Cykl Obrazy symultaniczne to seria dziewięciu prac malarskich zrealizowanych przez Jana Dobkowskiego w latach w latach 1995–1996. Uzupełnieniem cyklu są dwa dodatkowe obrazy Linia śladem myślenia (1981) oraz Autoportret symultaniczny (2000). Całość stanowi koncepcyjną jedność.

Twórczość malarska Jan Dobkowskiego ukształtowała się w dużym stopniu w kontrze do dominującej w drugiej połowie lat 60. XX wieku w Polsce postkolorystycznej maniery. Już od 1965 roku, czyli jeszcze na studiach, artysta malował obrazy o gładkich, lśniących powierzchniach, przedstawiające płasko kładzione i sylwetowo traktowane plamy barwne, o kształtach ludzi i przedmiotów. To syntetyczne podejście do tworzywa wpłynęło także na ograniczenie palety do kilku zaledwie, czystych kolorów. Na jego obrazach pojawiają się w zasadzie tylko cztery kolory: czerwony, zielony, błękitny i żółty. Wszystko to pozwoliło Dobkowskiemu na wypracowanie własnego, charakterystycznego języka malarskiego nawiązującego w jakimś stopniu do estetyki popartu. Dużą rolę artysta przywiązuje do kreski, niezwykle precyzyjnej i czystej. Jego malarstwo przepełnione jest męskimi i kobiecymi sylwetkami, najczęściej o bujnych kształtach, karykaturalnie rozrośniętych, ale jednoczesne o silnym ładunku erotycznym i zmysłowym.

Działania Dobkowskiego, zarówno jego malarstwo, rysunek czy interwencje przestrzenne, wyrastały z rewolucji mentalno-obyczajowej końca lat 60. Jego cykl Obrazy symultaniczne stanowi rodzaj podsumowania osiągnięć artysty, gdzie każdy z obrazów odnosi się do innego okresu jego twórczości, innych rozwiązań i motywów. Cały cykl jedenastu płócien znajduje się w kolekcji CSW w Toruniu.

Praca pozyskana na rzecz CSW jako darowizna od artysty (7 obiektów).

Praca zakupiona na rzecz CSW ze środków MKiDN (4 obiekty).