Toy Story Performance odbył się na dachu CSW w Toruniu; pojawili się tam Maciej Kurak i Max Skorwider ubrani w efektowne kolorowe płaszcze pokryte pluszowymi zabawkami, spuścili drabinę na dach niższego piętra, tworzącego rodzaj patio. Performerzy energicznie zrzucili z wyższego poziomu dużą pluszową zabawkę i zeszli po drabinie poziom niżej, do zgromadzonej publiczności. Kurak żujący gumę i Skorwider w słonecznych okularach emanowali wojowniczą męskością, kontrastującą z uroczymi strojami, na których naszyto sympatyczne zwierzaczki-przytulanki. Misie, kotki, pieski, fioletowe potwory oraz teletubisie stanowiły wierzchnią warstwę długich do kostek okryć, które noszone były niezapięte, z wystudiowaną nonszalancją. Dach CSW przemieniono w wybieg, stał się miejscem pokazu mody; puszczone dymy oraz efektowna muzyka stanowiły tło dla pokazu. Przybierając gesty i ruchy zblazowanych dandysów, artyści przechadzali się tam i z powrotem przy dźwiękach skocznej melodii.

Pozostałe po performansie obiekty-stroje to oprócz dokumentacji wideo – dwa długie płaszcze zapinane z przodu na zamek błyskawiczny. Profuzja naszytych na odzienie pluszowych zabawek czyni ze stroju obiekt niezwykły i radosny. Obok siebie umieszczono misia koala, gąskę, Kubusia Puchatka – w sąsiedztwie znanych postaci z bajek pojawiają się zabawki lokalnych producentów, niebędące bohaterami masowej wyobraźni. Trudno też czasami rozpoznać gatunek zoologiczny, gdyż zwierzęta są często po prostu bajkowe i kolorystycznie fantazyjne: ostro zielone, fioletowe, niebieskie. Pozytywna energia bijąca z tych czarodziejskich strojów, epatujących różnorodnością, skłania dorosłych widzów do afirmacji dziecka w sobie i akceptacji kalejdoskopowej rozmaitości. Pokaz odczytać też można jako dystansowanie się od dominującej męskości, gdyż pluszowe stroje zmiękczają męskość typu macho. Uznać można całość za wzorcowy pokaz performatywnego charakteru płci oraz „squeerowanie” heteronormatywnej sytuacji, podkreślonej drapieżną warstwą muzyczną, nasuwającą skojarzenia z gwiazdami muzycznymi i rozhisteryzowanymi groupies. Praca koresponduje z Bezczasową relacją Nicoli Ruben Montiniego, podejmującą temat nieheteronormatywnej męskości, a także z instalacją dźwiękową Lukáša Jiřički i Paula Wirkusa, Miejsce martwych dróg, będącą adaptacją gejowskiego westernu.

Kurak & Skorwider to duet występujący często jako Galeria Niewielka i pracujący razem od 2009 roku w całej Europie. Ich działania – często o charakterze żartobliwym, choć zawierają pokłady krytyki społecznej oraz instytucjonalnej – celują raczej w uśmiech widza.

Anna Markowska, Ewelina Jarosz