MENU

DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW

Przeprojekt - wystawa Second Hand

PRZEprojekt: Przestrzeń Działania, Wystawa 004: Second-hand

PRZEfestiwal - plakat

PRZEfestiwal na zakończenie PRZEprojektu!

Plakat wystawy Dotknij proszę

Opublikowano: 2 listopada 2012 Views: 1527 Projekty, PRZEprojekt

PRZEprojekt: Przestrzeń działania | Wystawa 005: Proszę dotknij

Artyści: Adrianna Jarzębowska, Justyna Jaworska, Marcelina Krzemińska, Liliana Piskorska, Joanna Sitko, Milena Sudomir-Gordon, Agnieszka Szatkowska

Współpraca: Marta Kołacz, Piotr Lisowski

Wystawa trwa od 7 do 18 listopada 2012
Otwarcie wystawy: środa, 7 listopada 2012, godz. 19.00, Wstęp wolny.
Po wernisażu odbędzie się występ grupy Teatru Tańca Akro.

Postrzeganie rzeczywistości na poziomie ciała pozostaje elementarnym sposobem procesu poznawczego. Zachowanie ciała często uwarunkowane jest przez otoczenie, środowisko, przyzwyczajenia kulturowe, strach. Nagłe zaburzenie percepcji i deformacja odczuć wyzwala bodźce, które codzienne zmysły przekładają na niepokój wytrącający ciało z przyzwyczajeń. Nagle zostaje ono zmuszone do synestezji, przemieszania zmysłów i reagowania w sposób intuicyjny. Uchwycenie tego momentu wydaje się ważnym krokiem do poznania – nie tyle rzeczywistości, co samego siebie.

Na wystawie Proszę dotknij podejmujemy próbę ukazania często pomijanych lub marginalizowanych możliwości poznawczych, którymi dysponuje człowiek. Spróbujemy zbadać możliwości odbioru: odczuwania i odbierania rzeczywistości poprzez zmysły, które nie zawsze są adekwatne do swojego przeznaczenia. Utarło się, że do galerii sztuki udajemy się, aby obejrzeć przedstawioną tam wystawę. Otoczeni przez zakazy „Nie dotykać” i przyzwyczajeni do dzieł sztuki odgrodzonych taśmami lub osłoniętych szybą, nie mamy możliwości bezpośredniego kontaktu ze sztuką, odbierania jej w inny sposób, niż tylko przyglądając się z odległości. Sztuka w haptycznym wymiarze jawi się jako rodzaj specyficznej, zakazanej przyjemności.

Jednak ta wystawa została zaplanowana tak, aby badać ją wszystkimi zmysłami. Wzrok jednakże staje się tutaj drugorzędny. Tworząc prace, zadaliśmy sobie pytania: jakimi narzędziami może dysponować twórca? Co go ogranicza? Czy wzrok jest najważniejszą siłą do wywołania wrażenia na odbiorcy? Deformacja i zaburzenie percepcji stają się kluczem do zniwelowania dystansu do zakazanego bezpośredniego kontaktu.

Teatr Tańca Akro – formacja artystyczna i jednocześnie laboratorium ruchu. Został założony w 1993 roku w Młodzieżowym Domu Kultury w Toruniu przez Joannę Miś-Fudali, choreografkę zespołu. Od lat penetruje materię choreografii, wciąż poszukując kompromisu pomiędzy tym co taneczne, a tym co teatralne. Każda z tych dziedzin sztuki posługuje się własnym językiem i znalezienie owego kompromisu nie jest rzeczą łatwą. W przedstawieniach Akro, widz odnajduje zarówno taneczną narrację, jak i teatralną dramaturgię. Jedno przenika się z drugim tworząc swoisty i charakterystyczny styl. Spektakle Akro to konsekwentnie opowiedziane historie, czasami ukryte w tańcu, a czasami opowiedziane na jego tle.

Teatr Tańca Akro, spektakl – “Jestem”
Kim jestem? Czego bym chciał? Co jest dla mnie najważniejsze? To pytania, które zadali sobie tancerze zainspirowani filmem Krzysztofa Kieślowskiego “Gadające głowy”
Muzyka: Nonima & The Andiologist, Mikrokolektyw-Revisit, EsterBrinkmann-Totes rennen
Tańczą: Joanna Miś-Fudali, Magdalena Bujalska, Agata Bagińska, Natalia Lewna, Marta Pańka, Robert Kowalski, Radosaw Kubiak.
Choreografia: zespół

Tags: ,

Instytucja finansowana ze środków Miasta Toruń