Kiedy: 11.11.2018–13.01.2019 

Wernisaż: 11 listopada (niedziela), godz. 18.30

Kuratorzy: Marek Żydowicz, Michael Haas

Wystawa w ramach ekspozycji Malarstwo wciąż żywe.

Produkcja wystawy: Wojciech Ruminski

 

Prace Jakoba Mattnera wyróżnia dążenie artysty do nadania pijanym planetom artystycznego umiejscowienia w niewyobrażalności kosmosu, a jednocześnie stworzenia w nich odbicia naszych tragedii.

Franz Stanislaus Mrkvicka

Jakob Mattner urodził się w 1946 roku w Lubece, obecnie mieszka i tworzy w Berlinie. W latach 1967–1972 Mattner studiował rzeźbę w Hochschule der Künste (Akademia Sztuk Pięknych) w Berlinie, a następnie we Włoszech (DAAD Rzym, Villa Romana Florencja) i Paryżu (Cité des Arts). Badanie ciemności, zmierzchu i światła jest motywem przewodnim twórczości Jakoba Mattnera. Artysta na różne sposoby eksperymentuje w swojej pracy z rzeźbą, instalacjami świetlnymi, malarstwem na szkle i na papierze, a także ze światłodrukami.

Światło, jego przepływy, przeplatanie jasności z ciemnością, przenikanie przez szkło, odbicia w lustrach, unikanie statycznych obrazów i przestrzeni, rozpraszanie promieni pokonujących grawitację ruchomych, płynnych form – to główne środki wyrazu, jakimi posługuje się w swych poszukiwaniach artystycznych Jakob Mattner.

W sali kolumnowej w toruńskim CSW będzie można zobaczyć jego dwie monumentalne instalacje przestrzenne – Second Planet i Transit, które zostaną przez artystę zbudowane na miejscu, specjalnie na potrzeby wystawy, z wykorzystaniem ekranów do projekcji tylnej. Sala kolumnowa CSW „Znaki Czasu” stanowi zdaniem artysty idealne miejsce dla zaprezentowania zmieniającego się ciągle napięcia pomiędzy światłem, przestrzenią i ich odczuwaniem przez widza. Źródłem ruchomych obrazów, wywołujących różne wrażenia wizualne, będzie w tych instalacjach specjalnie skonstruowana aparatura, która pozostanie ukryta za ekranami projekcyjnymi. Ta precyzyjna konstrukcja będzie zbudowana z ruchomych krążków odbijających refleksy świetlne. Instrumentacja i orkiestracja światła podlega tu reżyserii analogowej. Odbywa się „TERAZ” w zamierzonej opozycji do dwuwymiarowej projekcji cyfrowej.

„Przestrzenie świetlne” Jakoba Mattnera wywołują w nas skojarzenia z podstawowymi kategoriami sztuk i percepcji wizualnych. Rozciągające się szeroko, płynące łuki świetlne i struktury promieni tworzą głębię, w której światło zdaje się jak echo sondować przestrzeń nocy. Poetycki nastrój rozbudzają bezgłośne fajerwerki i nieme widoki tajemniczych rozbłysków. Prace Mattnera są próbą pokazania tego, co niewidzialne… 

Uwerturą do tych instalacji będą dwa cykle obrazów Jakoba Mattnera.

Pierwszy cykl to Der ferne Klang (Dźwięk z oddali) – 12 obrazów wykonanych akrylem i szelakiem (odmiana naturalnej żywicy używanej do wytwarzania pierwszych płyt gramofonowych) na papierze japońskim. Obrazy te są „chwytaniem chwili”, metaforą odległego dźwięku, którego wibracje powodują, że w świetle zarysowują się fale, bo światło, tak jak i dźwięk, jest dla Mattnera niematerialnym medium, zdolnym opisać wymiar przestrzeni.

Helios Negative (Negatywy Słońca) – 48 obrazów na szkle – poruszają temat tabu: artysta umożliwia zakazane spojrzenie w słońce poprzez odwrócenie negatywu (dosłownie: malowanie światłem): to co było jasne jest ciemne, to co było bardzo ciemne, staje się oślepiająco jasne: „Wzrok obserwatora kieruje się na magię i precyzję obrazu, który staje się rzeczywistością”. (Gisela von Wysocki)

Od 1980 roku prace Jakoba Mattner: obrazy, rzeźby oraz instalacje świetlne można zobaczyć w Nowym Jorku, Wenecji, Moskwie, Meksyku i Berlinie.

Na podstawie tekstu Anny Maigler

Berlin, 7 lipca 2018

Tags: Camerimage, wystawa