Praca o charakterze obrazu-obiektu doskonale pokazuje stosowaną przez artystę strategię. Opiera się ona na dwóch podstawowych zabiegach. Najpierw powstaje obraz, a właściwie obrazy, które Wiesław Borowski nazwał „mniejszymi” (…). Dopiero po tym powstaje obraz „właściwy”, a więc całościowa kompozycja składana z obrazów „mniejszych” (…). W efekcie nie mamy do czynienia z klasycznym jednym kadrem, znika podział na figurę i tło. Na obrazie są po prostu inne obrazy. Nie zawsze dobrze widoczne, wzajemnie się zasłaniające, sterczące w różnych płaszczyznach, ale są. Dla Ciecierskiego nie oznacza to jednakże końca drogi i poszukiwań. Dziesięć lat po tym powstanie przecież jego słynne Malarstwo (2001) – monumentalna kompozycja, w której to „obraz-matka” składa się z setki katalogowych ujęć, z ukrytymi między nimi pejzażowymi miniaturkami (…).

Anna Dzierżyc-Horniak

Zakup w ramach dotacji Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, z inicjatywy Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuk Pięknych Znaki Czasu w Toruniu (2007).