Kod 9 to instalacja złożona z podwieszanych do sufitu pionowych pasów czarnej i białej bibuły, rozmieszczonych rytmicznie parami w dwóch rzędach w równych odstępach. Szeregi są na tyle od siebie oddalone, że tworzy się między nimi rodzaj przejścia/ścieżki, którą wyznaczają dodatkowo pasy ziemi rozsypanej pod każdym z nich. Instalacja anektuje wnętrze sali ekspozycyjnej, silnie w nią interweniuje, jednak zakłada także swobodę cyrkulacji przestrzeni między poszczególnymi elementami.

Od połowy lat 90. XX w. Andrzej Prokopiuk tworzy prace, w których wykorzystuje przede wszystkim tworzywo papierowe, łącząc je z materiałami organicznymi, takimi jak drewno, ziemia, lub tkaninami – lnem czy bawełną. W oparciu o technikę, którą sam opracowuje i konsekwentnie rozwija, realizuje własną koncepcję sztuki, będącą przełożeniem na język form plastycznych swych zainteresowań „rytmami natury”. (…) System binarnych opozycji, na jakich opiera się cykl, objawia się w strukturze poszczególnych prac, realizowanych w oparciu o zasadę relacji awers-rewers. W pracach Prokopiuka nie występuje jednak ściśle określony podział na to, co jest licem, a co odwrotem. Widać to również np. w przypadku drugiej pracy tego artysty znajdującej się w kolekcji CSW, zatytułowanej Papier na drewnie.

Natalia Cieślak

Zakup w ramach dotacji Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, z inicjatywy Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuk Pięknych Znaki Czasu w Toruniu (2007)