Podczas kilkutygodniowego pobytu w Toruniu, Romeo Gongora prowadził cykl eksperymentalnych działań, inspirowanych projektem Estruturação do Self brazylijskiej artystki Lygii Clark.
Zapoczątkowany pod koniec lat 70-tych projekt stanowił ostatni etap działalności twórczej artystki. Oparty był na serii indywidualnych, odbywanych 3 razy w tygodniu godzinnych spotkań, podczas których Lygia Clark dokonywała na ciałach uczestników swoistej ‚dotykoterapii’. Używając gotowych przedmiotów, nierzadko zaczerpniętych z bezpośredniego, domowego otoczenia (takich jak skrawki materiału, foliowe torebki, poduszki, etc), a także za świata natury (muszle, kamienie), artystka poddawała ‚pacjentów’ niezwykłej terapii, stymulując pogłębione doświadczanie cielesności. Sesje były nie tylko dokumentowane fotograficznie, ale i wnikliwie analizowane na piśmie przez artystkę.
Pozostawione przez nią opisy stanowiły dla Romeo Gongory inspirację i punkt wyjścia do realizacji własnego projektu artystycznego, w którym artysta nie tylko zmaga się z artystycznym dziedzictwem Clark, będącej jedną z kultowych postaci na międzynarodowej scenie sztuki współczesnej, ale także rozważa problematykę związaną ze zjawiskiem ready-made, z alienacją, z opozycją między widzem/obserwatorem a uczestnikiem działania artystycznego.
Podczas toruńskiej rezydencji artystycznej w CSW, Gongora przeprowadził cykl spotkań z mieszkańcami Torunia, oparty na rewizji i reinterpretacji projektu Lygii Clark. Na potrzeby terapeutycznych spotkań, artysta stworzył na bazie znalezionych, gotowych, osadzonych w lokalnym kontekście przedmiotów, szereg własnych obiektów site-specific. Sam proces realizacji artysta porównuje do zjawiska wzajemnego odpychania i przyciągania przeciwnych sił; zarówno na płaszczyźnie własnej twórczej postawy, na której odbywał swoistą walkę o artystyczną tożsamość, zmagając się z charyzmatyczną indywidualnością Lygii Clark, jak i w relacjach z uczestnikami. Specyfika tych relacji podlegała delikatnym wahaniom, kształtowana przez intuicyjny rytm w miarę stopniowego przesuwania granic.
Projekt I am the Other mógłby być postrzegany jako kiepski pastisz ‚dotykoterapii’ Lygii Clark, lecz może też być, zgodnie z sugestią artysty, szczerym hommage dla jej twórczości.
Wykład artysty, podsumowujący rezydencję odbędzie się 25 czerwca o godzinie 18:00 w Pokoju z kuchnią! W ramach wprowadzenia Kamila Wielebska opowie o twórczości Lygii Clark w wykładzie pt.:Lygia Clark. Czy sztuka może leczyć?
Romeo Gongora – (Kanada/Gwatemala) – absolwent UQAM (2005), wystawiał m.in. w Musée d’art contemporain w Montrealu, Galerie de l’UQAM (Montreal), Centre d’art contemporain OPTICA (Montreal), Centre de diffusion et de production de la photographie VU (Quebec), Gallery 44 (Toronto) i Centre de photographies actuelles DAZIBAO w Montrealu. Współpracował z Centro de la Imagen (Mexico City) i Centre Culturel de Neumünster (Luxemburg). Od 2007 roku przebywał na rezydencji w Rijksakademie van Beeldende Kunsten (Amsterdam). W 2009 reprezentuje Kanadę na rezydencji w Künstlerhaus Bethanien (Berlin).
Kamila Wielebska (ur. 1979). Mieszka w Gdyni. Krytyczka i historyczka sztuki. Kuratorka wystawy „Policja” w krakowskim Bunkrze Sztuki i „Odjazd na Cyterę” w Parku Oliwskim w Gdańsku, a także autorka projektu „Żywa Galeria Fanny von Pistor, czyli dyskretny urok policji”. Redaktorka działu „Teksty” strony internetowej CSW Łaźnia w Gdańsku. Publikowała m.in. w „Odrze”, „Czasie kultury”, „Ha!arcie”, „Panoptikum” i „Obiegu”.
