Film Urszuli Antoniak to odważny narracyjny eksperyment. W „Strefie nagości” nie pada bowiem ani jedno słowo, wszystko za to rozgrywa się w warstwie wizualnej. Kamera podąża za bohaterkami, rejestruje najdrobniejsze gesty, uważnie przygląda się ich twarzom na kolejnych zbliżeniach.
Przypomina to osobliwą, emocjonalną grę, jaką od momentu pierwszego spotkania zaczynają prowadzić ze sobą dwie nastolatki pochodzące z zupełnie różnych środowisk – Holenderka Naomi i muzułmanka Fama (w tych rolach obsadzone zostały debiutantki). Grę opartą na niewinnych gestach, znaczących spojrzeniach i pełnych młodzieńczego flirtu uśmiechach. Narracja całkowicie pozbawiona słów umożliwia widzowi skoncentrowanie się na sprawach najważniejszych, a tym – jak przekonuje reżyserka – było dla niej pokazanie uwodzenia w stanie czystym, tego, jak rodzi się pożądanie. Pełne napięcia, erotyzmu i nieodłącznych znaków zapytania, jakie wypełniają przestrzeń pomiędzy kolejnymi wymianami spojrzeń
Tags: film, kino centrum
