Diagram Rafała Jary to interaktywna instalacja złożona z animacji komputerowej reagującej na bodźce z otoczenia. Praca została zrealizowana w ramach wystawy dedykowanej Jerzemu Ludwińskiemu pod tytułem Wypełniając puste pola mającej miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu (25.03–20.05.2011). Bezpośrednim odwołaniem dla artysty był diagram Ludwińskiego z 1972 roku ilustrujący etapy rozwoju sztuki w formie rozrastającego się wykresu. Odręczny rysunek krytyka stał się punktem wyjścia dla prywatnego eksperymentu Rafała Jary ze sztuką interaktywną. Artysta w swoich poszukiwaniach próbuje wychodzić poza szablonowe standardy projektowania graficznego. Interesują go nowe technologie w animacji i typografia. To co najważniejsze w Diagramie to przestrzeń, w której zachodzi oddziaływanie odbiorcy na dzieło i odwrotnie. Oddziaływanie, które absolutnie nie jest wymuszone, jest niejako „przy okazji” jakiejś motoryki odbiorcy, który w pobliżu dzieła jest, przechadza się, wykonuje naturalne czynności, na co instalacja reaguje. Widz do pewnego stopnia jest w stanie modyfikować kształt pracy. Gdy porusza się wzdłuż ściany, na której widnieje projekcja, jej centralna część, wytyczony środek, wędruje za nim. Wędruje meandrycznie, nie do końca spójnie i płynnie, co też ostatecznie wynika z warunków panujących w sali i ilości bodźców, jakie odbiera aparatura instalacji. W projekcji pojawiają się również liczby, podobnie jak w oryginalnym wykresie Ludwińskiego, podpisy kolejnych okręgów rozwoju sztuki. W wypadku pracy Rafała Jary są to dane czysto techniczne: mierzony w skali RGB (0-255) poziom natężenia światła w najjaśniejszym punkcie, jaki istnieje w przestrzeni wokół projekcji. Tak jest w punkcie centralnym obrazu – im dalszy krąg, tym kolejne liczby to kolejne potęgi tej podstawowej, aż do – w teorii – okręgu, który przyjmuje wartości tak wysokie, że wymykają się one skali i ograniczeniom instalacji.

Dar od artysty (2011)