26-28 lutego 2015

CoCArt Music Festival to wielka uczta dla fanów szeroko rozumianej muzyki awangardowej. Już siódmy raz w toruńskim CSW zagrają artyści z różnych zakątków świata uprawiający muzykę elektroakustyczną, eksperymentalną, postindustrialną i improwizowaną. Festiwal rozpocznie się 26 lutego w Klubie NRD – koncertami kilku polskich artystów tworzących muzykę elektroniczną. Dwa główne dni festiwalowe realizowane będą tradycyjnie w budynku toruńskiego CSW – w sali kolumnowej czyli tzw. „kościele”. To niezwykłe miejsce oraz wnikliwy dobór artystów sprawią, że festiwal będzie naprawdę wielkim świętem współczesnej muzyki.

KONCERTY FESTIWALOWE:

Główne koncerty festiwalowe odbędą się w dniach 27 i 28 lutego w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, ul. Wały gen. Sikorskiego 13.

Dzień I
26.02.2015 (czwartek), Klub NRD, ul. Browarna 6 – godz. 20.00
bilet: 5 zł

Duy Gebord (PL)
RSS B0YS (PL)

Dzień II
27.02.2015 (piątek), CSW – godz. 19.00
bilet na jeden dzień: 25 zł, karnet na dwa dni w CSW: 40 zł

TER (PL)
Mike Majkowski (AU)
Jachna/Buhl (PL)
Rashad Becker (DE)

Dzień III
28.02.2015 (sobota), CSW – godz. 19.00
bilet na jeden dzień: 25 zł, karnet na dwa dni w CSW: 40 zł

Zdzisław Piernik (PL)
Arszyn (PL)
HADRON – Marino Pliakas i Michael Wertmüller (CH)
Franz Hautzinger (AT)

Imprezy after party po koncertach w CSW odbędą się w Klubie NRD 27 i 28 lutego.
Start: godz. 22.00

IMPREZY TOWARZYSZĄCE:

Typing/Tape’ing – Showcase Złe Litery
Premiera toruńskiego mikrolabelu kasetowo/internetowego.
25.02.2015 (środa), Klub NRD – godz. 20.00
bilet: 5 zł. Program:

Odczyt Dźwięku: ZLEnsemble / Paweł Tański
Święto Zmarłych
Przed Państwem Rara

Panel dyskusyjny
28.02.2015 (sobota), CSW, Czytelnia – godz. 14.00
Silence Room#3: „Wytwórnie płytowe i ich funkcja
w zmieniającym się świecie dystrybucji muzyki”

After Party:

27.02.2015 (piątek), Klub NRD – godz. 22.00
bilet: 5 zł
Avtomat (Warszawa), Fizyk (Gdańsk), Ratata (Toruń)

28.02.2015 (sobota), Klub NRD – godz. 22.00
bilet: 5 zł
Essence (Technosoul, Pozdro Techno, Warszawa), eMEs (Płock), Żółty (T.O.S.O.T),
Cellular Level (T.O.S.O.T)

Koncert zespołu 19 Wiosen
01.03.2015 (niedziela), Klub NRD – godz. 20.00
bilet: 15/20 zł

7. CoCArt Music Festival odbywa się dzięki wsparciu ze strony:
Szwajcarskiej Fundacji dla Kultury PRO HELVETIA
Austriackiego Forum Kultury w Warszawie
Goethe-Institut w Warszawie

ORGANIZATOR FESTIWALU: CSW TORUŃ
KURATORZY FESTIWALU: Rafał Iwański i Rafał Kołacki
KOORDYNATOR: Piotr Zawałkiewicz

Strony internetowe festiwalu:
www.cocart.pl
csw.torun.pl/cocart

Informacje o artystach 7. CoCArt Music Festival:

26.02.2015, Klub NRD:

RSS B0YS (Polska)
Tajemniczy duet muzyczny charakteryzujący się surowym, bezkompromisowym i ciężkim technoidalnym brzmieniem. Jednak artyści nie identyfikują się z żadnym gatunkiem muzycznym, a każda szufladka gatunkowa może być równie poprawna – nie robi im to żadnej różnicy, bo oczy RSS B0YS wpatrzone są w przyszłość. Tworzą muzykę elektroniczną, w dużej mierze instrumentalną. Producentem ich pierwszej płyty był The Complainer, czyli Wojtek Kucharczyk, założyciel wytwórni mik!musik. Swoją muzykę wydają w formatach fizycznych (limitowane albumy CD, kaseta, winyl), a poza tym udostępniają ją do odsłuchu w internecie. Duet RSS B0YS występował dotychczas na kilku dużych festiwalach w Polsce (m.in. Tauron Nowa Muzyka, Unsound), a także w Niemczech (CTM), Norwegii i na Ukrainie. Styczeń 2015 to miesiąc premiery ich dwupłytowego albumu wydanego w kooperacji mik!musik i BDTA.
https://www.facebook.com/RssBoys

Duy Gebord (Polska)
Jednoosobowy projekt muzyczny pozbawiony stylistycznych wytycznych, za którym stoi Radek Sirko. Eksperymentalna elektronika, groovebox, mikser, efekty, field recording, glitche, found sounds, konwersja audio, eksperymenty na plikach, no input… Pod szyldem Duy Gebord wydane zostały dwie kasety audio: „mangrove” (Wounded Knife, 2014) i „kelp” (Pawlacz Perski, 2014), CD-R „mildew” (BDTA, 2014) oraz dwa mini-albumy wypuszczone własnym sumptem w 2013 r. Radek Sirko jest z wykształcenia kulturoznawcą i realizatorem dźwięku. Doktorant w zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego. Stypendysta programu Młoda Polska 2014. Jego teksty publikowano na łamach Glissanda, Opcji i Ha!artu.
https://soundcloud.com/sir-rad

27.02.2015, CSW:

Rashad Becker (Niemcy)
Inżynier dźwięku, kompozytor muzyki elektro-akustycznej. Na co dzień pracuje jako specjalista wycinający matryce w berlińskim Dubplates & Mastering i w swoim post-produkcyjnym studio Clunk. Urodzony w Syrii w 1970 r., dorastał w Niemczech. Mimo, że jest samoukiem ma ogromny wkład w kształt i brzmienie współczesnej elektroniki i awangardy muzycznej. Wykonywał masteringi nagrań co najmniej 1200 płyt tanecznych, elektronicznych i eksperymentalnych. Jego album „Traditional Music of Notional Species Vol. 1” został uznany za jedną z najlepszych płyt roku 2013, m.in. przez opiniotwórcze pismo The Wire. Podczas elektroakustycznych koncertów, które Rashad Becker prezentuje na całym świecie, rozwija w różnych wariacjach wizje dźwiękowe zawarte na debiutanckim albumie.
https://soundcloud.com/pan_recs/rashad-becker-dances-iii-pan

Jachna/Buhl (Polska)
Duet doświadczonych i wszechstronnych bydgoskich muzyków założony przez Wojtka Jachnę (trąbka, flugelhorn, elektronika; znany m.in. z Innercity Ensemble, tria Jachna/Tarwid/Karch, ex-Sing Sing Penelope, ex-Contemporary Noise Sextet) i Jacka Buhla (perkusja, instrumenty perkusyjne; znany m.in. z grup Alameda 4, Trzy Tony, ex-Variété, ex-Trytony). Duet wydał do tej pory cztery płyty: „Pan Jabu”, „Niedokończone Książki” oraz najnowszą „Atropina”. Trzecia płyta pt.”Tapes” została opublikowana na bandcampie. Czwarta płyta została zarejestrowana przez Kubę Ziołka na magnetofon 4-śladowy na Strychu Biblioteki Miejskiej w Bydgoszczy i wydana przez Requiem Records jesienią 2014 – zbierając szereg entuzjastycznych recenzji. Kierunek muzyki duetu jest trudny do zdefiniowania i wprowadza w konsternację największych koneserów muzyki. To połączenie improwizacji z nurtu free jazzu, elektroniki i rytmicznego transu. Tę muzykę albo się lubi, albo nie, i to chyba największy truizm jaki można w tym miejscu powiedzieć.
http://jachnabuhl.bandcamp.com/

Mike Majkowski (Australia)
Australijski kontrabasista polskiego pochodzenia, urodzony w 1983 r., mieszkający w Berlinie.
Aktywny na arenie szeroko rozumianej muzyki współczesnej. Od 2001 r. Majkowski pracuje na polu muzyki improwizowanej i poszukującej jako wykonawca, kompozytor i organizator. Mike wystepuje z reguły jako solista, ale także w wielu projektach wspólie z innymi muzykami jak Blip (z Jimem Denleyem), Roil (z Chrisem Abrahamsem i Jamesem Waplesem), Lotto (z Łukaszem Rychlickim i Pawłem Szpurą), w Hailu Mergia Trio (z Hailu Mergia & Tonym Buckiem) czy berliński kolektyw Koncert Minimal. Majkowski zainteresowany jest, rozwija i udoskonala możliwości techniczne kontrabasu. Zwraca szczególną uwagę na techniki smyczkowania, w szczególności tremolo. Obecnie zgłębia też zagadnienia spektrum alikwotów oraz długich form. Bada również relacje pomiędzy cielesnością i sonorystyką, skupiając się na kreacji „odczucia spokoju”. Majkowski dotychczas nagrał trzy solowe albumy na kontrabas.
https://sites.google.com/site/mikemajkowski

TER (Polska)
Artystka zafascynowana analogową muzyką elektroniczną, jedna z niewielu kobiet w Polsce, które regularnie grają na żywo na syntezatorach modularnych. Magda Ter współtworzyła grupy One Inch of Shadow i Brasil and the Gallowbrothers Band, których nagrania, poza blisko dziesięcioma albumami opublikowanymi w Polsce i USA, znalazły się na licznych kompilacjach z całego świata. Od początku najbliższa jej była analogowa elektronika, poszukiwania na tym polu, towarzyszyły jej również podczas wspólnej pracy z Tomkiem Mirtem. Razem tworzą duet Mirt+Ter, będący ich koncertowym wcieleniem. Wystąpili na festiwalach Flussi (IT), Donau Festival (AT), Unsound (PL). Pod szyldem Mirt+Ter wydali płytę „Sultans of S#&*$” (2013, BDTA). Magda Ter jest częstym gościem na płytach Mirta. Solo zadebiutowała w 2013 roku płytą „Fingerprints” (cat|sun) do której nagrania zaprosiła między innymi perkusistę Andrzeja Załęskiego. Zderzenie jego swobodnego stylu gry z minimalistyczną, choć wymykającą się prostym definicjom elektroniką tworzoną przy pomocy systemu modularnego, dobrze określa trzon zainteresowań artystki. W jej muzyce słychać zarówno echa krautrockowej motoryki, oniryczność psychodelii jak i całkiem współczesne inspiracje awangardowym techno, ambientem, lo-fi czy elektroakustyką.

28.02.2015, CSW:

Franz Hautzinger (Austria)
Trębacz, kompozytor i improwizator, urodzony w 1963 r. Od 1981 do 1983 r. studiował na wydziale jazzowym dzisiejszego Uniwersytetu Sztuki w Graz, dopóki porażenie ust nie zmusiło go do 6-letniej przerwy w graniu na trąbce. Po przeprowadzeniu się do Wiednia w 1986 r., od 1989 r. zaczął eksplorować trąbkę na swój własny i nieakademicki sposób. Współpracował z muzykami takimi jak Christoph Cech i Christian Mühlbacher, grał w big bandzie “Nouvelle Cuisine” oraz oktecie “Striped Roses”. Płyta “Zong of se Boboolink”, którą nagrał z saksofonistą Helge Hintereggerem, była jego pierwszym dziełem autorskim. Prawie roczny pobyt w Londynie przyniósł nowe pomysły i kontakty z takimi muzykami jak Kenny Wheeler, Henry Lowther, John Russel i Steve Noble. W 1997 Franz Hautzinger nabył trąbkę ćwierćtonową, co było decydującym etapem w jego karierze i przyczyniło się do powstania wyjątkowej płyty solowej “Gomberg” (2000), na której przedstawił własny, nigdy przedtem nie słyszany kosmos dźwięków, który odkrył w swoim instrumencie. Dzięki tej płycie Hautzinger znalazł się na czele międzynarodowej awangardy muzyki improwizowanej. Następnie współpracował i nagrywał z Derekiem Baileyem, weteranami z “AMM” (Keith Rowe i John Tilbury), Axelem Dörnerem, Christianem Fenneszem, Otomo Yoshihide i Sachiko M. Franz Hautzinger od 1989 r. wykłada na Wiedeńskim Uniwersytecie Muzycznym, jest członkiem grupy “zeitkratzer”, współpracuje z Klangforum Vienna. Wielokrotnie występował z koncertami w Europie, Ameryce i Azji.
http://www.franzhautzinger.com/

HADRON (Szwajcaria)
Duet tworzą Michael Wertmueller, grający na perkusji i obsługujący instrumenty elektroniczne (znany m.in z Full Blast, William Parker Trio, Alboth!, 16-17, W2) oraz basista greckiego pochodzenia Marino Pliakas (Full Blast, steamboat switzerland, sludge 2000). Od 2004 r. stanowią sekcję rytmiczną FULL BLAST (P. Brötzmann/M. Pliakas/M. Wertmueller). Oprócz tria z Peterem Brötzmannem współpracowali przy róznych okazjach z takimi tuzami muzyki awangardowej jak m.in. Caspar Brötzmann, John Cale, Holger Czukay, Jaki Liebezeit, Mouse on Mars, KK.Null, Keiji Haino, Otomo Yoshihide i wieloma innymi. M. Wertmueller i M. Pliakas występowali w różnych składach na niezliczonej liczbie festiwali w Europie i Ameryce Północnej.
http://www.michaelwertmueller.com/
http://www.marinopliakas.com/

Arszyn (Polska)
Krzysztof Topolski – elektroakustyczny improwizator, autor soundartowych projektów, perkusista, kurator. W jego pracy kluczowe pojęcia to noise i
soundscape. Interesują go poszukiwania w sferze perkusji oraz live electronic, muzyka improwizowana i elektroakustyczna, komponuje przy użyciu komputera, tworzy instalacje dźwiękowe oraz realizuje nagrania terenowe. Organizuje prezentacje i wykłady poświęcone muzyce współczesnej, akustycznej ekologii i sztuce dźwięku oraz prowadzi warsztaty. Jest kuratorem festiwalu Soundplay oraz cyklu warsztatów Dźwiękowiska w CSW Łaźnia w Gdańsku. Z saksofonistą Tomaszem Dudą tworzy projekt Arszyn/Duda. Publikował swoją muzykę w takich wytwórniach jak Sangoplasmo, Post_Post, Nefryt, Monotype, Audiotong, Sqrt, Lado Abc, Plg, Konkretourist. www.krzysztoftopolski.wordpress.com

Zdzisław Piernik (Polska)
Tubista urodzony w 1942 r. w Toruniu. Ukończył studia w warszawskiej PWSM w klasie Juliusza Pietrachowicza. Po otrzymaniu nagrody w 1970 na Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku rozpoczął swoją karierę jako solista. Wkrótce potem odniósł wiele sukcesów na recitalach w kraju i za granicą, m.in. na festiwalach i kursach wakacyjnych w Bayreuth, Witten, Darmstat, Bourges, Sztokholmie, Los Angeles. Jako pierwszy tubista w Polsce do swej gry na tubie wprowadził frullato, flażolety, glissanda, wielodźwięki i tzw. dźwięki czyszczące. Rozpoczął także eksperymenty sonorystyczne z tubą preparowaną. Jest on pomysłodawcą oryginalnej preparacji tuby. Polega ona na dołączeniu w miejsce krąglików dźwięczników od trąbki, skrzydłówki i puzonu. Zabieg ten czyni z tuby instrument posiadający cztery różne barwy. Używając oprócz tego do grania ustników od saksofonu i fagotu oraz tłumików można wydobyć z tuby dźwięki dalekie od jej naturalnej barwy. Zdzisław Piernik jest interpretatorem muzyki współczesnej. Ściśle współpracował z wieloma kompozytorami demonstrując im możliwości tuby naturalnej i preparowanej. Swoje dzieła dedykowali mu m.in. Benno Ammann, Zbigniew Bargielski, Andrzej Bieżan, Marian Borkowski, Andrzej Dobrowolski, Roman Haubenstock-Ramati, Wojciech Kilar, Krzysztof Knittel, Andrzej Krzanowski, Krzysztof Penderecki, Bogusław Schaeffer, Elżbieta Sikora, Witold Szalonek.

Tags: cocart, festiwal, muzyka