Kiedy: 18.02–02.04.2021
Gdzie: Yermilov Centre w Charkowie
https://yermilovcentre.org/
Kuratorzy: Nataliia Ivanova, Krzysztof Białowicz
Koordynatorka: Renata Sargalska
Aranżacja wystawy: Kostiantyn Zorkin
Realizacja wystawy: Mikołaj Makiłła
Współpraca produkcyjna: Wojciech Ruminski
Montaż wystawy: Jacek Paszotta, Łukasz Abramowicz
Teksty: Mariia Varlygina
Artyści: Gera Artemova, Taras Kamennoy, Vitalii Kokhan, Vladyslav Krasnoshchek, Serhiy Lebedynskyy, Bella Logachova, Tetiana Malynovska, Mykola Matsenko, Serhiy Melnichenko, Roman Minin, Roman Mykhailov, NATSPROM (Mykola Matsenko, Oleg Tistol), Mykola Nosok, Yuliia Polunina-But, Roman Pyatkovka, Andrii Rachynskyi, Danyyl Revkovskyi, Shalennyi Mykyta, Oksana Solop, Victor Sydorenko, Vasyl Tsagolov, Artem Volokitin, Lana Yankovskaya, Kostiantyn Zorkin
Projekt Sztuczny ból jest odpowiedzią na bieżące problemy i sytuacje, które składają się na Ukrainę jako kraj, jako lud, jako punkt geopolityczny na mapie świata. Koncepcja wystawy opiera się na nieuniknionym uwarunkowaniu teraźniejszości decyzjami z przeszłości, ciągłością jednych sytuacji mających wpływ na dynamiczny rozwój innych.
Nataliia Ivanova, kuratorka wystawy i dyrektorka Charkowskiego Centrum Sztuki Współczesnej YermilovCentre, tak mówi o koncepcji wystawy: „Dzisiejsza refleksja artystyczna ma na celu odzwierciedlenie kruchej sytuacji społeczeństwa ukraińskiego, na którą wpłynęły takie wydarzenia, jak arogancka aneksja Krymu, separatystyczne przemówienia na Donbasie, zewnętrzna ingerencja na Wschodzie czy aktywność ultraprawicowa wewnątrz kraju. Są to tematy, które bolą i będą bolały, mimo że w ciągu sześciu lat jakoś «pogodziliśmy się» z pewnym stanem rzeczy, nauczyliśmy się z tym żyć, nie jesteśmy już tak gwałtowni i wrażliwi emocjonalnie. Ale prezentowani tutaj artyści i ich prace od czasu do czasu przywołują tamte wydarzenia, zwracają naszą uwagę i przypominają, że to boli…”.
Zgodnie z koncepcją wystawy głos artysty może wyrazić pewien znak czasu: „Artysta odczuwa atmosferę społeczną, która przenika wszystko i nurty społeczne, które nasycają przestrzeń informacyjną. On jest medium, prognostykiem, wizjonerem. Jego artystyczna reakcja na rzeczywistość może być agresywna, melancholijna, eskapistyczna itp. – taka, która odpowiada na potrzeby czasu, jest w stanie wyrazić nastroje i uleczyć jego ból”.
Wybrane prace demonstrują kalejdoskop doświadczeń i tworzą jedno, intensywne pole doświadczeń mających na celu dialog lub zaangażowanie: „Współczesna sztuka ukraińska nie ogranicza się tematami samoidentyfikacji na politycznym tle historii. (…) Eksperymenty i odkrycia wytapiają nowe, polidyskursywne, niemitologiczne formy”.
Jedną z misji projektu jest wspieranie dialogu międzykulturowego między Ukrainą a Polską, które mają wspólne doświadczenia historyczne i wspólną historię.
Wszystkie informacje o polskiej odsłonie projektu znajdują się tutaj: klik!
