Na dwóch obrazach z serii Pełna wdzięku z fotograficznym realizmem przedstawione zostały banalne przedmioty: konstrukcja złożona ze standardowych, zwykłych szkolnych krzeseł oraz hiperrealistycznie namalowane okno, zajmujące niemal całą powierzchnię pola obrazowego. W przypadku pierwszego z płócien układ kompozycyjny określają linie proste wyznaczane przez nogi, siedzenia i oparcia ustawionych jedno na drugim sprzętów. Pierwszy rząd krzeseł nadaje strukturze wewnątrzobrazowej geometryczny ład i porządek, który zostaje jednak zachwiany w kolejnej „kondygnacji”, gdzie rozmieszczone są one bardziej chaotycznie. Z kolei okno, stanowiące główny motyw drugiego z obrazów, przysłonięte jest zawieszoną mniej więcej w połowie jego wysokości firanką, ponad którą dostrzec można prawie czarne, nocne niebo. Blisko lewego górnego narożnika kompozycji na powierzchni szyby widoczny jest refleks białego światła – najprawdopodobniej odbicie okrągłej lampy oświetlającej pomieszczenie albo kształt księżyca w pełni (…).

W serii Pełna wdzięku Gunia stworzyła „fotorealistyczny reportaż estetyczny” z wydziałowych budynków, w których odbywała zajęcia, i zaprezentowała go na płótnach o formacie odpowiadającym jednemu z tradycyjnych wymiarów papieru przeznaczonego do wydruku zdjęć. Motywy przedstawione przez artystkę – z punktu widzenia estetycznego nie najciekawsze – były dla artystki punktem wyjścia do zmagań z malarską materią. Staroświecki, nieco siermiężny „dizajn” prezentowanych sprzętów w zawoalowany sposób odnosić się miał również do skostniałego charakteru nauczania na toruńskim Wydziale Sztuk Pięknych (…).

Natalia Cieślak

Zakup w ramach Narodowego Programu Kultury Znaki Czasu (2007)