Program na grudzień:

Monika Pasiecznik Wprowadzenie do muzyki Stockhausena, wykłady:

/ 3.12.2015, czwartek, godzina: 18.00, LabSen CSW Spirala, rotacja, ekspansja. Muzyczna symbolika Karlheinza Stockhausena

/ 10.12.2015, czwartek, godzina: 18.00 Czytelnia CSW Od happeningu do „muzyki scenicznej”. INORI Karlheinza Stockhausena

/ 11.12.2015, piątek, godzina: 20.00, LabSen CSW

Prasqual – elektronika z oper

Prasqual – projekcja dźwięku,

Paweł Stankiewicz, Sebastian Zarych – saksofony

W programie:

PRASQUAL (1981) – Rytuał Miłości na 2 tańczących saksofonistów i elektronikę, muzyka elektroniczna z oper: Ophelia, Architektura światła, Pięć śpiewów z klatki i baletów: Infolia, Nevermore?

/ 12.12.2015, sobota, godzina: 12.00, Czytelnia CSW

Twórczość operowa Prasquala – spotkanie z kompozytorem

/ 12.12.2015, sobota, godzina: 19.00 

Stockhausen – INORI

Prasqual – projekcja dźwięku, Agnieszka Kuś – taniec

W programie:

Karlheinz Stockhausen (1928-2007), INORI na tancerza/mima i orkiestrę (projekcja z taśmy)

/ 13.12.2015, niedziela, godzina: 12.00, Czytelnia CSW

Dyskusja o Stockhausenie z udziałem Prasquala, Moniki Pasiecznik i Krzysztofa Kwiatkowskiego

/ 13.12.2015, niedziela, godzina: 17.00, LabSen CSW

Bartosz Koziak – wiolonczela

Kamil Kęska – live electronics

W programie:

Dobromiła Jaskot (1981) – hannah na wiolonczelę i live electronics

Krzysztof Penderecki (1933) – Capriccio per Siegfried Palm

Henri Dutilleux (1916-2013) – Trois strophes sur le nome de Sacher

Helmut Lachenmann (1935) – Pression

Isang Yun (1917-1995) – Glissées

Laszlo Sary (1940) – “…for cello”

Paweł Szymański (1954) – Kaleidoscope for M.C.E.

Bernd Alois Zommermann (1918-1970) – 4 Kurze Studien

/ 13.12.2015, niedziela, godzina: 19.30, Dwór Artusa, Sala Mała

Prawykonania Kwadrofonik

Emilia Sitarz, Bartłomiej Wąsik –  fortepiany,

Magdalena Kordylasińska, Miłosz Pękala –  instrumenty perkusyjne/perkusja

Barbara Kinga Majewska – głos

W programie:

Mikołaj Laskowski (1988) – Ach, pocierać woskową Buddę – prawykonanie

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Kolekcje – Zamówienia kompozytorskie 2015-2016

Katarzyna Szwed (1980) – Rozświetlanie ciszy – prawykonanie

Wojciech Blecharz (1981) – September (the next reading)

Sławomir Wojciechowski (1971) – Machina Zawiła

Muzyka, spektakl, elektronika – czyli Słuchalnia w grudniu

10 grudniowych dni między 3 a 13 XII 2015 zapowiada się jako prawdziwa kumulacja muzyki: 4 koncerty i 4 spotkania/wykłady. Na koniec festiwalu – kulminacja i czas na syntezę wątków spektaklu i elektroniki w muzyce Prasquala (niegdyś związanego z Toruniem, aktualnie działającego w Kolonii Tomasza Praszczałka) oraz też związanego z Kolonią Karlheinza Stockhausena (1928-2007), jednego z najważniejszych kompozytorów i wizjonerów muzyki XX wieku. Stockhausen to jedna z najbardziej wyrazistych postaci II awangardy, twórca pierwszych wybitnych utworów elektroakustycznych lat 50., lecz także osadzonego w swoistej, autorskiej mitologii monumentalnego cyklu oper na każdy dzień tygodnia, który zakończył już w wieku XXI. W twórczość tej niezwykłej osobowości wprowadzą 2 wykłady Moniki Pasiecznik, krytyczki i teoretyczki muzyki, autorki książki o Stockhausenie: 3 XII 2015, o 18.00 w LabSenie CSW Spirala, rotacja, ekspansja. Muzyczna symbolika Karlheinza Stockhausena oraz 10 XII 2015, o 18.00 w Czytelni: Od happeningu do „muzyki scenicznej”. INORI Karlheinza Stockhausena.

Echa Stockhausenowskiego myślenia o muzyce jako rytuale oraz upodobanie do stosowania elektroniki i gestu, ruchu odnajdujemy w muzyce Prasquala, na którego osobisty kontakt z niemieckim kompozytorem wywarł niemały wpływ. Będzie okazja, by naocznie się o tym przekonać na autorskim koncercie elektroniki z oper Prasquala, gdzie wykonany będzie między innymi Rytuał miłości na dwóch tańczących saksofonistów i elektronikę – fragment opeery Architektura światła (11 XII 2015, 20.00, LabSen CSW).

Na drugi dzień – 12 XII w samo południe spotkanie z Prasqualem (Czytelnia CSW), zaś o 19.00 w LabSenie na żywo legendarne arcydzieło Stockhausena: INORI na tancerza/mima i orkiestrę (projekcja z taśmy) w wykonaniu Prasquala (projekcja dźwięku) i Agnieszki Kuś (taniec), która prawykonywała ten utwór w Polsce oraz w Stanach Zjednoczonych. Będzie okazja doświadczyć na żywo połączenia muzyki i rytualnego gestu wkomponowanego w symbolikę modlitewną (słowo „inori” znaczy po japońsku „modlitwa”). Znowu zagrają leitmotivy Słuchalni: spektakl i elektronika, wcielone w tej niezwykłej kompozycji.

Blok Prasqualowsko-Stockhausenowski zamknie dyskusja najważniejszych polskich znawców twórczości niemieckiego kompozytora – będzie można posłuchać głosów na jej temat w niedzielę, 13 XII o 12.00 w Czytelni CSW.

Ale to nie koniec wydarzeń Słuchalni – jeszcze tego samego dnia, 13 XII usłyszymy 2 arcyciekawe koncerty. O 17.00 w LabSenie CSW Bartek Koziak zagra klasyczny XX-wieczny repertuar na wiolonczelę solo, w tym także hannah Dobromiły Jaskot na wiolonczelę i live electronics. A o 19.30 w Dworze Artusa oczekiwany przez polskie środowisko muzyczne koncert prawykonań zamówień kompozytorskich zespołu Kwadrofonik – tegorocznego laureata Paszportu Polityki w kategorii Muzyka Poważna. Renomowanemu zespołowi towarzyszyć będzie sopranistka Barbara Kinga Majewska (ostatnio znana z roli Kławdii w operze Czarodziejska Góra Mykietyna). Światowe prapremiery będą miały tego wieczoru nowe kompozycje Mikołaja Laskowskiego (tegorocznego laureata prestiżowej rekomendacji na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Tallinie) oraz Katarzyny Szwed. Usłyszymy też kompozycje Wojtka Blecharza i Sławomira Wojciechowskiego, napisane specjalnie dla zespołu, który nie tylko wirtuozowsko interpretuje zamówione przez siebie utwory, ale coraz bardziej konsekwentnie inspiruje i animuje rozwój młodej muzyki nowej.

Biogramy artystów:

Monika Pasiecznik – ur. 1981 we Wrocławiu. Ukończyła z wyróżnieniem teorię muzyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu (2008) oraz filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim (2005). Publikowała teksty w takich magazynach muzycznych, jak ”Glissando”, „Neue Zeitschrift für Musik”, „MusikTexte”, „dissonance”, „World New Music Magazine”, a także m. in. w „Kulturze Współczesnej”, „Formacie P”, „Didaskaliach”, „Recyklingu Idei” i „Notesie na 6 tygodni”, „Dwutygodniku” i „Gazecie Wyborczej”. Od 2006 muzyczna felietonistka miesięcznika społeczno-kulturalnego „Odra”. W latach 2007-2010 w Programie 2 Polskiego Radia. W latach 2012-2014 redaktorka „Ruchu Muzycznego”. Autorka książki o Karlheinzu Stockhausenie „Rytuał Superformuły” (Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2012) oraz współautorka (wraz z Tomaszem Biernackim) książki „Po zmierzchu. Eseje o współczesnych operach” (Wydawnictwa Krytyki Politycznej 2013). Archiwum opublikowanych tekstów: http://pasiecznik.wordpress.com.

PRASQUAL – ur. 1981 w Chełmży, mieszka i pracuje w Kolonii. Kompozytor, architekt dźwięku, dyrygent, pianista. Studiował kompozycję w Poznaniu, Kolonii i Düsseldorfie, brał udział w kursach kompozytorskich u Briana Ferneyhough, Petera Eötvösa, Christiana Wolffa, Marka André i wielokrotnie u Karlheinza Stockhausena. Osobisty kontakt z Karlheinzem Stockhausenem i jego dziełami miał duży wpływ na myślenie PRASQUALa o muzyce.

PRASQUAL pisał na zamówienie Opery Wrocławskiej, DeutschlandFunk w Kolonii, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Städtische Bühnen Münster, Opery Narodowej w Warszawie, Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu oraz Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (trzykrotnie), Kunststiftung NRW, Landu Dolnej Saksonii, DAAD, Deutsche Bank Stiftung w ramach programu Akademie Musiktheater Heute, Ernst-von-Siemens Musikstiftung i Deutscher Musikrat oraz dwukrotnie stypendium ZAiKSu. Główne obszary jego zainteresowań to dzieła sceniczne, muzyka mikrotonalna, muzyka elektroniczna i ruch muzyki w przestrzeni.

W czerwcu 2013 roku w Cité des Utopies, w Saline Royale (Francja) zaprezentował szkice architektoniczne do piramidy 16 głośników, w której będzie zrealizowana pierwsza część projektu operowego ORLANDO: ARCHITEKTURA CIEMNOŚCI (planowana na 2016/17). PRASQUAL był rezydentem festiwalu Ostrava New Music Days (2013). Ostatnie zrealizowane w Polsce projekty PRASQUALa to muzyka do baletu „Nevermore…?” (zamówienie Opery Narodowej)  „5 Śpiewów z Klatki“ do tekstów Tadeusza Różewicza w Operze Wrocławskiej (przy wsparciu MKiDN oraz IMiT), ARCHITEKTURA ŚWIATŁA do własnego tekstu (produkcja Polskiego Teatru Tańca i Akademii Muzycznej w Poznaniu przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Instytutu Muzyki i Tańca oraz Kunststiftung NRW).

Agnieszka Kuś – jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Kolonii (Niemcy), w specjalności elementarna pedagogika muzyczna. Ukończyła z wyróżnieniem rytmikę w Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz studia podyplomowe w Institut Jaques-Dalcroze w Genewie, a także pedagogikę tańca w Weber-Schule w Düsseldorfie.

Regularnie prowadzi kursy muzyczno-taneczne dla dzieci i młodzieży oraz szkolenia dla nauczycieli, bierze udział w międzynarodowych konferencjach i warsztatach poświęconych związkom muzyki i ruchu.

Jako tancerka dokonała polskiego prawykonania INORI Karlheinza Stockhausena (Kraków 2008, cykl „Pomosty / Bridges”) i wykonywała ten utwór na międzynarodowych festiwalach muzyki współczesnej, m.in. podczas Warszawskiej Jesieni 2012 oraz MusiMars w Montrealu, Kanada (amerykańskie prawykonanie).

Bartosz Koziak – wiolonczelista, absolwent Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie oraz Conservatoire National Superieur de Musique de Paris. Zwycięzca III Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego, laureat konkursów: Praskiej Wiosny, P. Czajkowskiego w Moskwie oraz ARD w Monachium. Otrzymał nagrodę Fundacji Kultury Polskiej przyznaną przez Ewę Podleś. Występował m. in. w Konzerthaus w Berlinie, Rudolfinum w Pradze, Cité de la Musique w Paryżu, Teatro Politeama w Palermo, Studiu im. Witolda Lutosławskiego i Filharmonii Narodowej w Warszawie. Jako solista współpracował z Filharmonią Narodowa, NOSPR, Sinfonią Varsovią, Sinfonietta Cracovia, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Münchener Kammerorchester, Praska Filharmonia, Orkiestrami Radiowymi w Warszawie i Budapeszcie pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego, Jana Krenza, Antoniego Wita, Gabriela Chmury, Jacka Kasprzyka, Massimiliano Caldi. Jest zapraszany m.in. na Warszawską Jesień, Young Euro Classic w Berlinie, Wielkanocny Festiwal im. L. van Beethovena, Mecklemburg Vorpommern, Musica Polonica Nova, Festiwal Muzyczny w Łańcucie, Chopin i jego Europa w Warszawie. Od kilku lat uczestniczy w projektach koncertowych Krzysztofa Pendereckiego.

Dobromiła Jaskot – ur. 1981 w Toruniu, kompozytorka, doktor sztuki muzycznej (2011), do 2015 adiunkt Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i kierownik studia elektroakustycznego Pracownia Dźwięku. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ernst von Siemens Musikstifung, Collegium Europeaum Jenense. Laureatka konkursów kompozytorskich i pianistycznych. Jej kompozycje wykonywane są na festiwalach Warszawska Jesień, Other Mind Festival w San Francisco, Ultra Schall w Berlinie, Musica Electronica Nova we Wrocławiu. Współpracowała m. in. z Ensemble Modern, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Muzyki Nowej, Del Sol Quartet, Kwartet Śląski, Talking Drum, Andrzejem Bauerem, Wojciechem Michniewskim czy Rudigerem Bohn. W r. 2006 w Operze Narodowej w Warszawie miała miejsce prapremiera jej interaktywnej opery kameralnej „Fedra”. W roku 2009 uczestniczyła w rezydencji artystycznej Djerrasi Composer Artists Program w Kalifornii.

Kwadrofonik – laureat tegorocznego PASZPORTU POLITYKI, zespół który powstał w 2006 roku w wyniku połączenia dwóch duetów: perkusyjnego (Hob-Beats Duo: Magdalena Kordylasińska i Miłosz Pękala) i fortepianowego (Lutosławski Piano Duo: Emilia Sitarz i Bartłomiej Wąsik).

Wykonuje muzykę XX i XXI wieku, utwory komponowane specjalnie dla zespołu, transkrypcjeutworów symfonicznych, a także kompozycje własne inspirowane  polską muzyką tradycyjną. To jedyny taki kwartet w Polsce i jeden z niewielu na świecie. Zespół otrzymał Grand Prix 9. Festiwalu „Nowa Tradycja” oraz Nagrodę Specjalną 3. Konkursu Europejskiej Unii Radiowej w Bratysławie. Współpracował z wiolonczelistą Andrzejem Bauerem i kompozytorem Cezarym Duchnowskim, z wokalistką jazzową Dorotą Miśkiewicz (wspólne nagranie piosenek dla dzieci Witolda Lutosławskiego uzyskało status Złotej Płyty i nominację do nagrody Fryderyk), Polskim Radiem (REQUIEM LUDOWE w ramach obchodów roku Oskara Kolberga, premiera tego utworu była nominowana do nagrody IMiT Koryfeusz Muzyki Polskiej 2015  w kategorii “Wydarzenie muzyczne roku”).

Zespół koncertował w Europie, na Bliskim i Dalekim Wschodzie, w obu Amerykach, w salach takich jak Filharmonia Narodowa, Studio im. W. Lutosławskiego, Carnegie Hall, Chicago Symphony Center, Filharmonia Berlińska, Izumi Hall (Osaka), Sala Centralnego Konserwatorium w Pekinie. Koncert w Chicago został entuzjastycznie zrecenzowany przez „New Herald Tribune”. Kwadrofonik regularnie dokonuje prapremier polskich kompozycji pisanych specjalnie na zamówienie zespołu przez młodych polskich kompozytorów, jak W. Z. Zych, M. Jabłoński, A. Gryka, W. Blecharz, A. Kwieciński, S. Wojciechowski. Muzycy są kierownikami artystycznymi Festiwalu Kwadrofonik, który prezentuje najnowsze tendencje wykonawcze w muzyce współczesnej.

Barbara Kinga Majewska – absolwentka wokalistyki i pedagogiki muzyki w Hochschule für Musik Detmold, doktorantka w Zakładzie Psychopedagogiki Kreatywności APS w Warszawie. Studiowała śpiew solowy w Royal Academy of Music w Sztokholmie i muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Podyplomowe Studium Pieśni Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Stypendystka MKiDN, DAAD, Bertelsmann Stiftung, Richard-Wagner-Stiftung, Werner Richard – Dr. Carl Dörken Stiftung, Hans und Stefan Bernbeck Stiftung, finalistka Międzynarodowego Konkursu Wokalnego NEUE STIMMEN. Uczestniczka Programu Kształcenia Młodych Talentów Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz kursów mistrzowskich prowadzonych m.in. przez Angelikę Kirchschlager, Grace Bumbry, Christę Ludwig, Barbarę Bonney, Anitę Garanča, Andrása Schiffa. Ukończyła 47. Międzynarodowe Kursy Nowej Muzyki w Darmstadt w klasie Donatienne Michel-Dansac biorąc jednocześnie udział w pierwszych w historii kursów Warsztatach Opery Współczesnej. Uczestniczka pierwszej edycji programu Instytutu Muzyki i Tańca Nowa Twarz Muzyki.

W kwietniu 2014 roku zadebiutowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej rolą Śpiewaczki w operze Sławomira Wojciechowskiego Zwycięstwo nad Słońcem (Projekt P). W czerwcu tego samego roku, podczas Festiwalu Instalakcje w Nowym Teatrze w Warszawie, towarzysząc zespołowi Kwadrofonik, zaśpiewała prawykonania utworów Aleksandry Gryki, Andrzeja Kwiecińskiego, Wojciecha Blecharza i Sławomira Wojciechowskiego. W listopadzie 2014 roku, podczas koncertu w Teatrze Rozmaitości w Warszawie wraz z zespołem Kwartludium prawykonała kompozycję Joanny Woźny Like little… sunderings, little falls… apart i była współwykonawczynią partytur graficznych Moniki Zawadzki. W nowej operze Pawła Mykietyna Czarodziejska Góra w reżyserii Andrzeja Chyry wcieliła się w postać Kławdii.

Publikuje w magazynie Glissando, dziale Kultura portalu internetowego Goethe-Institut oraz w serwisie internetowym Narodowego Instytutu Audiowizualnego – Muzykoteka Szkolna. Laureatka nagrody głównej Konkursu Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA 2015. W ramach Laboratorium Pomysłów Stowarzyszenia Inicjatyw Twórczych ę realizować będzie autorski projekt W[rz]AWA. Współtworzy projekty performatywne badające obszary współczesnej wokalistyki.

Mikołaj Laskowski – kompozytor urodzony w 1988 roku w Gdyni, obecnie mieszkający w Berlinie. Ukończył z wyróżnieniem Królewskie Konserwatorium w Hadze, w którym studiował pod kierunkiem Yannisa Kyriakides i Petera Adriaansza w latach 2013-2015. W latach 2009-2014 studiował w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. Jego utwory były wykonywane w Polsce, w Niemczech, we Włoszech w Holandii i w Czechach. m.in. na festiwalach Gaudeamus Muziekweek, Young Composers Meeting, Ostrava Days, Musica Polonica Nova, Musica Electronica Nova. Zdobył nagrody w takich konkursach kompozytorskich jak Generace 2012 czy Young Composers Meeting 2013. W 2014 roku otrzymał Stypendium im. Witolda Lutosławskiego, a w 2015 roku uzyskał rekomendację na 62. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO. Uczestniczył w wielu warsztatach i kursach kompozytorskich prowadzonych przez takich kompozytorów jak m. in. Christian Wolff, Pierluigi Billone, Jennifer Walshe, Bernhard Lang, Carola Bauckholt czy Dmitri Kourliandski. Miał przyjemność współpracować z takimi zespołami jak musikfabrik, Asko|Schönberg, New European Ensemble, Slaagwerk Den Haag, Ives Ensemble, Ostravska Banda, orkest de ereprijs, TWOgether Duo, Kwartludium i in. Gra na magnetofonach w duecie sultan hagavik.

Katarzyna Szwed – kompozytorka, ur. wiosną1980 w Krakowie. Studiowała kompozycję w klasie Marka Stachowskiego oraz teorię muzyki u Krzysztofa Szwajgiera w Akademii Muzycznej w Krakowie, którą ukończyła w 2006. Ukończyła również kompozycję w konserwatorium w Rotterdamie ucząc się u Petera-Jana Wagemansa i Klaasa de Vriesa. Od niedawna jest też szczęśliwą posiadaczką dyplomu Doktora Filozofii Uniwersytetu w Birmingham. Swoje umiejętności doskonaliła podczas kursów kompozytorskich między innymi w Schloss Trebnitz, Donaueschingen oraz w IRCAM-ie. Była stypendystką Miasta Krakowa, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego a także Nederlandse Fonds for Podium Kunsten. Współpracowała między innymi z takimi zespołami, jak Nordlys Ensemble, Orchestra Temporanea, Nieuw Ensemble, Asko Ensemble, Nostri Temporis, Quartet New Generation, Osterreichisches Ensemble Fur Neue Musik, Silva Rerum, New Babylon czy zespół głośników Birmingham Electroacoustic Sound Theatre (BEAST).

Więcej informacji na stronie www.katarzynaszwed.pl i soundcloud.com/katarzyna-szwed

Sławomir Wojciechowski – ur. 1971, Łódź; kompozytor, publicysta i tłumacz. Studiował m .in. w Stuttgarcie teorię muzyki i nowych mediów u Matthiasa Hermanna oraz kompozycję u Marka Stroppy. Uczestnik kursów m.in. Helmuta Lachenmanna, Briana Ferneyhougha, Karlheinza Stockhausena, Klausa Hubera, Louisa Andriessena, Pawła Szymańskiego i Irvina Arditti. Stypendysta Donaueschinger Musiktage, ZAiKS oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego utwory wykonywane były przez Radio Sinfonieorchester Stuttgart, Zementwerk, Junge Musik Berlin, a także m.in. Mika Svobodę, Wernera Taube, Wu Wei’a. Jako wykonawca („ad hoc-spieler” na niekonwencjonalnych instrumentach) występował m.in. z orkiestrą radiofonii SWR, Kölner Philharmoniker, Bamberger Symphoniker. Uczestniczył też w nagraniu opery Helmuta Lachenmanna Das Mädchen mit den Schwefelhölzern (realizacja partii taśmy) w Staatsoper w Stuttgarcie (2001). W 2007 współorganizował Festiwal „Musica Electronica Nova” we Wrocławiu. Jako publicysta i tłumacz współpracuje z „Ruchem Muzycznym”, „Glissandem” oraz Polskim Radiem.

Wojtek Blecharz – ur. 1981. Od 2012 roku jest kuratorem festiwalu Instalakcje w Nowym Teatrze w Warszawie, który prezentuje instalacje dźwiękowe, performatywne, rzeźby dźwiękowe, video, teatr muzyczny i inne. W 2012 otrzymał nagrodę-stypendium za „doskonałość w kompozycji” podczas Międzynarodowych Kursów Muzyki Nowej w Darmstadt, w 2013 został jednym z laureatów konkursu kompozytorskiego IMPULS w Grazu, w 2012 został nominowany do Paszportów Polityki w kategorii muzyka poważna, w 2013 roku został nominowany w kategorii kultura i sztuka w plebiscycie PKN Orlen „Polacy z Werwą” oraz w plebiscycie 3 Programu Polskiego Radia „Kulturysta Roku”. W 2013 roku opera-instalacja Transcryptum, zamówiona u Blecharza przez Teatr Wielki Operę Narodową w Warszawie, została nominowana jako miejsce i wydarzenie roku do nagrody gazety wyborczej „Wdechy”. Blecharz ostatnio komponował dla zespołu Kwadrofonik (Warszawa), Orkiestra z Zakazanego Miasta (Pekin), Klangforum Wien (Wiedeń), Royal String Quartet (Warszawa). Ostatnio utworu Blecharza wykonywane były na festiwalu Warszawska Jesień, Salzburg Biennale, MATA w Nowym Jorku, czy Muzeum Sztuki Współczesnej w Tel Avivie

Odwiedź koniecznie: http://sluchalnia.eu/

Organizator: Stowarzyszenie Kulturalno-Artystyczne „Megafon”

Kurator: Małgorzata Burzyńska

Partnerzy:

CSW „Znaki Czasu” w Toruniu

Austriackie Forum Kultury w Warszawie

Fundacja Muzyczna „Harmonie i Hałasy”

Stowarzyszenie Kwadrofonik

Dofinansowano  ze  środków  Ministra  Kultury  i  Dziedzictwa  Narodowego.

Dofinansowano ze środków Miasta Toruń, Austriackiego Forum Kultury w Warszawie oraz Instytutu Muzyki i Tańca

Patronat honorowy: Prezydent Miasta Torunia Michał Zaleski

Tags: csw, koncerty, muzyczne znaki czasu, słuchalnia, wykłady