnych płyt wydanych m.in. w USA, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Polsce oraz brali udział w wielu festiwalach (m.in.: Terrastock, SXSW, SAJETA, Moonshake). Koncerty w nowojorskich klubach Knitting Factory i Tonic oraz dwie duże trasy koncertowe po USA (2001, 2006) zapewniły zespołowi poczesne miejsce na scenie psychodelicznej i eksperymentalnej. Obecnie Karpaty Magiczne pracują nad projektem Sopatowiec Session oraz międzynarodowym cyklem warsztatów, koncertów i akcji artystycznych Karpaty Offer.
Nacher i Styczyński są również twórcami publikacji książkowych (Ucho Jaka – muzyczne podróże od Katmandu do Santa Fe) i serii płytowej World Flag Records, dokumentującej nagrania terenowe z podróży. W centrum zainteresowania Projektu Karpaty Magiczne są: psychologia słyszenia, psychogeografia oraz etnobotanika. W Toruniu zespół zaprezentuje kolektywną improwizację na bazie albumów „Mirrors” (VIVO) i „Cyber Totem” (Requiem Records) oraz nowe kompozycje z przygotowywanej do wydania akcji Sopatowiec Session. Karpaty Magiczne w Toruniu to: Anna Nacher – głos, manipulacje soniczne, el. tambura, gitara; Andrzej Widota – sampler, syntezator, głos; Marek Styczyński – tradycyjne instrumenty liturgiczne i pasterskie Eurazji, generatory Badoog, elektronicznie modyfikowane cymbały santoor.
Zespół prowadzi kilka stron internetowych oraz blogów:
www.magiccarpathians.com
www.myspace.com/carpathians
www.plasnieciewbudyn.blogspot.com
www.worldflagrecords.blogspot.com
REFORMED FACTION (Anglia)
REFORMED FACTION to grupa, w skład której wchodzą Robin Storey i Mark Spybey, znani wszystkim miłośnikom muzyki eksperymentalnej z występów w legendarnej formacji :zoviet*france:, istniejącej od roku 1979.
Storey urodził się w 1955. Studiując sztuki piękne w Sunderland, rozpoczął równocześnie naukę kompozycji elektronicznej i eksperymentalnej, tworząc z przyjaciółmi grupę, wykonującą kompozycje Stockhausena. Z tych inspiracji narodził się zespół :zoviet*france:, którego członkiem Storey był aż do roku 1992, gdy powołał do istnienia solowy projekt Rapoon, rozsławiony hipnotyczną fuzją indiańskich rag, afrykańskich rytmów i eksperymentalnych tekstur brzmieniowych. Ponadto, jako ceniony artysta wizualny, Storey prezentował na całym świecie swoje dzieła plastyczne.
Spybey urodził się w 1961. Od lat pracuje jako terapeuta w psychiatrycznej opiece zdrowotnej. Po opuszczeniu :zoviet*france: przeprowadził się do Kanady i działał pod szyldami Dead Voices on Air i Propeller. Był także wokalistą grupy Download (ex-Skinny Puppy) oraz członkiem formacji Sofortkontakt!, której liderem był Michael Karoli z grupy Can, a następnie współpracował m.in. z Damo Suzukim, Faustem, Michaelem Rotherem (Neu!, Harmonia i Kraftwerk), Dieterem Moebiusem (Cluster i Harmonia) oraz Genesisem P-Orridgem (Throbbing Gristle/Psychic TV).
REFORMED FACTION preferują improwizację na żywo jako podstawę swojej muzyki, stosują technikę cut and paste, u podstaw ich brzmienia leży wykorzystanie niekonwencjonalnych źródeł dźwięku: dziecięcych zabawek, instrumentów etnicznych, gadżetów domowej roboty oraz procesorów dźwięku. Grupa wydała swój debiutancki album, Vota, pod szyldem Klanggalerie Records w maju 2006. Ich drugi album, The War Against… ukazał się nakładem wytwórni Soleilmoon Records we wrześniu 2007.
www.myspace.com/reformedfaction
www.myspace.com/rapoonband
www.rapoon.net
www.myspace.com/deadvoicesonair
TROUM (Niemcy)
TROUM to niemiecki duet postindustrialny, który powstał Bremie w 1997 roku. Obaj członkowie zespołu „Glit(s)cH” i „Baraka[H]” byli wcześniej aktywni jako muzycy zespołu MAEROR TRI działającego w latach 1988 – 1996. „Dźwiękowe wizje” TROUM ukształtowały się pod wpływem takich gatunków muzycznych jak industrial, minimal oraz drone music. Obaj muzycy używają wielu instrumentów: gitar, akordeonu, bałałajki, fletu, harmonijki, gongów, nagrań terenowych, taśm, głosów etc., tworząc wielopłaszczyznową i pełną wyjątkowej atmosfery muzykę, którą określają jako dreaming muzak. TROUM z założenia nie pracuje z syntezatorami, samplerami czy komputerowymi źródłami dźwięku. Używając spirali jako swego logo, artyści podkreślają transowy potencjał własnej muzyki i możliwość osiągania dzięki niej stanów, które pozwalają wniknąć w głębsze sfery umysłu.
Duet występował w Niemczech, Belgii, Holandii, Francji, Polsce, Rosji, Anglii, Irlandii, Finlandii, USA i Kanadzie. Kilkanaście razy pojawili się na dużych festiwalach. Muzycy prowadzą też wytwórnię płytową Transgredient Records, w której wydają autorskie CD, zaś Stefan Knappe („Baraka[H]”) jest założycielem Drone Records, która od ponad 15 lat z sukcesem wydaje winylowe single (a ostatnio też analogowe płyty długogrające) z muzyką artystów z całego świata – promując indywidualny wkład wykonawców w produkcję muzyki i okładek. Wystąpieniu TROUM towarzyszyć będzie video amerykańskiego twórcy Briana Taylora.
www.troum.com
www.myspace.com/troum
www.briantraylor.com
Richard Pinhas + Jerome Schmidt + Milosh Luczynski (Francja)
Richard Pinhas to bez wątpienia żywa legenda francuskiego undergroundu i, obok Briana Eno oraz Jona Hassella, jeden z ojców chrzestnych muzyki ambient. Gitarzysta, improwizujący kompozytor, doktor filozofii i niepoprawny politycznie nonkonformista; współpracownik myśliciela, Gillesa Deleuze’a, którego niepokorne idee przyoblekał w muzyczne kształty; a także pisarzy fantastów – Normana Spinrada czy Maurice’a Danteca; dobry znajomy nieokrzesanego literackiego geniusza – Philipa K. Dicka. Założona przezeń u zarania lat 70. formacja Heldon pozostawała przez lata jednym z najbardziej istotnych punktów odniesienia dla muzyków eksperymentujących z elektroniką, zaś jej pierwsze albumy – Electronique Guérilla, Allez Teia, It’s always Rock and Roll i Agneta Nilsson wyznaczyły kanon psychodelicznego ambientu, zakorzenionego tyleż w dokonaniach Eno i Frippa, co i w eksperymentach amerykańskiej minimal music oraz tradycyjnej muzyce indyjskiej. Kontynuując karierę solową, Pinhas współpracował twórczo z ikonami europejskiej i światowej awangardy, by wspomnieć tylko osobowości tej miary, co rockandrollowy anarchodadaista, Pascal Comelade czy guru muzyki noise – Merzbow.
Na drugiej edycji CoCArt Music Festival grupa Richarda Pinhasa wystąpi w następującym składzie: Richard Pinhas: guitar & loops, Jerome Schmidt: computer & samples oraz Milosh Luczynski: live video.
www.richardpinhas.com
www.myspace.com/richardpinhas
www.vjmilosh.com
www.myspace.com/milosh_vj
Vitor Joaquim + Hugo Olim (Portugalia)
Vitor Joaquim – laptopowy eksperymentator i artysta audio-video ukończył reżyserię dźwięku i obrazu, a obecnie pracuje nad doktoratem w zakresie muzyki komputerowej. W latach 80. zaczął grać muzykę improwizowaną, wtedy też za sprawą Marka Haima i Coogan Dancers zainteresował się tańcem współczesnym. Odtąd konsekwentnie komponował muzykę do przedstawień teatralnych, baletów, video, instalacji, pracując z takimi grupami i twórcami jak: Mark Haim, Vera Mantero, Paulo Ribeiro, Guillermo Weickert, Errequeerre, Stephanie Tiersch-Mouvoir, Annabelle Bonnéry i Rui Horta. W ostatnich latach regularnie współpracuje z hiszpańskim choreografem Guillermo Weickertem, z którym współreżyserował, również nagradzaną sztukę Go With The Flow, która jest baletową adaptacją jego płyty Flow.
W 1997 r. płyta Joaquima Tales From Chaos została uznana za jedno z 10 najważniejszych nagrań portugalskiej muzyki elektronicznej, zaś Flow, jego ostatnia autorska płyta, została umieszczona przez magazyn Wire na liście najlepszych płyt roku 2006 w dziedzinie muzyki elektronicznej. Joaquim współpracuje także z artystami wizualnymi, jak Lia czy Carsten Goertz, Nina Juric, Michael Armingeon, Phillip Rahlenbeck-KE4, Gabriel Shalom, Laetitia Morais i Mud, grając też z innymi muzykami, by wspomnieć tu twórców takich, jak: @c, Scanner, Stephan Mathieu, Simon Fisher Turner, Pure, Phil Niblock, Colleen, Ran Slavin, incite/, Harald Sack Ziegler, Pedro Carneiro, Carlos Zíngaro, o.blaat, Marc Behrens, Nuno Rebelo, Sergi Jordà czy Joe Giardullo. Jest także kierownikiem programowym międzynarodowego EME Festival w Portugalii, prezentującego nieszablonową sztukę dźwiękową i wizualną.
www.joaquim.emf.org
www.myspace.com/vitorjoaquim
www.emefestival.org
Hugo Olim pochodzi z Madery, portugalskiej wysypy na Oceanie Atlantyckim. Pracuje na polu sztuki wizualnej, zajmując się głównie video i fotografią. Artysta bada rożne oblicza natury obrazu i jego związki z dźwiękiem, czasem, przestrzenią, materią i technologią. Olim rozpoczął uprawiać sztukę elektroniczną i wizualną live w połączeniu z muzyką w 2001 roku, kiedy wraz z João Ricardo powołali duet Pygar. Występował na żywo albo jego prace były pokazywane na takich imprezach jak Transmediale, Art-Ort (D), lovevideo, videolisboa, ovarvideo, MadeiraDIG, EME, STFU, ARTECH, Future Places (PT), Macfest and Störung (ES), PI Video Festival Szczecin (PL), Chroma (MX), Rosario Digital Art Festival (AR), CeC & CaC at India International Centre New Dehli (IN), Victory Plaza in Dallas (USA), Enter Caravasarai (TR). Hugo Olim współpracuje też z innymi artystami, jak np. Vitor Joaquim, Madeira Classical Orchestra, Nuno Rebelo czy NNY. Obecnie wykłada na University of Madeira Island.
www.hugoolim.com
www.pygar.pt.vu
HATI & PURE (Polska/Austria)
Muzyczna odyseja kolektywu twórczego HATI rozpoczęła się w ostatnich dniach 2001 roku, płynąc wprost z wieloletnich doświadczeń Rafała Iwańskiego i Darka Wojtasia z muzyką punkową, industrialną i psychodeliczną oraz narastającej fascynacji brzmieniem akustycznych instrumentów etnicznych. Po okresie eksperymentów z ustrukturyzowaną muzyką rytualną i medytacyjną opartą na brzmieniu gongów i archaicznych aerofonów, zwieńczonym współpracą wydawniczą oraz koncertami z Z’EVem, a także zaliczywszy „krótkie spięcia” z eksperymentalną elektroniką (Recycled Magick Soundsystem, HATI vs. LAL), muzycy HATI – występujący od 2006 r. jako trio, z Rafałem Kołackim, zwrócili się ku bardziej otwartym formom muzycznym, budowanym na bazie twórczej eksploracji improwizacyjnego potencjału rozmaitych instrumentów etnicznych i recyklingowych. Dalsze poszukiwania, od 2007 r. duetu Iwański/Kołacki, wzbogacane od połowy 2008 r. gościnnym udziałem Dariusza Brzostka; wspólne sesje i występy z zaprzyjaźnionymi artystami dźwięku i obrazu (m.in. PURE, Robert Curgenven, WEREJU, Andrzej Przybielski, Marcelo Aguirre, Maciej „Magura” Góralski, MIRT, Jacek Zieliński, Raymond Salvatore Harmon) oraz niezliczone koncerty w kraju i poza granicami (Niemcy, Hiszpania, Belgia, Holandia, Irlandia) sprawiły, że kolejne wystąpienia HATI przekształcały się w sposób dyskretny acz nieunikniony w dźwiękową podróż o charakterze muzycznego spektaklu i artystycznego spotkania – a niekiedy nawet kolizji różnych tradycji, form ekspresji, technik artykulacyjnych czy estetycznych wrażliwości. Nie tracąc swoistej, medytacyjno-rytualnej aury, muzyka HATI nabrała cech nieco awanturniczej „freely improvised trance drone music”, pełnej nieoczekiwanych zwrotów akcji i dynamicznej dramaturgii, nieprzewidywalnej dźwiękowej opowieści. Wynikiem tych doświadczeń oraz ewoluującej orientacji artystycznej grupy jest ostatni album – KA, nagrany tradycyjnie – na żywo, w naturalnym środowisku akustycznym, przy użyciu instrumentów akustycznych i łączący odległe echa industrialu z elementami swobodnej improwizacji oraz wpływami dronowej minimal music. HATI wydobywa z głębin muzykę tajemniczą i całkowicie instrumentalną, świadomie używając dźwięku jako narzędzia komunikacji.
www.myspace.com/hatitah
PURE (Peter Votava) – pochodzi z Wiednia, pracuje i mieszka w Berlinie. Tworzy na polu abstrakcyjnej muzyki elektronicznej, Wpierw był pionierem techno w Austrii, w połowie lat 90. zainteresował się muzyką komputerową oraz muzyczną improwizacją. Od tego czasu wydał kilkanaście płyt, w tak zasłużonych dla eksperymentalnej muzyki wytwórniach jak: Mego, Staalplaat czy we własnym labelu d0c, w którym to promuje współczesną poszukująca elektronikę i elektroakustykę. Występował w Europie, USA i Kanadzie. Pod koniec 2008 r. wydał nową płytę „Ification”, w portugalskiej wytwórni Cronica Electronica, natomiast w ostatnich miesiącach regularnie koncertowo współpracuje z duetem HATI (R. Iwański / R. Kołacki). Będzie to drugi występ Petera Votavy na CoCArt Music Festival. Tym razem PURE zagra wraz z muzykami HATI. Artyści zaprezentują specjalny program, łączący dwie skrajne domeny, w których się specjalizują: elektroniczną i akustyczną. Będzie to ich pierwszy wspólny koncert w Polsce.
www.pure.test.at
www.myspace.com/pvre
MODULATE (Anglia)
MODULATE to audiowizualny kolektyw pochodzący Anglii. Połączyło ich zamiłowanie do muzyki eksperymentalnej oraz wszelkich odmian artystycznej abstrakcji. W latach 90. otworzyli klub o nazwie Oscillate, który przyciągnął do Birmingham wielu pionierów muzyki i sztuki eksperymentalnej. W tym samym czasie członek Oscillate, Bobby Bird, wydawał albumy i grywał na żywo jako the Higher Intelligence Agency. W 2001 roku skład kolektywu poszerzył się o nowych członków i już jako MODULATE rozpoczęli eksplorację abstrakcyjnej sztuki audiowizualnej. W roku 2006 wydali DVD Modulate 5.1 zawierające efekty ich współpracy – utwory przeznaczone do oglądania/słuchania przy użyciu kina domowego.
MODULATE wywodzą się z różnorodnych środowisk muzycznych, designu graficznego, filmu i wizualizacji dźwiękowej. Obecnie w skład wchodzą Bobby Bird (sound), Scylla Magda (visual), Mark Bunegar (sound/visual), Mark Harris (sound/visual) oraz Joseph Potts (visual). Dla CoArt Music Festival MODULATE stworzą nowy improwizowany performance.
www.myspace.com/modulateav
www.modulate.org.uk
VIDEOTURISTEN (Polska)
Videoturisten swoją muzykę określają jako „transbigbeatimprowizacjaslajdowideowisko”. Łączą transowe rytmy z rockandrollową ekspresją i elektroniką, często zmierzając w kierunku avant pop. Ich fascynacje muzyczne rozciągają się od The Residents, Stereo Total, Pizzicato Five, Aphex Twin, Venetian Snares po Joy Division. Pod nazwą Videoturisten (to niezbyt uprzejme określenie z filmu Wima Wendersa pt. Lisbon Story) kryją się: Wojtek Gałek – perkusja, old electronics; Eraser/Piotr Rosztajn – gramofony, elektronika i Marcin Wolniewicz – trąbka/elektronika. Współpracują z wieloma muzykami i artystami z toruńskiej sceny (Atlantyda, Grupa Dialogu-Rene Kote, Molok Mun, Festiwal Filmów z Diaskopu, Ostatni Człowiek Na Ziemi, Tacuara Nod). Videoturisten realizują formułę improwizowanego, multimedialnego widowiska. Każdy koncert traktują indywidualnie, prawie zawsze przygotowują nowy, świeży program. W ich utworach bardzo istotny jest rytm, prymitywny, konsekwentnie zmuszający ich samych i słuchaczy do poruszania się zgodnie z nim, ważne są melodie, melodyjki i szumy. Podczas wystąpień na żywo, które są również intrygujące wizualnie, odczuć można, że to, co robią sprawią im wiele radości – ich sztuka wręcz tańczy. Eksperymentalna forma grupy jeszcze bardziej ujawnia się w ich drugim, zdecydowanie koncertowym obliczu, kiedy grają do diaskopów (diaskop – projektor, rzutnik). Gdy grają do diapozytywów, całkowicie oddają się improwizacji i intuicji, obraz jest dla nich jedyną partyturą. Na CoCArt Music Festival został przygotowany specjalny projekt, którego integralną częścią są Totemy Iwony Szpak.
www.myspace.com/videoturisten
emiter_franczak (Polska)
Emiter (Marcin Dymiter) – muzyk, improwizator, artysta dźwiękowy. Emiter porusza się w obszarze elektroniki, muzyki improwizowanej i elektroakustycznej. Eksperymentuje z brzmieniem, przetwarzaniem dźwięków towarzyszących naszemu życiu. Poszukuje nowego pola dźwiękowego dla gitary elektrycznej. Tworzy instalacje dźwiękowe, słuchowiska radiowe, muzykę do filmów, spektakli, przestrzeni publicznych. Prowadzi autorskie warsztaty dźwiękowe. Jest też producentem muzycznym. Do tej pory wydał 10 albumów.
Ludomir Franczak to z kolei artysta poruszający się na wielu płaszczyznach sztuki: teatru, performance, designu, grafiki, malarstwa, instalacji przestrzennej, sztuki video. Współpracuje z artystami z Polski i z zagranicy. W swych działaniach łączy on doświadczenia z wielu dyscyplin, starając się stworzyć dla nich wspólną platformę artystycznego wyrazu.
www.emiter.art.pl
www.emiterfranczak.blogspot.com
Tomasz Mirt/Tomasz Gadomski (Polska)
Muzyka duetu Gadomski/Mirt to swobodne przenikanie się akustycznego świata perkusjonaliów, często egzotycznych, ze zelektryfikowanym światem dźwiękowej preparacji. To projekt, który przede wszystkim jest spontanicznym spotkaniem dwóch osobowości wynikającym z potrzeby wspólnej improwizacji. Debiutancki album duetu – Si Si został wydany przez MonotypeRec. jesienią 2008 roku.
Tomasz Gadomski – muzyk, poruszający się w obszarze elektroakustycznych instrumentów perkusyjnych, dla których poszukuje nowego pola dźwiękowego. Eksperymentuje z ich brzmieniem i przetwarzaniem w realizacjach solo, a także w różnych projektach i formacjach muzycznych. Tworzy muzykę do filmów i spektakli, współpracuje z artystami wizualnymi i tancerzami w kraju i za granicą. Jest też realizatorem muzycznym. Prowadzi warsztaty edukacyjno-muzyczne dla dzieci i dorosłych.
Tomasz Mirt – muzyk i grafik, tworzący w ramach zespołu Brasil and the Gallowbrothers Band (wcześniej One Inch of Shadow), solo, jak również podczas spotkań z innymi muzykami. Zaangażowany w wydawnictwa cat sun i Monotype. Jego zainteresowania muzyczne oscylują pomiędzy analogową elektroniką, preparowanymi instrumentami, takimi jak trąbka i gitara oraz nagraniami terenowymi. Solo wydał cztery płyty: Rain in City of Myrrh and Forget-Me-Not ( 2001 cat sun), Journey through the city or six strange signs in Molnars diary (2002 cat sun/foxy digitalis), Most (2003 malachit), Oh! You are so naive! (2006 monotyperec.).
www.myspace.com/tgadomskitmirt
HERMAN MÜNTZING (Szwecja)
Herman Müntzing – po ukończeniu Royal Academy of Music w późnych latach 80., przeszedł transformację od jazzowo-rockowego basisty do artysty pracującego głównie na polu muzyki improwizowanej i eksperymentalnej. Począwszy od końca lat dziewięćdziesiątych udziela się muzycznie w różnych szwedzkich i międzynarodowych formacjach, koncertując regularnie w Szwecji, Dani, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Islandii, Belgii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, na Węgrzech, Białorusi i w Holandii. Współpracuje z Philem Mintonem, Eugenem Chadbournem, Martinem Kuchenem, Andreasem Axelssonem, Peterem Nilssonem. Dror Feilerem, Rexem Caswellem, Stenem Sandellem, Matsem Gustafssonem, Raymondem Stridthem, Johanessem Bergmarkiem, Stefanem Otersjo, Amit Sen, Kjell Nordessonem. Wykłada i prowadzi warsztaty w różnych kontekstach, nierzadko szukając nowego podejścia do granicy między hałasem a muzyką. Kreatywne poszukiwanie dźwięku, Graficzny zapis nutowy, Budowanie eksperymentalnych instrumentów muzycznych – to przykładowe tematy jego wykładów. Müntzing bada obiekty codziennego użytku i ich indywidualne właściwości dźwiękowe. Jego poszukiwania doprowadziły do stworzenia fleksikordu – dwunastostrunowego instrumentu muzycznego, skonstruowanego ze strun dwóch gitar elektrycznych podłączonych do poziomego kawałka drewna. Wykonywanie muzyki na fleksikordzie wymusza na artyście użycie rozmaitych materiałów, takich jak: guma, kamienie, szkło, metal czy ostrza piły.
www.myspace.com/hermanmntzing
ROBERT CURGENVEN (Australia)
Robert Curgenven, urodzony w 1974 roku, twórca sound-artu, pracuje z harmonią, fakturami oraz rezonansem wyrażanymi nie tylko poprzez instrumenty/obiekty w czasie i przestrzeni, ale również w czasie i przemieszczeniu. Brzmienie Curgenvena odkrywa powolne transformacje kolejnych warstw mechanizmów percepcji. Instalacja „Unsilenced Landscape” (Nieuciszony krajobraz), przygotowana specjalnie na II CoCArt Music Festival, prezentuje nieskazitelne i intensywnie drobiazgowe nagrania terenowe przemierzające światy między obrzeżami europejskich wsi i metropolii a bezdrożami australijskiego interioru. Surowymi i prawie nieziemskimi strefami pustynnymi, sawannami i śródlądowymi terenami górzystymi, aż po niezmierzone głębie ukryte na dnie zielonego tropiku.
www.myspace.com/recordedfieldslabel
DARIUSZ WOJTAŚ (Polska)
Dariusz Wojtaś, współzałożyciel HATI i filar formacji Molok Mun, to bez wątpienia jedna z najciekawszych osobowości toruńskiego undergroundu – twórca, który od lat, konsekwentnie penetruje sferę zjawisk niemuzycznych, poszukując dla niej adekwatnych form waloryzacji estetycznej. Jego kolejne projekty obejmowały, m.in. poszukiwania pozamuzycznych, nieinstrumentalnych źródeł dźwięku; konstruowanie instrumentów z materiałów złomowanych; eksperymenty z archetypowymi, analogowymi generatorami i przetwornikami dźwięku oraz eksplorację miejskiej sonosfery. Instalacja SzumPływ/SzumDryf jest próbą odkrycia i twórczego spożytkowania „naturalnych” walorów dźwiękowych i akustycznych miejskiej przepompowni, w oparciu o interaktywną instalację złożoną z dziesięciu magnetofonów kasetowych oraz elektronicznego generatora szumu błękitnego imitującego przepływ wody. Akcja ta nawiązuje zarówno do idei dronu jako dźwięku podstawowego – stanowiącego bazę dla działań muzycznych, jak i do pomysłów pioniera muzyki ambient – Briana Eno, komponującego swoiste „ścieżki dźwiękowe” dla rozmaitych miejsc, np. Music for Airports.
Wiktor Skok (Polska)
Jako wokalista grupy JUDE, didżej i publicysta czynny, przede wszystkim, na undergroundowej scenie industrialnej. Redaguje punkzine PLUS ULTRA. Nie rozdziela praktyki i teoretycznej refleksji. Łączy pisanie, aktywności kuratorskie z twórczością. Eksploatuje możliwości różnych mediów. Autor grafik, plakatów, ulotek, logotypów, video etc. Swoje realizacje plastyczne łączy zazwyczaj z muzyką / hałasem. Usuwa dystans między sztuką, ideologią i propagandą. Terenem penetracji obrał elementy najnowszej historii, artystyczny wyraz systemów totalitarnych i współczesny śmietnik kulturowy. Wszystkie działania i tworzywa składają się na posiadającą kilka wspólnych mianowników całość.
www.plusultra.org.pl
www.jude.org.pl
Dj SZUm (Polska)
SZUm (znany jako Szupla, lub jak kto woli Szu) zapodaje electro, clash, house i pochodne w okolicach Gigolo rec., Disko B, Kitty-Yo, Clone, Kitsune miksując utwory od Miss Kittin, Fischerspoonera, dj Hella, Felixa Da Housecat, Peaches po bardziej minimalowe produkcje w stylu Iñaqui Marin, czy Phonique. Można to odczuć w jego typowo zabawowych electro-house-owych setach, gdzie wplatając pomiędzy bity tworzone przez siebie, potrafi wyciągnąć na parkiet każdą publiczność. W grudniu 2006 zakłada kolektyw DJski Fractal gdzie dzięki współpracy z DJ Emilio nie ogranicza się już tylko do electro i clash, lecz poszerza spektrum działań o progresive, tech-house i minimal. Od 2006r. dodatkowo zaczyna eksperymentować z wizualami i większość imprez granych przez niego zostaje wzbogaconych dodatkowo o obraz. W roku 2007 zaczyna bardziej skupiać się na produkcji i powołuje do życia dwa całkiem odmienne projekty: pierwszy trip-hopowy – NooMooN oraz projekt elektro – Pink Bazooka, w których to komponuje muzykę od podszewki.
Poza organizacją imprez i propagowaniem sceny electro w kraju supportował m.in. Peaches, Dat Politics, Kap Bambino, Dirty Princess, Team Plastique, No More, 4Kuba, Human Toys, Nad Mika, Cameltoe Supreme, Schwefelgelb i wiele innych polskich i zagranicznych bandów.
Przez ponad 2 lata rezydował w warszawskim klubie Pruderia, a po jej zamknięciu gości w Saturatorze prowadząc m.in. najpopularniejsze w mieście cykle electro pod nazwą „Dirty Discotheque” i „PornoPipPunx”.
www.myspace.com/szupla
Partnerzy Festiwalu:
